แฝดชายหญิง：แด๊ดดี้ต้องชนะใจหม่ามี๊นะ นิยาย บท 235

หลังจากหมอพูดออกมาเช่นนั้น คิ้วที่ขมวดแน่นของลี่ถิงเซิ่งก็ผ่อนคลายลง

ซูจิ่วเอ๋อร์ถอนหายใจโล่งอก "งั้นก็ดีแล้ว ดีแล้ว แอนนาไม่เป็นอะไรฉันก็วางใจ…"

เธอค่อยๆตบหน้าอกตัวเองเบาๆ แต่ใครจะคาดคิดว่าคำพูดต่อมาของคุณหมอจะทำให้ซูจิ่วเอ๋อร์ที่เพิ่งวางใจไปเมื่อครู่รู้สึกกังวลขึ้นมาอีกครั้ง

คุณหมอยกมือขึ้นปาดเหงื่อบนหน้าผาก พร้อมพูดอธิบายกับลี่ถิงเซิ่งและสวี่รั่วฉิง "เพราะบริเวณศีรษะของคุณแอนนั้นถูกรถพุ่งชนกระแทกเข้าอย่างหนัก เวลาที่ใช้ในการฟื้นฟูกลับมานั้นคาดว่าจะนานกว่าที่คิด"

หมอพูด แล้วก็กลับไปคิดถึงตอนที่ผ่าตัด สถานการณ์การผ่าตัดของสวี่รั่วฉิงนั้นซับซ้อนมาก ในใจนั้นอดปลงไม่ได้ : คุณแอนคนนี้โชคดีและดวงแข็งมาก ถ้าหากว่ามาช้ากว่านี้สักครึ่งชั่วโมง เกรงว่าคงจะช่วยกลับมาได้ไม่ทัน

เขาเป็นหมออายุรกรรมภายนอกทางด้านระบบประสาท และผ่าตัดเคสยากๆมามากมาย แต่นี่ก็เป็นครั้งแรกที่เคยพบเจอสถานการณ์เลือดคั่งหนักขนาดนี้

พอคิดถึงตรงนี้ เขาก็เหลือบมองทั้งสองคนที่อยู่ตรงหน้า ลี่ถิงเซิ่งนั้นสีหน้าเยือกเย็นราวกับน้ำแข็ง ดวงตาคู่นั้นของเขาแดงก่ำ แววตานั้นเหมือนคบเพลิง ราวกับว่าเพียงแค่เขาพูดออกมาว่าสถานการณ์ร่างกายของคุณแอนนั้นไม่ค่อยดีเท่าไหร่ เขาก็พร้อมที่จะเรียกเอาตัวคนก่อเหตุมาชดใช้ให้สาสมในทันที

"ตอนนี้ยังไม่สามารถวินิจฉัยได้ชัดเจนว่าอุบัติเหตุครั้งนี้จะทำลายความทรงจำของคุณแอนหรือเปล่า" คุณหมอพูดออกมาพร้อมกับแบกรับความกดดันมหาศาล

เสียงของลี่ถิงเซิ่งทุ้มต่ำ เขามองสวี่รั่วฉิงพร้อมพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น "ความทรงจำมีโอกาสเสียหาย?"

สวี่รั่วฉิงที่นอนอยู่บนเตียง ดวงตาคู่นั้นปิดแน่นและสีหน้าซีดขาว

ก่อนหน้านี้หนึ่งวัน ดวงตาคู่นั้นของเธอยังคงเต็มไปด้วยความสดใสมีชีวิตชีวาอยู่เลย

หมอพยักหน้าอย่างหนักใจ "ใช่ครับ ประธานลี่ ส่วนศีรษะของคุณแอนนั้นเป็นเพราะอุบัติเหตุทางรถยนต์ที่ถึงแม้ว่าจะมีถุงลมนิรภัย แต่ก็ยังคงได้รับการกระทบกระเทือนอย่างหนักมาก ส่วนสมองนั้นแม้จะผ่าตัดเอาส่วนเลือดคั่งในสมองออกไปได้แล้วส่วนหนึ่งแล้ว แต่ตอนนี้ก็ไม่มีใครสามารถรับประกันได้ว่าอีกส่วนหนึ่งนั้นจะไปทำลายหรือมีผลกระทบต่อความทรงจำของคุณแอนหรือไม่"

หลังจากคุณหมออธิบายจบ ก็หันไปพูดกับลี่ถิงเซิ่ง "ประธานลี่ บางทีอาจจะต้องให้ครอบครัวของคุณแอนนั้นมาอยู่เฝ้าเป็นเพื่อนเธอน่าจะดีขึ้นมาหน่อยนะครับ"

ใจของซูจิ่วเอ๋อร์ จมดิ่งลึกถึงที่สุดแล้ว

เธอพูดอย่างรีบร้อน "ฉันเป็นครอบครัวของเธอค่ะ ช่วงนี้ก็ให้ฉันมาดูแลเธอละกันนะ"

ลี่ถิงเซิ่งไม่พูดอะไรพลางมองไปที่ดวงตาที่ปิดแน่นของสวี่รั่วฉิง ริมฝีปากของเธอนั้นซีดจนไร้สีเลือด อีกทั้งยังแห้งแตกอีกด้วย

ใบหน้ากลมนั้น มีเครื่องช่วยหายใจครอบอยู่แทบจะเต็มหน้าไปหมด

บนศีรษะนั้นพันเต็มไปด้วยผ้าพันแผล

ลี่ถิงเซิ่งหันหน้ากลับมา พูดสั่งกับผู้ช่วยของเขา "เปลี่ยนให้บอดี้การ์ดเข้ามาดูแล"

หลี่อาน "ค่ะ"

"ประธานลี่ คุณวางใจเถอะครับ โรงพยาบาลจะทำการรักษาช่วยชีวิตคุณแอนอย่างสุดความสามารถ" คุณหมอพูดจบ ก็บอกให้พยาบาลนำสวี่รั่วฉิงไปยังห้องพักฟื้นโซนVIP

ซูจิ่วเอ๋อร์ก็ตามไปด้วย

เธอนั้นไม่วางใจให้คนอื่นดูแลสวี่รั่วฉิง

"ประธานลี่" ตอนที่ลี่ถิงเซิ่งกำลังเตรียมจะไปดูสวี่รั่วฉิง หมอที่ทำการผ่าตัดก็เรียกเขาไว้ก่อน

ลี่ถิงเซิ่งหยุดเดินและแทบจะอดทนไม่ไหว พร้อมหันหน้ากลับมามองที่คุณหมอเล็กน้อย

คุณหมอยิ้มสักพัก "ประธานลี่ พวกเราไปที่ห้องทำงานเพื่อคุยเกี่ยวกับอาการของคุณแอนอย่างละเอียดจะดีกว่าครับ"

ลี่ถิงเซิ่งพยักหน้า พร้อมกับพูด "ครับ"

เขาเหลือบมองไปที่สวี่รั่วฉิงที่อยู่ไม่ไกลนั้นอีกครั้ง

บนหลังมือของสวี่รั่วฉิงนอกจากจะมีสายน้ำเกลือเจาะอยู่แล้ว ยังมีรอยเย็บสีแดงอยู่อีกหลายที่

และบนข้อมือเรียวเล็กนั้นยังมีรอยเข็มเย็บสีแดงอยู่ที่หนึ่ง เห็นได้ชัดว่าเป็นร่องรอยของการถ่ายเลือดเมื่อครู่นี้