แฝดชายหญิง：แด๊ดดี้ต้องชนะใจหม่ามี๊นะ นิยาย บท 101

ลี่ถิงเซิ่งหัวเราะเสียงเย็นขึ้นอย่างหนักหน่วง

คุณนายลี่ที่ตัวอยู่ที่คฤหาสน์สุดหรูพอได้ยินเสียงหัวเราะของลูกชายตัวเองแล้ว ถึงกลับรู้สึกหนาวสั่นขึ้นมาเล็กน้อย

“ถิงเซิ่ง นี่มีอะไรน่าหัวเราะกัน?”

ในน้ำเสียงของลี่ถิงเซิ่งแฝงไว้ด้วยอารมณ์อยู่เสี้ยวหนึ่ง “แอนนาเป็นคนที่ผมจะปกป้อง ไม่ว่าใครที่คิดจะแตะต้องเธอ จะต้องลองผ่านด่านผมไปก่อน”

ลี่ถิงเซิ่งพูดไป สายตาก็กวาดไปยังทิวทัศน์ที่ถอยหลังไปอย่างรวดเร็วนอกหน้าต่างรถ

ไม่ว่าจะเป็นใคร ที่อยากจะข่มขู่เขา ถึงแม้จะเป็นแม่ของเขาก็ตาม เขาจะไม่มีทางอ่อนข้อให้แน่

“นี่เป็นครั้งสุดท้ายที่ผมจะขอเตือนคุณ ไม่ว่าจะเป็นคุณก็ดี หรือว่าตระกูลสวี่ก็ดี ขอแค่แอนนาเกิดเรื่องอะไรขึ้น พวกคุณก็จะเป็นเป้าหมายแรกที่โดนสงสัย คุณแม่ครับ คุณเป็นคนฉลาด ผมเชื่อว่าคุณจะต้องเลือกสิ่งที่ชัดเจนอยู่แล้วแน่”

เวลาแค่ชั่วพริบตา ลี่ถิงเซิ่งก็ได้ฟื้นคืนความสงบเยือกเย็นเหมือนเวลาปกติกลับมาแล้ว

ทุกคำพูดต่างก็ช่างละเอียดรอบคอบเป็นที่สุด

คุณนายลี่เงียบไปครู่หนึ่ง มือที่ดูแลบำรุงรักษามาอย่างดีกำโทรศัพท์ไว้แน่นขนเส้นเอ็นสีเขียงโผล่ออกมา

นี่ลี่ถิงเซิ่งคิดจะข่มขู่เธอเหรอ!

เพื่อผู้หญิงคนเดียวแล้ว เขาถึงกับข่มขู่เธอเลยเหรอ!

“ยังมีอีกอย่าง ลี่ซื่อกรุ๊ปจะเข้าควบคุมวงการน้ำหอมทั้งหมดของเมืองหลินชวน ไม่จำเป็นที่จะต้องมีตระกูลสวี่” ลี่ถิงเซิ่งหลับตาลง แล้วพิงอยู่ที่ที่นั่งอย่างเหนื่อยหน่าย

น้ำเสียงของเขาแหบแห้งเล็กน้อย “ผมจะใช้ความสามารถทำให้คนทั้งหมดหุบปากลงเอง ไม่จำเป็นต้องใช้วิธีสกปรกพวกนั้น”

หลังจากที่พูดจบ เขาก็กดวางสายไปตามความรู้สึก แล้ววางโทรศัพท์ไว้ข้าง ๆ

หลังจากที่เงียบไปนาน ลี่ถิงเซิ่งถึงพูดกับหลี่อานขึ้นว่า “ถ้าถึงบ้านคุณย่าแล้ว เรียกฉันด้วยนะ ฉันจะพักสักหน่อย”

หลี่อานพยักหน้า

ในคฤหาสน์ของตระกูลลี่นั้น คุณนายลี่กำลังสีหน้าดูไม่ได้

เธอครุ่นคิดอย่างสีหน้าเคร่งเครียด หรือว่าลี่ถิงเซิ่งจะตกหลุมรักแอนนาเข้าแล้วเหรอ? ถึงกับสามารถทอดทิ้งทุกสิ่งของวงศ์ตระกูลได้เลยเหรอ?

แบบนั้นไม่ได้นะ!

ลี่ถิงเซิ่งเป็นผู้สืบทอดของลี่ซื่อกรุ๊ป ความสุขส่วนตัวของเขาจะมาเทียบกับผลประโยชน์ของบริษัทได้ยังไงกัน?

คุณนายลี่ครุ่นคิดไป แล้วก็ออกคำสั่งกับสาวใช้ที่อยู่อีกข้างขึ้นด้วย

สาวใช้ฟังคำสั่งจบแล้ว ก็พยักหน้าเล็กน้อย

“ฉันเข้าใจแล้วค่ะ คุณนาย ขอให้คุณวางใจได้ค่ะ จะต้องทำตามที่สั่งแน่นอนค่ะ”

แวววิตกกังวลบนใบหน้าของคุณนายลี่ยังไม่จางหายไป

พอเธอนึกถึงรอยยิ้มที่มีความมั่นใจและหยิ่งยโสของสวี่รั่วฉิงที่มีตรงหน้าเธอในวันนั้นแล้ว ในใจก็รู้สึกไม่สบายใจขึ้นมา

มักจะรู้สึกว่าผู้หญิงแบบนี้ ถ้าอยากจะเปิดประตูห้องหัวใจของลูกชายเธอออกนั้น เหมือนว่าจะไม่ใช่เรื่องยากอะไร

ท้องฟ้าค่อย ๆ มือแสงลง

รถไมบัคสีดำมาจอดลงตรงหน้าประตูบานหรูของบ้านหรูแห่งหนึ่ง

หลี่อานลงจากรถ แล้วมาช่วยลี่ถิงเซิ่งเปิดประตู

“ประธานลี่ ถึงบ้านคุณนายใหญ่แล้วครับ”

ลี่ถิงเซิ่งลืมตาที่ง่วงงุนขึ้นมา ในดวงตามีแววงัวเงียที่ง่วงนอนแฝงอยู่

เขาตอบเสียง“อืม”ขรึมต่ำคำหนึ่ง แล้วจัดเนคไทของตัวเองเล็กน้อย แล้วลงจากรถไป

คุณนายใหญ่ตระกูลลี่ไม่ได้อาศัยอยู่ที่เดียวกับคุณนายลี่

เธออาศัยอยู่ในคฤหาสน์เก่าแก่หลายปีมาแล้วแห่งหนึ่งของตระกูลลี่

ตามคำพูดของคุณนายใหญ่ตระกูลลี่แล้วก็คือ เธอชอบความสงบ ไม่ชอบมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องของเด็กรุ่นเล็ก

คนรับใช้ในคฤหาสน์ต่างก็รู้ว่า คุณนายใหญ่ตระกูลลี่ชอบลี่ถิงเซิ่งหลานชายคนนี้มาก

พอเห็นลี่ถิงเซิ่งกลับมา พ่อบ้านของคฤหาสน์ก็มีแววดีใจแสดงออกมาเต็มใบหน้า “คุณชาย คุณรีบเชิญเข้ามาข้างในเลยครับ”

พอคุณนายใหญ่ตระกูลลี่ได้ยินว่าลี่ถิงเซิ่งมา มือที่กำลังจะเลี้ยงแมวในตอนแรก ก็รีบหยุดลงทันที

เธอเอาแมวยื่นให้กับคนรับใช้ที่อยู่อีกข้างหนึ่ง จากนั้นก็มาถึงห้องรับแขก แล้วก็เห็นชายหนุ่มที่นั่งพักผ่อนอยู่ที่โซฟาก่อนแล้ว

บนใบหน้าที่มีเมตตาของคุณนายใหญ่ตระกูลลี่นั้นมีความพึงพอใจอยู่เสี้ยวหนึ่ง

หน้าตาของหลานชายเธอดูยังไงก็ยอดเยี่ยม ดูจากที่ไกล ๆ ก็คือรูปปั้นดี ๆ อันหนึ่ง