แฝดชายหญิง：แด๊ดดี้ต้องชนะใจหม่ามี๊นะ นิยาย บท 87

บทที่87 นักปรุงน้ำหอมที่ได้รับการจัดอันดับสูงสุดในระดับสากลครั้งหนึ่งเคยอาศัยอยู่ในหลินชวน

ซูจิ่วเอ๋อร์ในฐานะทายาทของตระกูลซู ได้รับการศึกษาต่างๆตั้งแต่วัยเด็ก

หลังจากที่เธอรู้ว่าพ่อของลูกสวี่รั่วฉิงคือลี่ถิงเซิ่ง ก้นบึ้งของหัวใจก็เย็นชา

ผู้ชายคนนั้น เธอเคยเห็นเขาที่งานเต้นรำ

เพียงแวบแรกที่เห็นลี่ถิงเซิ่งซูจิ่วเอ๋อร์รู้สึกว่าการปลอมตัวทั้งหมดของเธอไม่สามารถซ่อนจากสายตาของชายคนนั้นได้ ยากที่จะคาดเดาได้

ในเวลาเพียงหกปี ไม่มีบริษัทอื่นในหลินชวนที่สามารถสั่นคลอนตำแหน่งของลี่ซื่อกรุ๊ปได้ ก็พอที่จะเห็นความสามารถและความอันตรายของบุคคลนั้น

แม้สวี่รั่วฉิง ไม่ว่าจะฉลาดแค่ไหน ก็ไม่ง่ายที่จะซ่อนตัวจาก ลี่ถิงเซิ่ง

ซูจิ่วเอ๋อร์นึกถึงเรื่องนี้ หัวใจก็สั่นอีกครั้ง

“สวี่รั่วฉิง ฉันไม่ขัดกับการแก้แค้นของคุณ สวี่รั่วยีได้ทำเรื่องไว้กับคุณ ฉันสนับสนุนคุณให้เธอได้รู้สึกเป็นสิบเท่าร้อยเท่า

ล้วนไม่มีปัญหา แต่ลี่ถิงเซิ่ง.....เขาอันตรายมาก การที่สามารถยืนอยู่บนจุดสูงสุดของโลกธุรกิจ ในหลินชวนตั้งแต่อายุยังน้อย ไม่ใช่คนฉลาดธรรมดาที่จะสามารถทำได้ " สิ่งที่ซูจิ่วเออร์พูด สวี่รั่วฉิงรู้เป็นอย่างดี

เธอจำได้อย่างลึกซึ้ง เมื่อลี่ถิงเซิ่งกำลังถามตัวเองในรถ เธอรับรู้ถึงความหวาดกลัว แม้แต่แขนขายังอ่อนแรง ไม่กล้าขัดขืนเลย

เพื่อสร้างความวางใจให้กับซูจิ่วเอ๋อร์ สวี่รั่วฉิงยิ้มอย่างนุ่มนวล ปลอบโยนซูจิ่วเอ๋อร์และพูดว่า: “จิ่วเอ๋อร์ ฉันเข้าใจสิ่งที่คุณ

พูด คุณไม่ต้องกังวล ฉันจะเอาตัวเองเป็นอันดับแรก เมื่อตกอยู่ในอันตราย จะออกมาจากลี่ถิงเซิ่งงทันที

ถึงตอนนั้น เขาไม่น่าจะรู้ว่าฉันเป็นใคร”

“คุณนิ จริงๆเลย! คนอย่างลี่ถิงเซิ่ง แม้ว่าพวกเขาจะมองออก แต่ก็ไม่ยอมพูดออกมาโดยตรง เกรงว่าเขาอาจจะแอบ

สังเกตคุณอยู่ ... ..”

“บางทีมันอาจจะใช่ แต่อย่างน้อยตอนนี้เขาก็ไม่ได้ทำให้ฉันได้รับอันตรายใด ๆ” สวี่รั่วฉิง จับพวงมาลัย ขับรถไปเรื่อย ๆ

และอธิบายด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา: “ลี่ถิงเซิ่ง แตกต่างจากที่ฉันจินตนาการไว้เล็กน้อย ฉันคิดว่าเขาคงเป็นผู้ชายที่ไม่มีเหตุผล

แต่คิดไม่ถึงว่าเขาจะให้ความสำคัญกับข้อเสนอแนะของผู้ใต้บังคับบัญชาของเขามากนัก “

ซูจิ่วเอ๋อร์เงียบไปครู่หนึ่ง แขวะด้วยคำพูด: “รั่วฉิง ฉันรู้สึกว่า ให้ความสำคัญกับข้อเสนอแนะของผู้ใต้บังคับบัญชา ฉันเกรงว่าจะเป็นคำแนะนำของคุณ ... ถ้าคุณเปลี่ยนเป็นคนอื่น ลี่ถิงเซิ่งอาจไม่ฟังเลย ก็รู้ว่าด้วยรูปลักษณ์ของคุณ ก็เหมือนคุณอ้อนฉัน ฉันก็จะใจอ่อน นับประสาอะไรกับผู้ชาย "

สวี่รั่วฉิง: “ขอบคุณที่ชมความงามของฉัน!”

หลังจากที่รถซุปเปอร์คาร์สีแดงจอดในโรงรถแล้ว สวี่รั่วฉิงก็ค่อยๆอุ้มสวี่อี้หานที่กำลังหลับอยู่ ซูจิ่วเอ๋อร์จับมือสวี่อี้ฝาน แล้วปิดประตูรถ

“นี่คือรถที่คุณซื้อเมื่อปีที่แล้วใช่ไหม?”

สวี่รั่วฉิงพยักหน้า “ต้องขอบคุณคุณ ไม่งั้นคงซื้อไม่ได้”

“บางครั้งมันยากสำหรับฉันที่จะเข้าใจ ทำไมคุณถึงชอบการแข่งรถ”

สวี่รั่วฉิงหัวเราะ ใบหน้าที่สดใสของเธอเปล่งประกายด้วยเสน่ห์ที่ยากที่จะมองข้าม

“อิสรภาพ สามารถทำให้ฉันลืมปัญหาและเรื่องต่างๆมากมาย” สวี่รั่วฉิงกล่าวกับซูจิ่วเอ๋อร์ แล้วก็มาที่อพาร์ตเมนต์ รูดบัตร

และเข้าไปที่ประตู

หลังจากจัดการเด็กทั้งสองแล้ว สวี่รั่วฉิงก็หยิบเบียร์สองขวดออกมาจากตู้เย็นและส่งให้ซูจิ่วเอ๋อร์หนึ่งขวด

“พรุ่งนี้คุณไม่ไปทำงาน?” ซูจิ่วเอ๋อร์รับไว้ เปิดออกและเงยหน้าขึ้นดื่ม

“พรุ่งนี้วันเสาร์ ลี่ถิงเซิ่งคงไม่บ้าคลั่งไม่มีเหตุผล ที่จะเรียกให้ฉันทำงานล่วงเวลาในวันเสาร์เถอะ” สวี่รั่วฉิงเปิดกระป๋องและดื่มไปหนึ่งอึก “ใช่แล้ว มีข่าวเกี่ยวกับป้าหวังไหม?”

ซู่จิ่วเอ๋อร์ดื่มเบียร์ได้ไม่มาก ดื่มสองสามอึก ใบหน้าก็เริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดง

“โอ้ คุณไม่พูดฉันก็คงลืมไปแล้ว” ซูจิ่วเอ๋อร์ดึงแฟลชไดรฟ์ ออกจากกระเป๋าของเธอ และโยนมันใส่มือของสวี่รั่วฉิง “เหมือนกับสิ่งที่คุณตรวจสอบตามสืบก่อนหน้านี้ ตั้งแต่ครั้งทืป้าหวังไปที่ตระกูลสวี่ ก็หายไปจากหลินชวนเลย ฉันใช้เครือข่ายข่าวกรองตระกูลซูในการตรวจสอบ แต่ไม่มีเบาะแสมากมาย ท้ายที่สุดหลินชวนไม่ใช่ขอบเขตอิทธิพลของครอบครัวเรา”

เมื่อพูดถึงนี้ ซูจิ่วเอ๋อร์ก็สะอึก

“ แต่สิ่งที่น่าสนใจกว่านั้นคือ คุณบอกว่าคุณได้เรียนรู้พื้นฐานการปรุงน้ำหอมมาจากป้าหวังใช่ไหม? จากเบาะแสนี้ ฉันพบว่าหลังจากที่นักปรุงน้ำหอมที่ได้รับการจัดอันดับสูงสุดในระดับสากลออกจากตำแหน่ง ก็เพิ่งกลับมาที่หลินชวนอึก ... แต่ว่าไม่รู้ว่าจะเป็นป้าหวังหรือเปล่า แต่มันล้ำลึกมาก”

สวี่รั่วฉิงมึนงงเป็นวินาที