แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 923

ศาสตราจารย์เสิ่นสีหน้าขรึม มองศาสตราจารย์ฮั่ว แล้วค่อยๆลุกขึ้น

ทันใดนั้น ทุกสายตาก็หันไปมองที่ศาสตราจารย์เสิ่น

“ฉันเป็นคนแนะนำให้เขาเข้าร่วมกล่าวสุนทรพจน์ระดับอาจารย์แทนฉันเอง นายมีปัญหาอะไรงั้นหรอ?” ศาสตราจารย์เสิ่นสีหน้าจริงจัง จ้องมองศิษย์พี่คนนี้ของตัวเองอย่างไม่หวาดหวั่น

ศาสตราจารย์ฮั่วยิ้มเยาะ “นายก็ไม่ดูสักหน่อยว่านี่คืองานอะไร！”

“ดูรูปลักษณ์ของเขาแล้ว คงจะเป็นนักศึกษาปีหนึ่งสินะ? นายให้นักศึกษาปีหนึ่งมาอยู่ในระดับเดียวกับรุ่นพี่การศึกษาชีววิทยา นายคิดว่าได้งั้นหรอ?”

ศาสตราจารย์เสิ่นพูดว่า “การศึกษาไม่แบ่งแยกระดับโดยอายุ เพียงแค่เขามีความสามารถ แล้วทำไมเขาจะทำไม่ได้！”

ศาสตราจารย์ฮั่วหัวเราะ “นักศึกษาปีหนึ่งจะมีความสามารถอะไร? ศิษย์น้อง นายคงจะไม่ได้กลัวหรอกใช่มั้ย?”

ในสายตาของทุกคนที่มองไปยังศาสตราจารย์เสิ่น มีความเหยียดหยาม การกระทำเช่นนี้ของศาสตราจารย์เสิ่น เหมือนดั่งที่เฉินโม่พูดก่อนหน้านี้ ก็คือมีความน่าสงสัยว่าหัวหด

ศาสตราจารย์เสิ่นหัวเราะเยาะ แล้วเถียงว่า “ไม่เคยลองสักหน่อย แล้วนายรู้ได้ยังไงว่าเขาไม่มีความสามารถ?”

ศาสตราจารย์ฮั่วหัวเราะเสียงดัง “ฮ่าๆ ศิษย์น้อง นายกับฉันสู้กันมาครึ่งชีวิตแล้ว ต่างก็มีแพ้มีชนะ แต่ไม่คิดเลยว่าตอนนี้นายจะกลัวพ่ายแพ้ นายกลัวที่จะแพ้ให้กับฉันขนาดนั้นเชียวหรอ?”

“ตลก ฉันเคยกลัวนายเมื่อไหร่กัน? ฉันให้เฉินโม่กล่าวสุนทรพจน์แทนฉัน เป็นเพราะเขามีความสามารถมากกว่าฉัน！” ศาสตราจารย์เสิ่นพูด

“กลัวแพ้ก็พูดมาตามตรง ให้นักศึกษามารับผลแทน ไม่มีการกระทำของสุภาพบุรุษ！” ศาสตราจารย์ฮั่วไม่เชื่อ เขามั่นใจว่าศาสตราจารย์เสิ่นกลัวแพ้ จึงจงใจให้เฉินโม่ออกมารับผลแทน

“พอแล้ว！” เสียงมีอายุเสียงหนึ่งดังขึ้น แทรกเสียงทะเลาะของทั้งสองคน