แฝดชายหญิง：แด๊ดดี้ต้องชนะใจหม่ามี๊นะ นิยาย บท 5

บทที่5 พี่ชาย เราต้องปกป้องแม่ด้วยกัน

ชายใส่แว่นชื่อหวังซาน เป็นนักสืบของเอกชน

หลายปีมานี้ สวี่รั่วฉิงจ้างหวังซานให้สืบข่าวของป้าหวังในประเทศอยู่ตลอด

หกปีที่แล้วเธอรีบหลบไปที่ต่างประเทศ ไม่ง่ายเลยกว่าจะสงบลง สิ่งแรกก็คือขอให้คนตามหาป้าหวัง

เธอในตอนนั้น สิ่งที่เธอปล่อยวางไม่ได้ ก็มีแค่เรื่องป้าหวัง

ยังไงป้าหวังก็เลี้ยงดูเธอมาตั้งสิบกว่าปี ในใจของเธอนั้นก็รู้สึกเหมือนแม่จริงๆ

สวี่รั่วฉิงไม่รู้ว่าพ่อแม่ของตัวเองคือใคร เธอก็เคยคิดจะตามหาพ่อแม่ผู้ให้กำเนิดเธอเหมือนกัน

แต่ทุกครั้งหลังจากมีความคิดนี้แล้ว เธอก็ล้มเลิกอย่างรวดเร็วทุกที

พวกเขาใจร้ายทิ้งตัวเองอยู่ในสถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้าในตอนแรก

เพราะฉะนั้น กับพ่อแม่ผู้ให้กำเนิดนั้น สวี่รั่วฉิงไม่มีความรู้สึกเลยสักนิด

บนโลกนี้ นอกจากหนูน้อยสองคนนี้แล้ว ป้าหวังเป็นคนเดียวที่เป็นครอบครัวของเธอ

เพียงแต่ ป้าหวังไปอยู่ที่ไหนกันแน่

ตอนแรกเธอคิดว่าสวี่รั่วยีลงมือกับป้าหวัง แต่ต่อก็ได้รู้ว่าสวี่รั่วยีก็แอบตามหาป้าหวังอยู่ตลอด

ส่วนเบาะแสของป้าหวังนั้นก็เหมือนปริศนา

ตั้งแต่ต้นจนจบ สวี่รั่วฉิงหาเบาะแสไม่เจอเลยแม้แต่นิด

หวังซานขยับขาแว่นของเขา พูดอย่างเย็นชาว่า “ครั้งนี้เราได้ข่าวมานิดหน่อยครับ ครั้งสุดท้ายนั้นเห็นป้าหวังที่คฤหาสน์เซียวซาน

“นี่คือรูปภาพที่เราใช้กล้องดาวเทียมถ่ายจับมาได้”

หวังซานหยิบรูปใบนึงออกมาจากกระเป๋า วางไว้ตรงหน้าสวี่รั่วฉิง

หาภาพถ่ายดาวเทียมเมื่อหลายปีก่อนมาได้ ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย

เพราะฉะนั้น รูปถ่ายใบนี้ไม่ได้ชักมาก แต่ถึงเป็นแบบนั้น สวี่รั่วฉิงก็ยังดูออกได้ นี่ก็คือป้าหวังที่เลี้ยงเธอโตมา

ทันใดนั้น ตาสวี่รั่วฉิงก็มีเริ่มเปียก

“ป้าหวังไปทำอะไรที่คฤหาสน์เซียวซานกัน” สวี่รั่วฉิงรู้สึกไม่เข้าใจ

คฤหาสน์เซียวซาน นั่นไม่ใช่บ้านที่ครอบครัวของสวี่รั่วยีอยู่หรอกหรอ

ตระกูลสวี่นั้นตามหาป้าหวังมาเพื่อดูแลเธอ หรือว่าตอนนั้นป้าหวังไปร่ำรวย

ไม่รู้ว่าทำไม สวี่รั่วฉิงถึงรู้สึกว่าเรื่องราวมันไม่ได้ง่ายแบบนั้น

ทำไมหลังจากที่ป้าหวังไปที่คฤหาสน์เซียวซานแล้ว เหมือนว่าได้ระเหยไปท่ามกลางผู้คนไปแล้ว

อีกอย่าง ป้าหวังนั้นก็เป็นแค่แม่บ้านธรรมดาคนนึง

ทักษะการปรุงน้ำหอมที่น่าทึ่งของสวี่รั่วฉิง นั้น ป้าหวังก็เป็นคนสอนเธอ

ตอนเด็กเธอสงสัยกับสถานะของป้าหวัง แต่ป้าหวังมักบอกว่าเธอเป็นเพียงหญิงชราที่ทำงานให้คนอื่น

ตอนนี้ สวี่รั่วฉิงเริ่มสงสัยในตัวตนของป้าหวังแล้ว

มีทักษะการปรุงน้ำหอมนี้ อยู่ที่ไหนแล้วจะหาเงินไม่ได้ล่ะ ทำไมถึงตัดสินใจมาเป็นแม่บ้านล่ะ

เธอรู้สึกปวดหัวเลยนวดไปที่ขมับ รู้สึกว่าเรื่องราวนั้นซับซ้อนขึ้นเรื่อยๆ

“ขอบคุณมาก เดี๋ยวฉันจะโอนค่าจ้างไปที่บัตรคุณนะ ต่อไปก็รบกวนคุณช่วยทำเรื่องนี้ต่อหน่อยนะคะ”

“คุณสวี่ เกรงใจเกินไปแล้วครับ นี่คือหน้าที่ของผมนะครับ”

สวี่รั่วฉิงยิ้มอ่อน ไม่พูดไม่จา เอารูปใส่เข้าไปในกระเป๋า ลูกขึ้นแล้วออกจากร้านกาแฟสตาร์บัค

สวี่รั่วฉิงเช่าอพาร์ตเมนต์ หนูน้อยทั้งสองกลับไม่ได้เชื่อฟังและทำตามที่สวี่รั่วฉิงสั่งให้นั่งดูทีวีอย่างเชื่อฟัง