แฝดชายหญิง：แด๊ดดี้ต้องชนะใจหม่ามี๊นะ นิยาย บท 86

บทที่86 วันที่เขาได้พบกับจิ้งจอกน้อยเมื่อหกปีก่อน

ลี่ถิงเซิ่งลุกขึ้น เดินไปที่หน้าต่าง เปิดหน้าต่างออก

แสงจันทร์กำลังดี

เขาพิงขอบหน้าต่างนี้ แสงจันทร์เย็นฉ่ำเทลงมาเหนือรูปลักษณ์อันหล่อเหลาของเขา

“ตัวเธอมีความลับอยู่แน่นอน” ลี่ถิงเซิ่ง ยิ้มและกล่าวว่า “อย่าพึ่งแหวกหญ้าให้งูตื่น ติดตามตระกูลซูและซูจิ่วเอ๋อร์

และตรวจสอบความสัมพันธ์ของเธอกับแอนนา”

“แล้วแอนนาล่ะ” หลี่อานถามอย่างกังวล: “ประธานลี่ คุณจะเอาการ์ดที่เป็นตัวแทนของผู้มีอำนาจสูงสุดของบริษัทให้กับ

แอนนา”

“เกิดเรื่องอะไรขึ้นฉันรับผิดชอบเอง คุณจะตื่นตระหนกอะไร” ลี่ถิงเซิ่งยกเปลือกตาขึ้นอย่างขี้เกียจ

ท่ามกลางแสงจันทร์ เขาวางสายและวางโทรศัพท์มือถือกลับเข้าไปในกระเป๋ากางเกงชุดสูท

ตระกูลซูสามารถใช้อำนาจและทรัพยากรทางการเงินจำนวนมากเพื่อช่วยลบล้างประวัติในอดีต แอนนากลัวอะไร? ลี่ถิงเซิ่งขมวดคิ้วแน่นและริมฝีปากบางของเขาก็กดเป็นเส้นตรง เพียงเพื่อไม่ให้คนอื่นรู้อดีตของเธอ?

มีอะไรที่ต้องปิดบังอดีตของคนธรรมดา บวกกับมารยาทและความรู้เกี่ยวกับแวดวงเศรษฐีแล้ว ... ดวงตาที่มืดมนและลึกล้ำของลี่ถิงเซิ่งหรี่ลงช้าๆ เขาจุดบุหรี่อย่างหงุดหงิดและกัดมันระหว่างริมฝีปาก

เสียงของแอนนาและกลิ่นหอมของร่างกายที่สามารถทำให้เขานอนหลับได้อย่างสงบ ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนทำให้ผู้ชายคนนี้สนใจได้ขนาดนี้ หลังจากสูบบุหรี่เงียบ ๆ ลี่ถิงเซิ่งก็โยนก้นบุหรี่ลงในที่เขี่ยบุหรี่หินอ่อน แล้วกลับไปที่โต๊ะทำงาน เขาเปิดเอกสารหนึ่งฉบับข้างในเป็นข้อมูลเกี่ยวกับสวี่รั่วฉิง ที่หลี่อานได้ทำการตรวจสอบสืบหา ลี่ถิงเซิ่งหรี่ตาและอ่านเอกสารอีกครั้งอย่างละเอียด

ทันใดนั้นความคิดแปลก ๆ ก็เกิดขึ้นในใจ

แอนนาปรากฏตัวในต่างประเทศเป็นครั้งแรกเมื่อหกปีที่แล้ว

หกปีที่แล้ว........

นั่นคือวันที่เขาได้พบกับจิ้งจอกตัวน้อยเมื่อหกปีก่อน

ลี่ถิงเซิ่งมักคิดว่ามันเป็นความฝันของเขาเอง

วันนั้นในฝันเขาได้พบกับหญิงสาวฉลาด ซุกซนและน่ารักสวมหน้ากากจิ้งจอก และทั้งสองก็เคลื่อนไหวพลิกไปมาอย่างสวยงาม มันเหมือนความฝัน

น้ำเสียงที่นุ่มนวลเป็นเอกลักษณ์ผู้หญิงทางใต้ เขาอยู่ในความฝันของเขาอย่างอ้อยอิ่ง คันที่หัวใจ

หลังจากตื่นขึ้นมาในวันนั้น เขาถูกทิ้งให้อยู่คนเดียวบนเตียงและไม่มีผู้หญิงอยู่ข้างกาย

คราบเลือดสีแดงบนผ้าปูที่นอนสีขาวทำให้ดวงตาของเขาเจ็บปวด

ไม่ใช่ความฝัน แต่เป็นผู้หญิงที่มีอยู่จริง

.......

หลังจากที่สวี่รั่วฉิงและ ซูจิ่วเอ๋อร์ออกจากร้านอาหารมิชลินระดับ 3 ดาว สวี่รั่วฉิงก็ถามว่า “จองโรงแรมไว้หรือยัง?

อยู่ที่ไหน? ฉันจะไปส่งคุณที่นั่นก่อน”

ซูจิ่วเอ๋อร์โค้งริมฝีปากและยิ้ม

สวี่รั่วฉิงมีลางสังหรณ์ในใจ

เธอคุ้นเคยกับรอยยิ้มแบบนี้ของซิ่วเอ๋อร์มาก

“เดี๋ยวก่อน ... “ สวี่รั่วฉิงถามอย่างรวดเร็ว: “คุณไม่ได้จองโรงแรมไว้ และมาที่นี่โดยตรงเลยใช่ไหม?”

“ใช่แล้ว! อยู่ที่บ้านคุณไม่ดีหรือไง? ฉันได้ยินมาว่าอพาร์ทเมนต์ที่คุณซื้อนั้นตั้งอยู่ในทำเลที่หรูหรา

ไม่ถึงกับว่ายัดฉันเข้าไปอีกคนไม่ได้นี่?หรือคุณเลี้ยงผู้ชายคนอื่นในอพาร์ตเมนต์ของคุณ?”

ซูจิ่วเอ๋อร์กะพริบตาให้สวี่รั่วฉิงและพูดติดตลก: “ถ้ามีผู้ชายคนอื่นอยู่ในอพาร์ทเมนต์ของคุณ งั้นฉันก็จะไม่ไปรบกวนแล้ว”