บทที่3 ผู้หญิงคนนี้ ค่อนข้างมีความหมาย
พนักงานต้อนรับเห็นว่ามีคนมา ท่าทางที่เอื่อยเฉื่อยในตอนแรกก็ตื่นตัวขึ้นทันที
“ท่านประธานคะ......เธอ คุณผู้หญิงคนนี้จะมาสมัครเป็นผู้ช่วยของท่าน เมื่อกี้ฉันกะจะให้รปภ.มาไล่เธอออกไป”
พนักงานรายงานอย่างระมัดระวัง กลัวว่าถ้าลี่ถิงเซิ่งโมโหแล้ว จะไล่เธอออก
ส่วนสวี่รั่วฉิงนั้นเตรียมใจมาเรียบร้อยแล้ว แต่ในตอนที่ได้ยินเสียงนี้ ก็ยังอดไม่ได้ที่จะสะดุ้งเล็กน้อย
ความทรงจำในคืนนั้นเมื่อหกปีก่อน เหมือนแผดเผาอยู่เบื้องลึกในใจของเธอ ไม่มีทางกำจัดออกได้
หลังจากสงบสติอารมณ์แล้ว สวี่รั่วฉิงก็เอ่ยปากอย่างเย็นชาว่า “สวัสดีค่ะ ท่านประธานลี่ฉันมาสมัครเป็นผู้ช่วยค่ะ”
เสียงค่อนข้างคุ้นหู
มีความสงสัยแวบเข้ามาในตาของลี่ถิงเซิ่ง ในตอนที่เห็นสวี่รั่วฉิงสวมแว่นกันแดดบังไปครึ่งหน้า ก็หัวเราะอย่างเย็นชาแล้วพูดว่า “มาสมัครเป็นผู้ช่วย ยังใส่แว่นกันแดดอีก คุณดูสูงส่งดีนะ”
ในขณะที่พูดนั้น ลี่ถิงเซิ่งเดินหน้าสองก้าว กลิ่นหอมอ่อนๆ ที่อยู่บนตัวของสวี่รั่วฉิง ทำให้ลี่ถิงเซิ่งยักคิ้วขึ้น
สวี่รั่วฉิงยกมุมปากขึ้น ค่อยๆ ถอดแว่นกันแดดลง
ในตอนที่ใบหน้าที่สวยงามนั้นถูกเปิดเผยทั้งหมดนั้น ท่าทางที่เย็นชาของลี่ถิงเซิ่งก็อบอุ่นขึ้นไม่น้อยเลยทีเดียว
หญิงสาวที่อยู่ตรงหน้า แววตาฉลาดหลักแหลม หน้าตาใสซื่อ ดวงตาเฉียบแหลม กลับเพิ่มเสน่ห์ให้กับใบหน้าเล็กๆ บริสุทธิ์นั้น
เป็นครั้งแรกที่ลี่ถิงเซิ่งเห็นผู้หญิงที่ดูเรียบง่ายและมีเสน่ห์อย่างลงตัว
ครั้งแรกที่มองนั้นสะดุดตา ครั้งที่สองนั้นน่าทึ่ง ครั้งที่สามนั้นใจสั่น
มุมปากของสวี่รั่วฉิงยกขึ้น ริมฝีปากสีแดงสดนั้นพูดว่า “ดูพอรึยังคะ ประธานลี่”
จริงๆ แล้วตอนที่ลี่ถิงเซิ่งกำลังพิจารณาเธอนั้น เธอก็กำลังพิจารณาลี่ถิงเซิ่งอยู่เหมือนกัน
ผู้ชายคนนี้คือคนที่จะปล่อยให้เธอตายเมื่อหกปีก่อน
ดวงตาที่คมชัด แววตาที่ลึกซึ้ง แพรวพราวยิ่งกว่าความฝันในฤดูร้อนซะอีก
ดูเป็นผู้ใหญ่จริงๆ
สำหรับลี่ถิงเซิ่งนั้น สวี่รั่วฉิงนั้นพูดคำว่าชอบไม่ได้เลยสักนิด ในทางกลับกันยังเกลียดอีกด้วย
เธอช่วยชีวิตลี่ถิงเซิ่ง แต่สิ่งที่ลี่ถิงเซิ่งนำมาให้เธอนั้นกลับเป็นความเจ็บปวดที่ไม่มีที่สิ้นสุด
ถ้าหกปีก่อน ถ้าไม่ใช่เพราะลี่ถิงเซิ่งนั้นตามหาเธอจนว่อนหนังสือพิมพ์ สวี่รั่วยีก็คงไม่มาจับสังเกตเธอหรอก
เธอก็คงไม่เฉียดตาย และอีกนิดเดียวก็ถูกน้องสาวของตัวเองฆ่าตายแล้ว
ในตาของสวี่รั่วฉิงมีแววตาแปลกๆ โผล่มา แล้วก็หายวับไป
ลี่ถิงเซิ่งเก็บสายตากลับมา ใช้การหัวเราะอย่างเย็นชามากลบเกลื่อนความผิด “คุณผู้หญิงมีความมั่นใจจริงๆ”
สวี่รั่วฉิงกลับหัวเราะ “ฉันหน้าตาแบบนี้ ไม่มั่นใจก็ไม่ได้สิคะ แต่ว่าหน้าตาสวยแบบฉันน่ะ ไม่ใช่ว่าจะมีได้ทุกคนนะ”
น้ำเสียงที่โอ้อวดแบบนี้ ออกมาจากปากของสวี่รั่วฉิงแล้ว ดูไม่เสแสร้งเลยสักนิด
แม้แต่ลี่ถิงเซิ่งก็หาที่จับผิดไม่เจอ
พูดถึงเรื่องหน้าตาแล้ว สวี่รั่วยีก็สู้ผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าไม่ได้
พูดถึงเรื่องอารมณ์แล้ว ลูกสาวตระกูลใหญ่โตพวกนั้นก็เทียบไม่ได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แฝดชายหญิง:แด๊ดดี้ต้องชนะใจหม่ามี๊นะ