ท้องฟ้าเริ่มสว่าง สวี่รั่วฉิงรู้สึกเหมือนทั้งร่างของตัวเองราวกับถูกบดขยี้
เมื่อคืนนี้เธอบ้าไปแล้วจริงๆ สวี่รั่วฉิงหรี่ตามองดูร่องรอยบนร่างตัวเอง ไม่กี่วินาทีต่อมาก็ปิดหน้าตัวเอง
ชายหนุ่มที่อยู่ข้างกายดูเหมือนยังพักผ่อนอยู่ เสียงลมหายใจนิ่งเบาจนไม่ได้ยิน
สวี่รั่วฉิงระงับความไม่สงบในใจไว้ ลุกขึ้นมาจากเตียง หยิบเสื้อผ้าบนพื้นขึ้นมา
เสื้อผ้าบนพื้นดูมั่วซั่ว เสื้อผ้าของทั้งสองพันเข้าด้วยกัน ถูกโยนลงพื้นเมื่อคืนนี้
ทุกคนต่างเป็นผู้ใหญ่แล้ว เรื่องที่ทำต้องรับผิดชอบด้วยตัวเอง
สวี่รั่วฉิงโน้มตัวลง พาดเสื้อของตนไว้ที่แขน วางแผนว่าจะเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำ
สายตาตกลงบนตัวลี่ถิงเซิ่งที่ยังพักผ่อนอยู่บนเตียงโดยไม่รู้ตัว
สวี่รั่วฉิงตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง ไม่พูดไม่ได้ว่าเธอนอนกับผู้ชายอย่างลี่ถิงเซิ่งไม่นับว่าขาดทุน
หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง สวี่รั่วฉิงก็เดินไปที่ตู้เสื้อผ้า เปิดฝาตู้ออก
ไม่มีเสื้อคลุมอาบน้ำของผู้หญิง มีแต่ของผู้ชาย
บางทีผู้รับผิดชอบตึกซ่ายเซิ่งก็รู้ว่าลี่ถิงเซิ่งไม่ค่อยแตะต้องผู้หญิง? สวี่รั่วฉิงส่ายหน้า เธอคาดเดาไม่ออก เพียงแค่หยิบเสื้อคลุมอาบน้ำผู้ชายออกมาจากตู้เสื้อผ้า เดินไปที่ห้องน้ำ
ไม่นาน เสียงน้ำไหลซู่ซ่าก็ดังสวนออกมาจากห้องน้ำ
“ฟู่—“ ในตอนที่สวี่รั่วฉิงยกแขนขึ้น แขนล้า และปวดมาก เพียงพอที่จะเห็นถึงความบ้าคลั่งเมื่อคืนคุณหวัง
บนตัวเต็มไปด้วยรอยแดงไม่น้อย อยากจะใช้คอนซิลเลอร์ปกปิดก็ทำไม่ได้
สวี่รั่วฉิงแช่น้ำเสร็จ ออกมาจากอ่างอาบน้ำ สวมเสื้อคลุมอาบน้ำ แล้วปล่อยผมยาวไว้รอบคอ
เธอมองไปที่จุดสีแดงบนคอของตัวเองในกระจก นิ่งเงียบไป
ลาหยุดดีกว่า วันนี้ไปทำงานไม่ได้แน่ๆ
สวี่รั่วฉิงครุ่นคิด เปลี่ยนใส่รองเท้าแตะ ออกจากห้องน้ำ พร้อมกับไอน้ำสีขาว
ในตอนนี้ลี่ถิงเซิ่งตื่นแล้ว
ทันทีที่สวี่รั่วฉิงลุกออกจากเตียงนุ่มนิ่มขนาดใหญ่ การเคลื่อนไหวเล็กน้อยก็ทำให้เขาตื่นแล้ว
การนอนหลับของลี่ถิงเซิ่งนั้นตื้นมาก คนข้างกายมีการเคลื่อนไหวใดๆล้วนแต่รบกวนการพักผ่อนของเขาได้
โรคนอนไม่หลับรบกวนเขามานาน หลังจากสวี่รั่วฉิงปรากฏตัวขึ้น ก็ปรุงน้ำหอมที่ช่วยบรรเทาอาการนอนไม่หลับให้เขา
ผลลัพธ์แม้ว่าจะดีมาก แต่ก็เทียบไม่ได้กับความสงบใจเมื่อมีหญิงสาวมานอนอยู่ข้างๆ
เหมือนกับว่าเขาไม่เคยหลับได้นานเท่าเมื่อคืนมาก่อน
แสงแดดส่องผ่านม่านสีเทาหนาทึบ สาดลงบนร่างของชายหนุ่ม
เขาพิงหัวเตียง มองดูหญิงสาวในชุดคลุมอาบน้ำของผู้ชายด้วยแววตาพึงพอใจ
วันนี้เป็นวันจันทร์ ในเวลานี้ เขาควรจะอยู่ที่บริษัทแล้ว ไม่ใช่อยู่ในห้อง
มุมปากของลี่ถิงเซิ่งกระตุกรอยยิ้ม ไม่คาดคิดว่าผู้หญิงคนหนึ่งจะทำให้เกิดเรื่องมากมายขนาดนี้ได้
โทรศัพท์สีดำบนโต๊ะหัวเตียง สั่นขึ้น
สวี่รั่วฉิงเหลือบมอง ส่งเสียงเตือน “ประธานลี่ โทรศัพท์คุณ”
ชายหนุ่มหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา กวาดตามอง เป็นหลี่อานอย่างที่คิด
เขารับสายโทรศัพท์ น้ำเสียงมีความแหบแห้ง “วันนี้พักผ่อน”
พูดจบ ลี่ถิงเซิ่งก็วางโทรศัพท์ไว้ที่โต๊ะหัวเตียงอีกครั้ง แล้วเปิดผ้าห่มออก
สวี่รั่วฉิงเงียบไปหนึ่งวินาที หันตัวไปตามเหมาะสม จนกระทั่งเสียงหัวเราะเบาๆของชายหนุ่มดังมาจากด้านหลัง “พอแล้ว ไม่ต้องหลบตาแล้ว”
เธอถึงหันตัวมาช้าๆ
จากนั้น ริมฝีปากของสวี่รั่วฉิงก็กระตุกเล็กน้อย
ลี่ถิงเซิ่งเพียงแค่พันผ้าเช็ดตัวสีขาวหนึ่งผืนไว้รอบเอว ทำให้คนเพ้อฝัน
กระตุ้นกันตั้งแต่เช้าแบบนี้ สวี่รั่วฉิงรู้สึกว่าจมูกของตนร้อนเล็กน้อย มือลูบโดยไม่รู้ตัว
ปรากฏว่าเลือดกำเดาไหล
สวี่รั่วฉิงคิดว่าชั่วชีวิตนี้ตนอย่าได้คิดที่จะเงยหน้าต่อหน้าชายหนุ่มเลย
ผู้หญิงคนหนึ่งมองเรือนร่างของผู้ชายคนหนึ่งจนเลือดกำเดาไหล ยังมีอะไรที่จะเปิดโปงตัณหาของเธอได้มากกว่านี้ไหม?
โชคดีที่บนโต๊ะด้านหลังมีกระดาษทิชชู่อยู่ สวี่รั่วฉิงหยิบออกมาสองสามแผ่น ปิดจมูกของตัวเอง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แฝดชายหญิง:แด๊ดดี้ต้องชนะใจหม่ามี๊นะ