แฝดชายหญิง：แด๊ดดี้ต้องชนะใจหม่ามี๊นะ นิยาย บท 9

บทที่ 9 อยากจะหว่านเสน่ห์ให้ฉัน เธอยังอ่อนหัดเกินไป

ในดวงตาที่ใสสะอาดสวยงามของสวี่รั่วฉิง มีแววเชื่อมั่นแบบหนึ่งรุกโชนขึ้นมา

ขอแค่เธอสามารถปรุงน้ำหอมที่สองสามีภรรยาฮิลล์ชอบออกมาได้ ขอแค่เธอสามารถช่วยให้ลี่ซื่อกรุ๊ปร่วมงานกับสองสามีภรรยาฮิลล์ได้

ความรู้สึกที่ไม่มีทางให้คนควบคุมได้แบบนี้ อยู่ ๆ ก็ทำให้ลี่ถิงเซิ่งรู้สึกไม่ค่อยชอบใจขึ้นมา

เขาพิงเก้าอี้กลับไปอย่างขี้เกียจ นัยน์ตาสีดำวิเคราะห์สวี่รั่วฉิงที่เอาสองมือเท้าโต๊ะอยู่ตั้งแต่ตัวจรดท้ายอย่างเรียบเฉยอยู่

น้ำหอมกลิ่นจาง ๆ แต่ทำให้คนรู้สึกไม่สนใจไม่ได้ ลอยเข้าสู่โสตประสาทของเขาอย่างไม่มีทางต่อต้านได้

ลี่ถิงเซิ่งขมวดคิ้วขึ้นทีหนึ่ง เหมือนกับว่าอยากจะสลัดความรู้สึกแบบนี้ทิ้งไปจากสมอง “คุณมีความมั่นใจขนาดนี้เลยเหรอ? จนกระทั่งถึงตอนนี้ คนที่มีความมั่นใจร้อยทั้งร้อยกับผม ล้วนพ่ายแพ้ไปแล้วทั้งนั้น คนที่คุยโวโอ้อวดต่อหน้าผมเอาไว้ แต่ตอนหลังทำไม่ได้......”

เขาตั้งใจพูดไม่หมด และที่มุมปากมีรอยยิ้มที่มีความหมายลึกซึ้งอันหนึ่งแฝงอยู่ “คงจะไม่ใช่แค่ไล่ออกง่าย ๆ แน่ คนไร้ค่าที่มาใช้เวลาอันมีค่าของผมแล้วแต่กลับทำอะไรไม่ได้ ผมจะต้องให้เขาจ่ายค่าตอบแทนแน่”

ในคำพูดของลี่ถิงเซิ่งแฝงไว้ด้วยการตักเตือนอย่างเต็มเปี่ยม

สวี่รั่วฉิงเหมือนกับจะไม่ได้สนใจการตักเตือนของเขาเลยสักนิด หรือว่าเธออาจจะมีความมั่นใจอย่างเต็มเปี่ยมอยู่

ลี่ถิงเซิ่งเห็นเธอแค่ยิ้มจาง ๆ ทีหนึ่ง หลังจากนั้นดวงตาคู่ที่เหมือนว่าสามารถพูดได้ของเธอก็จ้องมองเขาอย่างจริงจัง เรียวปากแดงค่อย ๆ ขยับขึ้น

“ประธานลี่ คุณวางใจเถอะ คำตอบที่ฉันส่งมอบออกมาจะต้องทำให้คุณพอใจแน่ ถ้าหากว่าฉันไม่สามารถทำให้สองสามีภรรยาฮิลล์มาร่วมงานกับคุณได้ ถ้าอย่างงั้น ชาตินี้ฉันก็จะขายตัวให้กับลี่ซื่อกรุ๊ปเลย แล้วจะปรุงน้ำหอมให้บริษัทที่สูงส่งนี้ฟรี ๆ เลย เป็นไง? การเดิมพันขอฉันนี้ไม่น้อยเลยนะ!”

หลังจากที่สวี่รั่วฉิงพูดจบ แล้วในตอนที่ผู้ชายคนนี้ไม่ทันสังเกต ก็สูดลมหายใจเข้าเบา ๆ ทีหนึ่ง และกำมือของตัวเองไว้แน่น

ครั้งนี้เธอเดิมพันสูงเกินไปแล้ว

ถ้าแค่พ่ายแพ้ ก็จะต้องทำงานให้ลี่ถิงเซิ่งฟรี ๆ ตลอดกาลเลยนะ

เธอจะพ่ายแพ้ไม่ได้ จะต้องทำสำเร็จเท่านั้น

ดวงตาที่สวยงามของลี่ถิงเซิ่งค่อย ๆ รุกโชนขึ้น หลังจากที่เงียบไปหลายวินาทีแล้ว เขาก็พูดเสียงขรึมขึ้นว่า “คุณเดิมพันสูงขนาดนี้ เพื่ออะไร?”

เขาไม่เชื่อว่าสวี่รั่วฉิงจะเป็นคนดีเลิศประเสริฐศรี ที่ไม่ต้องการอะไรเลย

สวี่รั่วฉิงเม้มปากขึ้นเล็กน้อย แน่นอนว่าเธอจะพูดเรื่องที่ตัวเองต้องการแก้แค้นสวี่รั่วยีให้ลี่ถิงเซิ่งรู้ไม่ได้

โลกภายนอกลือกันมากมายว่าลี่ถิงเซิ่งจะแต่งงานกับสวี่รั่วยีแล้ว คาดว่าตอนนี้ความรู้สึกของทั้งสองคนน่าจะดีต่อกันมาก

ตัวเองจะแก้แค้นสวี่รั่วยี และแย่งทุกอย่างที่เป็นของตัวเองกลับมาจากมือของเธอ ก็จะต้องจัดการลี่ถิงเซิ่งให้อยู่หมัดให้ได้ก่อน

สวี่รั่วฉิงปรับสภาพจิตใจของตัวเองกลับมาให้ดีได้อย่างรวดเร็ว ในน้ำเสียงแฝงไว้ด้วยความมีเสน่ห์และความคล่องแคล่ว “ประธานลี่ ถ้าหากฉันจะพูดว่าฉันทำเพื่อคุณล่ะ?”

กลิ่นหอมจาง ๆ บนร่างกายของหญิงสาวติดตามการกระทำทุกท่วงท่าของเธอ แล้วก็เข้ามายึดครองประสาทรับกลิ่นของลี่ถิงเซิ่ง อย่างไม่มีเหตุผลอีกครั้ง

เมื่อวานก็เป็นอย่างนี้ หลังจากที่สวี่รั่วฉิงจากไปแล้ว เขาก็ถูกความง่วงเข้าจู่โจม พอผ่านไปไม่นานก็นอนหลับไปเลย

ลี่ถิงเซิ่งจ้องมองหญิงสาวตรงหน้าที่มีท่าทางตั้งใจยั่วยุเขานี้ แล้วก็หัวเราะพรืดขึ้นมาคำหนึ่ง “แค่ผ่อนลมหายใจตอนจูบก็ยังไม่เป็น ยังอยากจะมาหว่านเสน่ห์ใส่ผม ไปเรียนมาเพิ่มก่อนเถอะ”

……

หลี่อานรุกหน้ามาส่งเอกสารให้กับลี่ถิงเซิ่ง แล้วมาพบเจอสวี่รั่วฉิงที่ใบหน้าบูดบึ้งทั้งหน้าออกไปจากห้องทำงานของประธานลี่

ประธานลี่กับผู้ช่วยแอนเกิดอะไรกันขึ้นอีกแล้ว? เมื่อวานตอนที่ผู้ช่วยแอนออกไปจากห้องทำงานประธานลี่ ก็มีท่าทางแบบนี้เหมือนกัน

หลี่อานผลักประตูเข้ามา “ประทานลี่ ผมเอารายงานการเงินของไตรมาสนี้มาให้คุณครับ”

ลี่ถิงเซิ่งยังคงมีท่าทีแบบที่หลี่อานคุ้นเคย ปฏิกิริยาเรียบเฉยกำลังแก้ไขรายงานอยู่ แม้แต่หน้าก็ยังไม่เงยขึ้นมามองสักครั้งเลย

“วางไว้ตรงนั้นเถอะ” ลี่ถิงเซิ่งสั่งออกไปเบา ๆ

หลี่อานรู้สึกสงสัย ดูไปแล้วประธานลี่ไม่ได้โมโหอยู่นี่ งั้นทำไมตอนที่ผู้ช่วยแอนออกมากลับมีท่าทีเหมือนอยากจะด่าคนยังไงอย่างงั้น?