แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 900

เฉินโม่เหลือบมองทุกคน ดูเหมือนว่าเขาจะอารมณ์ดี และกล่าวช้า ๆว่า “ฟ้าดินมีกฎระเบียบ สรรพสิ่งล้วนมีหน้าที่ของตนเอง ถ้าบังเอิญเจอโอกาสที่เหมาะสม สรรพสิ่งในโลกก็จะสามารถรู้แจ้งได้............ ”

เฉินโม่พูดคำที่ลึกลับซับซ้อนมากมาย ดูเหมือนว่าทุกคนจะเข้าใจ แต่แท้จริงแล้วกลับไม่เข้าใจ แต่ก็มีบางคนเข้าใจบางอย่าง

โดยเฉพาะโจวลี่เต๋อ เขารู้สึกตกตะลึง ยืนอยู่ที่เดิมราวกับว่าเขาหลับไปแล้ว

คนต่อมาคือมู่เจิ้งเฟิง เขาเป็นคนใจกว้าง และเขาทุ่มเทให้กับการกลั่นยา ทำให้พลังบำเพ็ญของเขาล่าช้า

ตอนนี้เมื่อเขาได้ยินคำพูดของเฉินโม่แล้ว สีหน้าของมู่เจิ้งเฟิงจริงจังกว่าที่เคย และดูเหมือนว่าเขาจะเข้าใจอะไรบางอย่าง

แม้แต่สมาชิกรุ่นใหม่ของตระกูลมู่เหล่านี้ ก็มีบางคนที่เข้าใจอะไรบางอย่าง

เฉินโม่เปรียบเสมือนปรมาจารย์ลัทธิเต๋า ที่กำลังถ่ายทอดวิถีการบำเพ็ญให้กลุ่มลูกศิษย์

ความจริงแล้วสิ่งที่เฉินโม่พูดเหล้านี้ เป็นประโยชน์ต่อพวกเขามากกว่าการบอกวิธีบำเพ็ญโดยตรง เพราะนี่คือความเข้าใจของเฉินโม่ เกี่ยวกับการบำเพ็ญที่บรรลุแดนดั่งเทพของตนเอง และบอกพวกเขาอย่างตรงไปตรงมา

แบบนี้มันสามารถทำให้คนธรรมดาเข้าใจได้ง่ายขึ้น

สัตว์มากมายที่อยู่รอบ ๆ รวมตัวแล้วเดินมุ่งหน้ามาทางเฉินโม่ นกที่อยู่บนท้องฟ้าเริ่มบินวนอยู่เหนือศีรษะของเฉินโม่

แต่ไม่มีสัตว์หรือนกส่งเสียงแม้แต่ตัวเดียว ดูเหมือนว่าสัตว์ทุกตัวจะจดจ่ออยู่กับคำเทศนาของเฉินโม่

โดยไม่รู้เนื้อรู้ตัว เฉินโม่บอกทุกคนถึงความเข้าใจของตนเองเกี่ยวกับการบำเพ็ญ และอธิบายให้ทุกคนด้วยวิธีที่เข้าใจง่าย แม้แต่เฉินโม่เองก็นึกไม่ถึงว่าวันหนึ่ง เขาจะเทศนาให้กับกลุ่มคนธรรมดาบนโลกใบนี้ฟัง