แฝดชายหญิง：แด๊ดดี้ต้องชนะใจหม่ามี๊นะ นิยาย บท 123

ชั่วขณะหนึ่ง ทุกคนที่เมื่อกี้กำลังซุบซิบนินทาอยู่ที่บริเวรพักผ่อน ต่างก็ปิดปากกันหมด

ตั้งแต่เมื่อสี่ปีก่อนที่ลี่ถิงเซิ่งบอกกับสื่อของหลินชวน ว่าคนที่ช่วยเขาไว้คือสวี่รั่วยี ก็มีข่าวลือออกมาไม่รู้จบว่าทั้งสองคนหมั้นกัน

แม้ว่าจะไม่ได้มีการจัดพิธีหมั้น แต่สื่อหลายแห่งก็ถูกสวี่รั่วยีซื้อไป รายงานว่าทั้งสองหมั้นกันอย่างลับๆมาตั้งนานแล้ว สวี่รั่วยีเองก็ย้ายเข้าไปในคฤหาสน์ของลี่ถิงเซิ่งแล้ว

ดังนั้น ไม่ว่าจะเป็นในแวดวงไฮโซของหลินชวน หรือว่าในโลกน้ำหอม ล้วนแต่ยอมรับกันว่าสวี่รั่วยีคือคู่หมั้นของลี่ถิงเซิ่ง

แต่คำพูดของลี่ถิงเซิ่งเมื่อครู่ ได้ทำลายความเข้าใจของทุกคนไปหมดสิ้น

ผู้หญิงที่ถูกสวี่รั่วยีสาดไวน์แดงใส่เมื่อกี้เป็นคนของลี่ถิงเซิ่ง? นั่นแปลว่าสวี่รั่วยีไม่ได้หมั้นกับลี่ถิงเซิ่งหรอ?

กฎเกณฑ์ในโลกของผู้รากมากดีนั้นซับซ้อน ไม่ได้ง่ายดายอย่างที่คนภายนอกคิด ในบ้านมีผู้หญิงหนึ่งคน ก็ยังสามารถออกไปมั่วซั่วข้างนอกได้

ถ้าหากลี่ถิงเซิ่งหมั้นหมายกับสวี่รั่วยีแล้ว ยังกล้าพาคนรักของเขามาร่วมงานเลี้ยง เกรงว่าหุ้นของลี่ซื่อกรุ๊ปจะร่วงหนักในวันถัดไป

สวี่รั่วยีเงยหน้าขึ้นอย่างไม่อยากเชื่อ มองไปที่ชายหนุ่มตรงหน้า

“ถิงเซิ่ง ทำไมนายถึงพูดแบบนี้!”

ริมฝีปากของสวี่รั่วยีสั่นเทา ไม่รู้ว่าตกใจหรือเกรงกลัว

ใช่ เธอคิดเอาเองว่าอยู่ในฐานะคู่หมั้นของลี่ถิงเซิ่งมาโดยตลอด แต่แล้วยังไงล่ะ?

คุณนายลี่ยอมรับกับปากเอง ว่าจะรับแค่เธอเป็นลูกสะใภ้!

แม้แต่คุณนายใหญ่ตระกูลลี่ที่เริ่มแรกไม่เห็นด้วยจนถึงตอนนี้มากินข้าวกับเธอ ท่าทีเริ่มอ่อนลง

แต่ก่อน ลี่ถิงเซิ่งไม่เคยหักหน้าเธอในที่สาธารณะมาก่อน แต่วันนี้กลับเพราะแอนนา—

เธอรู้แต่แรกแล้วว่าแอนนาไม่ใช่เรื่องเล่นๆ!

ลี่ถิงเซิ่งสีหน้าเย็นชา แม้แต่ความรู้สึกเล็กน้อยก็ขี้เกียจจะมอบให้สวี่รั่วยี

แม้ว่าทั้งสองจะไม่ใช่คู่หมั้นกัน แต่เห็นแก่หน้าคุณนายสวี่ เขาก็จะไว้หน้าสวี่รั่วยีเสียหน่อย

แต่สวี่รั่วยีลืมไป ว่าลี่ถิงเซิ่งถือหางมาโดยตลอด

เมื่อใดที่คนที่อยู่ในการดูแลของเขาถูกทำร้าย ไม่ว่าคนที่ทำร้ายเธอเป็นใคร ท้ายที่สุดก็จะได้รับการปฏิบัติที่โหดร้าย

สวี่รั่วฉิงประหลาดใจเล็กน้อย

เดิมทีเธอนึกว่าลี่ถิงเซิ่งกับสวี่รั่วยีหมั้นหมายกัน แต่ชายหนุ่มไม่มีความรู้สึกใดๆต่อสวี่รั่วยี

ตอนนี้ดูเหมือน เรื่องราวจะต่างไปจากที่เธอจินตนาการไว้

เลขาของสวี่รั่วยีเห็นว่าบรรยากาศไม่ถูกต้อง ก็คิดอยากจะรีบดึงสวี่รั่วยีออกไป

“ประธานลี่ ขอโทษด้วยครับ คุณหนูของบ้านเราดื่มไวน์เยอะเกินไป ทำเรื่องโง่ๆ คุณได้โปรดอย่าเก็บไปใส่ใจ!”

ลี่ถิงเซิ่งเหลือบมองเลขาที่โค้งตัวกล่าวขอโทษ ริมฝีปากกระตุกเบาๆ

“นายขอโทษผิดคนแล้ว”

เลขาชะงักเล็กน้อย

เขามองไปที่สวี่รั่วฉิงที่สวมสูทของชายหนุ่มอยู่

เพียงแวบเดียว เขาก็เข้าใจแล้วว่าทำไมลี่ถิงเซิ่งถึงปกป้องเธอ

แม้ว่าจะโดนไวน์สาด การแสดงออกบนใบหน้าก็ยังคงเย่อหยิ่งเย็นชา ราวกับเพียงแค่ถูกหมากัด

โดนหมากัด จำเป็นต้องกัดตอบไหม?

ไม่จำเป็น

เธอเพียงแค่ต้องให้เจ้าของหมาชดใช้

เลขาของสวี่รั่วยีตัวสั่นเทาโดยไม่รู้ตัว

เขาเพียงแค่รู้สึกว่าผู้หญิงข้างกายลี่ถิงเซิ่ง ซักวันหนึ่งจะคืนความอัปยศที่ได้รับในวันนี้ให้กับสวี่รั่วยีเป็นร้อยเท่า

“คุณแอน” เลขาโค้งตัวลง พูดอย่างจริงใจ “ขอโทษด้วยครับ คุณหนูของเราดื่มไวน์มากไป ทำเรื่องไม่ดีกับคุณไป ได้โปรดอย่าเก็บไปใส่ใจ”

สวี่รั่วฉิงยกดวงตาที่โปร่งแสงเย็นชาขึ้นมา รอยยิ้มตรงมุมปากเงียบมาก

เธอราวกับไม่ได้รับผลกระทบจากลมพายุเมื่อครู่ บนใบหน้าขาวนวลไม่มีอารมณ์ใดๆ

แสงสาดส่องลงบนใบหน้าของเธอ ราวกับสามารถเห็นขนปุยสั้นๆได้อย่างชัดเจน