แฝดชายหญิง：แด๊ดดี้ต้องชนะใจหม่ามี๊นะ นิยาย บท 100

บทที่ 100 วิธีการของคนรวย

สวี่รั่วฉิงพูดจบ ก็ตกอยู่ในภวังค์

ความสงสัยในตัวป้าหวังเยอะเหลือเกิน มีเพียงช่วงเวลาที่ป้าอยู่กับเธอ และถ่ายทอดเทคนิคการปรุงน้ำหอมให้เธอเป็นเรื่องจริง

ซูจิ่วเอ๋อร์ขยับเบามือ ลูบหลังสวี่รั่วฉิง พูดปลอบใจ “อย่าคิดมากนะ ถ้าป้าหวังยังมีชีวิต ฉันจะต้องช่วยเธอหาป้าให้พบ”

ซูจิ่วเอ๋อร์ไม่ได้โอ้อวด อำนาจของตระกูลซูอยากจะตามหาใครสักคน ไม่ถือว่ายากเย็น

“แต่ตอนนี้ยังบอกลี่ถิงเซิ่ง เรื่องความจริงเมื่อหกปีก่อนไม่ได้” สวี่รั่วฉิงถอนหายใจ ลุกขึ้นเดินไปที่ห้องครัว เปิดตู้เย็น คิดนิดหนึ่ง สุดท้ายไม่ได้หยิบค็อกเทลออกมา เปลี่ยนเป็นน้ำผลไม้สองขวด

ซูจิ่วเอ๋อร์คออ่อน ไม่ดื่มเหล้ากับจิ่วเอ๋อร์ดีกว่า

สวี่รั่วฉิงยื่นน้ำผลไม้ให้ซูจิ่วเอ๋อร์ขวดหนึ่ง “พูดไปแล้ว ครั้งนี้เธอคิดจะอยู่ที่เมืองหลินชวนนานแค่ไหน บริษัททางนั้นล่ะ”

ซูจิ่วเอ๋อร์เปิดกระป๋อง จิบคำหนึ่ง “ตอนแรกแค่จะมาดูเธออยู่เมืองหลินชวนเป็นยังไงบ้าง พ่อแม่ก็เป็นห่วงเธอ พวกท่านยังบอกว่า ถ้าเธออยู่ที่เมืองหลินชวนถูกตระกูลสวี่กลั่นแกล้งล่ะก็ จะต้องช่วยเธอแก้แค้น”

ตระกูลซูหวังดีกับสวี่รั่วฉิงด้วยใจจริง

คุณผู้ชายซู และคุณผู้หญิงซู มองหญิงสาวที่ซูจิ่วเอ๋อร์ช่วยชีวิต เหมือนลูกสาวแท้ๆ คนหนึ่ง กลัวว่าเธอจะลำบากตอนที่อยู่เมืองหลินชวน

ซูจิ่วเอ๋อร์แม้จะเป็นห่วงเพื่อนสนิทของตัวเอง แต่ก่อนมาเมืองหลินชวน เธอพินิจพิเคราะห์แล้ว หากสวี่รั่วฉิงถูกสวี่รั่วยีรังแก เธอจะส่งคนของเธอ สั่งสอนสวี่รั่วยีให้รู้สำนึก!

นึกไม่ถึง คุณผู้ชายซู และคุณผู้หญิงซู ก่อนที่ซูจิ่วเอ๋อร์จะมาเมืองหลินชวน ถึงกับโทรทางไกลมาหา

พวกเขาบอกซูจิ่วเอ๋อร์ หากตระกูลสวี่กล้ารังแกสวี่รั่วฉิง ให้บอกพวกเขา ถึงตอนนั้นจะใช้เส้นสายทางธุรกิจของตระกูลซู สั่งสอนตระกูลสวี่สักหน่อย

ซูจิ่วเอ๋อร์เงียบ ใครเป็นลูกสาวกันแน่!

“สวี่รั่วยีช่วงนี้คงยังไม่กล้าทำอะไรฉัน ตอนนี้เธอลงมือ ก็เท่ากับส่งข้อมูลให้ลี่ถิงเซิ่ง ถ้าเธอไม่โง่ คงไม่ทำอย่างนั้น” สวี่รั่วฉิงวิเคราะห์

“แต่คุณนายสวี่ แล้วยังคุณนายลี่ก็ไม่แน่” ซูจิ่วเอ๋อร์หรี่ตา

“อึม ฉันรู้” สวี่รั่วฉิงเข้าใจคำเตือนของซูจิ่วเอ๋อร์ทันที “วิธีการของพวกคนรวย ฉันจำได้ดี”

หกปีก่อน วิธีการของสวี่รั่วยีสอนเธอแล้ว

ตอนนั้นสวี่รั่วยียังเด็ก เบื้องหลังมีคุณนายสวี่สั่งการ ก็ไม่แน่

……

“ประธานลี่ รถพร้อมแล้วครับ”

ลี่ถิงเซิ่งหยุดท่าทางที่ทำอยู่นิดหนึ่ง มือที่ขยับเนคไทชะงักนิดหนึ่ง

หลี่อานหลุบตา ไม่กล้ามองหน้า

ตั้งสวี่รั่วยีมาวุ่นวายที่บริษัท อารมณ์ประธานลี่ไม่ดีเลย

ไม่รู้ผู้ช่วยแอนคุยอะไรกับประธานลี่ ประธานลี่ถึงได้อารมณ์ดีไม่ทันไร ก็กลับไปเป็นเหมือนเดิมอีก

ลี่ถิงเซิ่งปิดโน๊ตบุ๊ก หยิบเสื้อสูทสีเทาที่ตัดเย็บปราณีตจากชั้นแขวนเสื้อ สวมอย่างสบายๆ ไม่รีบร้อน หยิบน้ำหอมบนโต๊ะที่ห่อเรียบร้อย เหลือบมองผู้ช่วยที่อยู่ข้างๆ

“ไปได้”

พูดจบ ขายาวชะลูดของเขาก็ก้าวเดิน ออกไปจากห้อง

หลี่อานถึงได้ค่อยโล่งอก ปาดเหงื่อบนหน้าผาก

ดั่งคำกล่าวอยู่กับกษัตริย์เหมือนอยู่กับเสือ ทำไมเขารู้สึกอยู่กับประธานลี่เหมือนอยู่กับเสือล่ะ

ลี่ถิงเซิ่งขึ้นรถ เปิดแท็บเล็ตที่พกติดตัวตลอด ต่อกับคีย์บอร์ด เริ่มทำงานต่อ

หลี่อานที่นั่งอยู่ข้างคนขับรถ ถึงกับพูดไม่ออก

ประธานบริษัทคนอื่นวันหยุดไปดื่มเหล้าเคล้านารี แต่ประธานลี่ของพวกเขา แม้แต่วันเสาร์ยังไปทำงาน

ถ้าไม่เป็นเพราะวันนี้ต้องไปบ้านคุณนายใหญ่ตระกูลลี่ ประธานลี่คงจะอยู่ที่บริษัททั้งวัน