แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 886

สมาชิกที่เหลือของตระกูลมู่เข้าใจเจตจำนงของมู่จือเสว๋ทันที และตะโกนด้วยความโกรธเช่นกัน “ถูกต้อง เจ้าเด็กคนนี้กล้าดูหมิ่นสำนักยาเซียนของพวกเรา ต้องให้คำอธิบายแก่พวกเรา!”

เฉินโม่กล่าวเยาะเย้ย “พวกแกต้องการอธิบายอย่างไร?”

“มอบสูตรยาของแกออกมาทั้งหมด! มิเช่นนั้นก็อย่าคิดว่าแกจะออกไปจากที่นี่ได้” ผู้อาวุโสสามคำราม

“นี่ถึงจะเป็นจุดประสงค์ที่แท้จริงของพวกแก!” เฉินโม่เยาะเย้ย

“อยากได้ของของฉัน เกรงว่าพวกแกยังไม่มีคุณสมบัติเพียงพอ” เจตนาฆ่าปรากฏอยู่ในดวงตาของเฉินโม่

ความจริงแล้ว ด้วยความแข็งแกร่งของเฉินโม่แล้ว เขาสามารถแย่งชิงวัตถุดิบยาจากสำนักยาเซียนได้โดยตรง แต่เฉินโม่ไม่คิดจะใช้กำลังรังแกคนอื่น แต่ใช้สิ่งของแลกเปลี่ยนกับสำนักยาเซียน เพราะเพียงแค่สูตรยาใด ๆ หนึ่งสูตร ก็สามารถทำให้สมาชิกของสำนักยาเซียนรู้สึกว่ามันเป็นของล้ำค่า

แต่นึกไม่ถึงว่าสมาชิกของสำนักยาเซียนจะโลภมาก และอยากได้ผลประโยชน์จากเขาอีก แล้วเฉินโม่จะยอมรามือได้อย่างไร?

“เจ้าหนู ยังไม่เคยมีสมาชิกโลกฝึกบู๊ของหัวเซี่ยคนใดกล้าดูหมิ่นสำนักยาเซียน นึกไม่ถึงว่าแกจะจองหองขนาดนี้ ในเมื่อพูดด้วยดี ๆ แล้วไม่ยอมทำตาม ก็คงต้องใช้กำลังบังคับ!” มู่จือเสว๋ลุกขึ้นและกล่าวด้วยสีหน้าโกรธเคือง

“หยุดพูดไร้สาระได้แล้ว ฉันยังมีสูตรยาอีกมากมาย ขอเพียงแค่พวกแกมีความสามารถที่จะทำให้ฉันนำออกมา ฉันก็จะให้พวกแกทั้งหมด!” เฉินโม่กล่าวอย่างเย็นชา

“จองหอง!” สมาชิกของตระกูลมู่ต่างดุด่า

มู่จือเสว๋กล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา “พวกเรา รีบจัดการเจ้าเด็กจองหองที่ดูหมิ่นสำนักยาเซียน!”

“เดี๋ยวก่อน!” มู่เจิ้งเฟิงที่สีหน้าเต็มไปด้วยความโกรธ ทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว เขาเดินไปยืนขวางอยู่หน้ามู่จือเสว๋

สีหน้าของมู่จือเสว๋เปลี่ยนไป และกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “เจิ้งเฟิง หลีกไป!”

มู่เจิ้งเฟิงโค้งตัวและกล่าวว่า “ผู้นำตระกูล เหตุผลที่ว่าทำไมสำนักยาเซียนถึงสามารถกลายเป็นตระกูลอันดับหนึ่งในโลกแห่งการกลั่นยาได้ ไม่ได้เป็นเพราะสูตรยาและยาวิเศษ แต่เป็นเพราะชื่อเสียงที่นักปราชญ์บรรพบุรุษของสำนักยาเซียนสั่งสมมา ผมหวังว่าผู้นำตระกูลจะสามารถรักษาเจตนาที่แท้จริง และอย่าให้ความโลภบังตา!”