เมื่อกินยาเสริมจิต เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนเริ่มปรับลมหายใจทันที
สวีจื่อหาวฟังแล้วก็งุนงง ไม่รู้ว่าพวกเฉินโม่กำลังพูดอะไรกัน
แต่เขาฟังออกว่าเหมือนพวกเฉินโม่ สนใจเขาซูคงมาก “พวกนายจะไปที่นั่น เพื่อดูให้ชัดเจนใช่ไหม”
เฉินโม่ไม่คิดปิดบังสวีจื่อหาวอยู่แล้ว พยักหน้าพูดว่า “ใช่ ที่นั่นอาจมีโอกาสใหญ่ ฉันต้องไปสักครั้ง”
สวีจื่อหาวพยักหน้าพูดว่า “ฉันช่วยอะไรพวกนายไม่ได้ แต่พวกนายต้องระวังตัวนะ”
“มีฉันอยู่ ไม่มีทางเป็นอะไรหรอก” เฉินโม่พูด
รอจนเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนฟื้นขึ้นมา เฉินโม่กับเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนบอกลาสวีจื่อหาว มุ่งหน้าไปยังเขาต้าเหลียง
เขาต้าเหลียงตั้งอยู่ที่ชายแดนทิศตะวันตกของหัวเซี่ย เขตแดนติดต่อกับเขาคุนหลุน แม้ลักษณะพื้นที่ภูเขา ไม่ได้ยิ่งใหญ่ทรงพลังเหมือนเขาคุนหลุน แต่ด้านความอันตรายและลึกลับ เรียกได้ว่าไม่เป็นรองเขาคุนหลุนเลย
เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนมองเขาต้าเหลียง ที่มีเมฆหมอกรายล้อมทางด้านหน้า พูดแบบยังกลัวไม่หาย “ที่นี่แหละ”
เฉินโม่หน้านิ่ง “เข้าไปเถอะ!”
“อืม!”
ลักษณะพื้นที่ของเขาต้าเหลียงทั้งสูงทั้งอันตราย ปกติมีคนมาน้อยมาก เว้นเสียแต่พวกคนพื้นเมืองที่เชิงเขาจะขึ้นมาเก็บสมุนไพร ถึงจะขึ้นมาบนเขาต้าเหลียง ถ้าตามปกติมีคนขึ้นมาน้อยมาก
แต่เฉินโม่กับเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนเข้าไปในเขาครั้งนี้ กลับพบว่าตลอดทางมีคนเยอะมาก ส่วนใหญ่ในนั้นคือนักบู๊
เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนพูดเบาๆ ว่า “ดูเหมือนข่าวถูกเปิดเผยแล้ว คนพวกนี้น่าจะมาหาเขาซูคงเหมือนกัน”
เฉินโม่มองคนพวกนี้แวบหนึ่ง แล้วพูดอย่างราบเรียบว่า “ไม่เป็นไร พวกเขาก็หาของพวกเขาไป เราก็หาของเราไป ถ้าพวกเขากล้าสร้างความวุ่นวาย ก็ฆ่าซะให้จบๆ”
เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนพยักหน้า แววตาที่มองเฉินโม่แฝงด้วยความเลื่อมใส
ระหว่างที่ยังหาสถานที่เป้าหมายไม่เจอ ไม่มีใครสร้างสงครามที่ไม่จำเป็น แคล้วคลาดปลอดภัยตลอดเส้นทาง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แดนนิรมิตเทพ
แปลต่อหน่อยครับ...
อ่านต่อไม่ได้เลย...
เงียบสนิท...
ตั้งแต่ตอน1299ถึง1420ไม่มีเลยค่ะตอนขาดหายไปเลย ขอร้องทางทีมงานอัพเดทต่อด้วยนะคะ...
ขอร้องทางทีมงานอัพเดทให้ถึงตอนจบด้วยนะคะ😭...
ไม่เขียนต่อแล้วหรือครับ...