แฝดชายหญิง：แด๊ดดี้ต้องชนะใจหม่ามี๊นะ นิยาย บท 127

สวี่รั่วฉิงชะงักเล็กน้อย เธอรับแตงโมที่สวี่อี้หานส่งมาให้อย่างไม่ส่งเสียง วางไว้ด้านข้าง “วันนี้หม่ามี๊ไม่ค่อยสบายคอ ก็เลยพันผ้าไว้กลัวโดนลม”

“อย่างงี้นี่เอง!” เด็กน้อยไร้เดียงสา หม่ามี๊ว่ายังไงก็ว่าตาม

สวี่อี้ฝานกลับแตกต่าง แม้ว่าเขาจะอายุเท่ากับสวี่อี้หาน แต่ก็มีความเป็นผู้ใหญ่มาก

เมื่อวานสวี่รั่วฉิงอยู่ห้องเดียวกับลี่ถิงเซิ่ง วันนี้กลับมามีผ้าพันคอ

สวี่อี้ฝานมีการคำนวณในใจแล้ว ดวงตาที่สดใสของเขายากที่จะเข้าใจ เขามองไปที่แม่อย่างลึกซึ้ง แล้วช่วยเธอเปลี่ยนหัวข้อ

“หม่ามี๊ เบื้องหลังผู้หญิงไม่ดีคนนั้นต้องมีการเคลื่อนไหวอื่นอยู่แน่” สวี่อี้ฝานเอนตัวไปด้านข้างสวี่รั่วฉิงมือเล็กบินร่อนอยู่บนแป้นพิมพ์พิมพ์โค้ดที่สวี่รั่วฉิงกับสวี่อี้หานอ่านไม่ออก

ไม่กี่นาทีต่อมา เขาก็เผยสื่อหลายแห่งของหลินชวนที่เผยแพร่ข่าวการหมั้นหมายของสวี่รั่วยีกับลี่ถิงเซิ่งผ่านการรับเงินจากสวี่รั่วยี

“เนื่องจากสื่อแพร่ภาพของหม่ามี๊ออกไปทุกที่แล้ว เธอจะไม่ปล่อยไปแน่นอน” สวี่อี้หานเงยหน้าขึ้น มองไปที่แม่ของตน เอ่ยปากถาม “หม่ามี๊ จะยอมรับสถานะของตัวเองกับป่าปี๊ไหม? ในหลินชวนคนที่จะปกป้องความปลอดภัยหม่ามี๊จากเงื้อมมือของตระกูลสวี่ได้เกรงว่าจะมีแค่ป่าปี๊แล้ว”

สวี่รั่วฉิงกัดแตงโมไปหนึ่งคำ ส่งเข้าไปในปาก

แตงโมชุ่มฉ่ำ สดชื้นมาก

“หม่ามี๊ทำข้อแลกเปลี่ยนกับเขาไว้” สวี่รั่วฉิงกลืนแตงโมหวานฉ่ำในปากลงคอ ลูบผมของสวี่อี้ฝานเบาๆอย่างอ่อนโยน “ในช่วงที่ข้อแลกเปลี่ยน เขาจะรับประกันความปลอดภัยของหม่ามี๊”

สวี่อี้ฝานขมวดคิ้ว เห็นได้ชัดว่าเขาไม่เห็นด้วยกับการกระทำของสวี่รั่วฉิง

อาจเป็นเพราะพ่อลูกรู้จักกันดี นิสัยของสวี่อี้ฝานมีความคล้ายคลึงกับลี่ถิงเซิ่งมาก

สวี่อี้ฝานอายุไม่ถึงหกขวบ ก็สามารถพึ่งพาอินเตอร์เน็ตจนได้รับความมั่งคั่ง นอกจากความสามารถแล้ว เขายังสืบทอดความดุร้ายในกระดูกของลี่ถิงเซิ่งมาด้วย

“หม่ามี๊ เขาเป็นนักธุรกิจ” สวี่อี้ฝานวิเคราะห์อย่างใจเย็น “นักธุรกิจทำเพื่อผลประโยชน์เท่านั้น เมื่อหม่ามี๊หมดประโยชน์แล้ว ก็จะถูกทอดทิ้งทันที”

สวี่รั่วฉิงยิ้มให้

เด็กหกขวบคนหนึ่ง ทำไมในสมองมีอะไรเยอะขนาดนี้?

ไม่แปลกใจเลยที่ได้รับสืบทอดสมองมาจากลี่ถิงเซิ่ง

สวี่รั่วฉิงปิดหน้าเว็ปไซต์ โน้มตัวไปทิ้งรอยจูบที่อ่อนโยนไว้บนใบหน้าของเด็กชายตัวน้อย

“ลูกรักพูดถูกแล้ว หม่ามี๊จะระวัง”

ขณะที่พูด สวี่รั่วฉิงก็กะพริบตาเย้าแหย่สวี่อี้ฝาน

“ต่อให้หม่ามี๊ก้าวพลาดจริงๆ ก็ยังมีลูกกับอี้หานไม่ใช่หรอ?”

สวี่อี้ฝานใบหูแดงก่ำ เบือนสายตาออกไป

“หม่ามี๊เป็นแบบนี้ถึงไม่โตสักที”

เด็กชายพูดอย่างทะนงตัว

สวี่รั่วฉิงอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ ไม่หยอกล้อสวี่อี้ฝานต่อ

ยังไงวันนี้ก็ลาหยุดแล้ว พักผ่อนอยู่บ้านสบายๆดีกว่า

“อยากกินอะไร? หม่ามี๊จะสั่งอาหารมา” สวี่รั่วฉิงหยิบมือถือขึ้นมา เอ่ยถามเด็กทั้งสองด้วยรอยยิ้ม

......

ลี่ถิงเซิ่งขับรถกลับมาถึงที่คฤหาสน์ของเฉินซาน

หลี่อานรออยู่ที่คฤหาสน์นานแล้ว

เมื่อเห็นลี่ถิงเซิ่ง หลี่อานก็เหมือนยกหินออกจากบ่า เกือบจะร้องไห้ออกมา

“ประธานลี่ ในที่สุดคุณก็กลับมาแล้ว ผมยังนึกว่าวันนี้คุณวางแผนจะอยู่กับผู้ช่วยแอนทั้งวัน......” หลี่อานพูดด้วยใบหน้าคร่ำครวญ

ฝ่ายประชาสัมพันธ์ของลี่ซื่อกรุ๊ปต่างโทรหาเขาอย่างบ้าคลั่ง ถามว่าประธานลี่ไปไหน