แฝดชายหญิง：แด๊ดดี้ต้องชนะใจหม่ามี๊นะ นิยาย บท 151

คุณผู้หญิงซูเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่งในลูกสาวของตนเอง จึงมองสวี่รั่วฉิง

“แน่ใจนะจ๊ะว่าคนบ้านตระกูลสวี่จะไม่รังแกหนู”

คุณหญิงซูน้ำเสียงลังเล ทำไมเธอถึงไม่เชื่อลูกสาวตัวเองบ้างเล่า ถ้าซูจิ่วเอ๋อร์รู้ว่าคุณหญิงซูคิดอะไรคงจะกระอักเลือด

สวี่รั่วฉิงหยิบเครื่องดื่มน้ำแข็งที่สาวใช้ยื่นส่งมาให้ ก้มหน้าดื่มอึกหนึ่ง แก้คอแห้ง

คุณหญิงซูดีกับเธอเหลือเกิน เธอจะให้คุณหญิงซูมาเป็นห่วงทุกเรื่องไม่ได้

สวี่รั่วฉิงกระพริบตาให้คุณหญิงซูสบายใจ“คุณน้าคะ สบายใจนะคะ จิ่วเอ๋อร์พูดไม่ผิดหรอกค่ะ หนูไม่ปล่อยให้คนตระกูลซูมารังแกได้หรอก”

คุณผู้หญิงซูพยักหน้า เปลี่ยนคำพูด“ถ้าไม่งั้น น้าให้หนูพกบัตรแบล๊กการ์ดไปด้วย”

ในใจซูจิ่วเอ๋อร์：นี่ตกลงใครเป็นลูกสาวกันแน่เนี่ย！

สวี่รั่วฉิงยิ้มบาง มีคนที่รักเธอขนาดนี้ ก็พอแล้ว

เธอยังจะต้องไปคิดถึงความรักจากตระกูลสวี่ที่ไม่ได้มีไว้เพื่อเธอทำไม

หลังจากที่สวี่รั่วฉิงกลับเข้ามาในห้องนอน เธออาบน้ำแบบง่ายๆ เก็บกระเป๋าสัมภาระ แล้วเตรียมพักผ่อน

ลี่ถิงเซิ่งส่งวีแชทมาอย่างไม่คาดหมาย

“จะนอนแล้วเหรอ”เขาส่งข้อความเสียงมา พูดเสียงเบา สะกิดใจที่ใคร่รู้ของสวี่รั่วฉิง

สวี่รั่วฉิงสะกดใจไว้ ในใจคิดคำนวณ ขมวดคิ้ว นิ้วที่ล้างจนขาวสะอาดเคาะลงบนหน้าจอแป้นพิมพ์อย่างรวดเร็ว“ประธานลี่ ตอนนี้ประเทศเรากี่โมงแล้ว คุณนอนตื่นแล้วหรือว่าอดนอน”

ความเป็นห่วงของหญิงสาวลี่ถิงเซิ่งรับรู้แล้ว

หลินชวนมืดสนิท เขาพิงอยู่ตรงหัวเตียงที่ออกแบบเรียบๆ ด้านหลังมีหมอนนุ่มๆ

ในห้องเงียบสนิท เสียงนาฬิกาเดินดังชัด

ตอนนี้หลินชวนเป็นเวลาตีสอง

แสงบนมือถือส่งกระทบหน้าลี่ถิงเซิ่ง เขาอ่านข้อความที่สวี่รั่วฉิงส่งมา ถามขึ้นคำหนึ่ง“เจอกันพรุ่งนี้”

ชะงักงัน เขาเสริมขึ้นอีกคำ“นอนก่อนนะ”

พูดจบ ชายหนุ่มใช้นิ้วเรียวยาววางโทรศัพท์ไว้ตรงหัวเตียง

สวี่รั่วฉิงกระพริบตา อ่านตัวอักษรบนวีแชท

ลี่ถิงเซิ่งอดนอนจนถึงตีสอง เพื่อที่จะบอกเธอ ว่าเขานอนแล้วหรือยังงั้นหรือ

ประธานลี่ผู้ไร้เทียมทานพักผ่อนแบบนี้เหรอ

สวี่รั่วฉิงกุมมือถือในมือไว้ แน่นเล็กน้อย ในหัวปรากฏคำพูดของลี่ถิงเซิ่งเมื่อวาน

“ผู้หญิงหลายคนชอบผม แล้วคุณล่ะ”

คำตอบแทบจะโดดออกมาจากหัวใจ

หัวใจสวี่รั่วฉิงเต้น ตูมๆๆๆ

เธอแค่หลับตา ก็เห็นภาพผู้ชายหล่อปรากฏตรงหน้า หูเธอก็แว่วได้ยินเสียงทุ้มต่ำ แล้วนิ้วมือที่ทำให้ผิวเธอสะท้าน

สวี่รั่วฉิงมือทาบอก นิ้วมือค่อยๆจิ้มไปสองตัว

“ราตรีสวัสดิ์”

ลี่ถิงเซิ่งที่อยู่ในคฤหาสน์เฉินซาน มือถือสีดำที่วางอยู่หัวเตียงสั่นไหว

ผู้ชายหลับไม่ลึกมาก ขนตางอนยาวพริ้ว

ลี่ถิงเซิงเกลียดการรบกวนตอนนอนหลับที่สุด แต่ตอนนี้ เขาหยิบมือถือจากหัวเตียง มองดูทีหนึ่ง

“ยัยเซ่อ”ชายหนุ่มอมยิ้ม แล้ววางมือถือกลับ