แฝดชายหญิง：แด๊ดดี้ต้องชนะใจหม่ามี๊นะ นิยาย บท 73

บทที่ 73 ในตลาดเครื่องหอมบังเอิญเจอเข้ากับหญิงชรา

พอสวี่รั่วฉิงอ่านเนื้อหาในกระดาษโน้ตเสร็จ ในใจก็พอมีความคิดบ้างแล้ว

การปรุงน้ำหอมสิ่งที่กลัวที่สุดก็คือกลัวทำผิดความชอบของลูกค้า แต่พอมีกระดาษโน้ตแผ่นนี้ที่ลี่ถิงเซิ่งทิ้งไว้ให้เธอแล้ว สำหรับความชอบของหญิงชราท่านนี้สวี่รั่วฉิงก็พอจะมีความเข้าใจอยู่ในใจบ้างแล้ว

หลังจากที่ครุ่นคิดไปครู่หนึ่งแล้ว ในหัวสมองก็มีแผนการสำหรับน้ำหอมขึ้นมาเป็นกอง

“หัวหน้าแอน” พนักงานที่รับผิดชอบดูแลรักษาเครื่องหอมเห็นสวี่รั่วฉิง ก็โค้งคำนับให้อย่างมีมารยาททีหนึ่ง

สวี่รั่วฉิงใช้ความสามารถทำให้คนในแผนกน้ำหอมทั้งหมดต่างก็นับถือเธอจากใจจริง

สวี่รั่วฉิงพยักหน้าให้พนักงานเล็กน้อย “เปลือกส้ม ไขชะมดเช็ด หรูเซียง ม่อเย่า ซ่อนกลิ่น และกว่างฮัวเซียงยังมีอีกไหม?”

หลังจากที่พนักงานลองตรวจดูแล้ว ก็มีสีหน้าลำบากใจ “หัวหน้าแอน ไขชะมดแล้วก็ม่อเย่าหมดแล้ว ก่อนหน้านั้นนักปรุงน้ำหอมคนอื่นนักปรุงน้ำหอมคนอื่น ๆ ได้เอาม่อเย่าและไขชะมดที่เก็บไว้จำนวนสุดท้ายไปหมดแล้ว ตอนนี้เครื่องหอมชุดใหม่ยังไม่ส่งมาเลย……”

หลังจากที่สวี่รั่วฉิงครุ่นคิดไปไม่กี่นาทีแล้ว ก็ถามขึ้นว่า “ตลาดขายเครื่องหอมที่ใหญ่ที่สุดในเมืองหลินชวนอยู่ที่ไหนเหรอ?”

หลังจากที่มาถึงเมืองหลินชวนแล้ว เครื่องหอมที่เธอเก็บรักษาไว้ต่างก็พึ่งสั่งซื้อมาจากเมืองนอกแล้วก็ขนส่งเข้ามา และยังไม่เคยได้เดินตลาดเครื่องหอมในท้องถิ่นที่นี่เลย

พนักงานมีความประหลาดเล็กน้อย

หรือว่าตั้งแต่ที่หัวหน้าแอนมาถึงที่หลิงชวนแล้ว ยังไม่เคยไปเดินตลาดเครื่องหอมที่ใหญ่ที่สุดของเมืองหลินชวนเลยเหรอ?

พนักงานได้จดที่อยู่ของตลาดเครื่องหอมที่ใหญ่ที่สุดของเมืองหลินชวนไว้บนกระดาษ แล้วยื่นให้กับสวี่รั่วฉิง “หัวหน้าแอน ตลาดเครื่องหอมค่อนข้างไกลหน่อย เกือบจะถึงชานเมืองแล้ว ถ้าหากว่าคุณต้องการด่วนแล้วละก็ ฉันจะลองติดต่อพนักงานขายดู ลองดูซิว่าจะสามารถส่งมาได้หรือเปล่า”

สวี่รั่วฉิ่งส่ายหัวเล็กน้อย แล้วก็ยิ้มเล็กน้อย แล้วก็เปิดปากพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวฉันจะลองไปดูเอง ต้องลำบากคุณแล้ว ไปทำงานอย่างสบายใจเถอะ”

เครื่องหอมที่ผ่านมือนักปรุงน้ำหอมเองกับมือถึงจะทำให้คนอุ่นใจที่สุด

แล้วก็พอดีกับที่ลี่ถิงเซิ่งไปดูงานที่อื่น เธอเองก็ไม่มีงานอะไรมาก

ในเมื่อผู้ว่าจ้างปรุงน้ำหอมคือลี่ถิงเซิ่ง เธอไปเลือกกับมือที่ตลาดเครื่องหอมถึงจะเหมาะมากกว่า แล้วก็ไม่ถือว่าละเมิดสัญญาหรอกนะ?

ปกติแล้วสวี่รั่วฉิงมีความกระตือรือร้นสูงอยู่แล้ว

ถ้าตัดสินใจแล้วเมื่อไหร่ ก็จะรีบไปทำทันที

เธอส่งข้อความให้ลี่ถิงเซิ่งข้อความหนึ่ง หลังจากที่รายงานที่ที่ตัวเองจะไปแล้ว ก็ขับรถมุ่งหน้าสู่ตลาดเครื่องหอมเลย

ตลาดเครื่องหอมที่ใหญ่ที่สุดในเมืองหลินชวนห่างใจกลางธุรกิจการเงินเยอะมาก สวี่รั่วฉิงขับรถอยู่บนทางด่วนไปสี่ชั่วโมง ในที่สุดถึงได้มาถึงเป้าหมายได้

หลังจากที่จอดรถแล้ว สวี่รั่วฉิงก็หยิบกระเป๋าหนังสีดำขึ้นมา แล้วก็เดินเข้าไปในตึกสูงสิบชั้นของตลาดเครื่องหอม

คนน้อยจังเลย……สวี่รั่วฉิงขมวดคิ้วขึ้นเล็กน้อย ตอนที่เธออยู่ต่างประเทศนั้น ก็ได้ไปเดินตลาดเครื่องหอมอยู่บ่อย ๆ แต่ไม่มีตลาดเครื่องหอมที่ไหนที่เหมือนที่นี่ ที่คนน้อยได้จนน่ากลัว

สวี่รั่วฉิงรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย แล้วก็เริ่มดูไปทีละร้านทีละร้าน

“คุณผู้หญิง นี่คือวิกตอเรียไวโอเล็ตที่ดีที่สุดครับ” น้ำเสียงของพ่อค้าคนหนึ่ง ลอยเข้ามาในหูของสวี่รั่วฉิง

แล้วสวี่รั่วฉิงก็หันไปมองทางนั้นอย่างอัตโนมัติ

หญิงชราคนหนึ่งที่แต่งตัวได้อย่างสง่างามมาก บนดั้งจมูกมีแว่นกรอบทองอันหนึ่งวางอยู่ กำลังวิเคราะห์เครื่องหอมบนชั้นสินค้าอยู่

ที่ข้างกายของเธอมีชายวัยสี่สิบกว่าคนหนึ่งยืนอยู่ ใส่ชุดสูทสีดำทั้งตัว รอรับใช้อยู่ข้าง ๆ อย่างนอบน้อม

“นี่คือวิกตอเรียไวโอเล็ตที่ดีที่สุดเหรอ?” หญิงชราวางเครื่องหอมที่อยู่ในมือลง แล้วมองไปที่คนขายที่อยู่อีกข้างหนึ่งอย่างเป็นมิตร

คนขายพยักหน้าเล็กน้อย แล้วก็ยิ้มขึ้นมา “แน่นอนอยู่แล้ว ทั้งเมืองหลินชวนไม่มีใครมีวิกตอเรียไวโอเล็ตที่ดีกว่าของเราที่นี่แล้ว คุณผู้หญิงก็เป็นคนรักเครื่องหอมใช่ไหม? ตอนนี้น้ำมันไวโอเล็ตสกัดต่างก็พึ่งการสังเคราะห์มาจากทางเคมีเท่านั้น คนที่มาเลือกเครื่องหอมเองจะต้องเป็นผู้ที่มีความรู้สูงมากแน่ ๆ”

หญิงชราที่เป็นมิตรยิ้มขึ้นมาเล็กน้อย แล้วก็ไม่ได้เอ่ยเสียงพูดอะไร