แค่เมียคนใช้ นิยาย บท 29

ใบบัว...

"นี่น่ะเหรอคะใบบัวที่พี่ศิวาช่วยไว้ หน้าตาน่ารักดีนะคะ ใบบัวจ๊ะฉันชื่อลูกศรนะเป็นน้องสาวพี่ศิวาแล้วก็เป็น.....แฟนของฟิว^^" คุณลูกศรย้ำคำว่า แฟนของฟิว ชัดเจนมากเหมือนกลัวว่าฉันจะได้ยินไม่ชัด

"สวัสดีค่ะ" ฉันยกมือไหว้เพราะเธอเป็นแขกของเจ้าของบ้านเป็นแฟนของคุณฟิว

"บัวเดินไหวมั้ยลูกเดี๋ยวอาช่วยนะ" คุณเฟื่องถามฉันพร้อมกับขยับตัวลุกมาหาแต่ถูกคุณลูกศรปรามไว้เธอหันไปยิ้มให้คุณเฟื่องก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล

"ไม่เป็นไรค่ะคุณแม่เดี๋ยวศรช่วยบัวเอง บัวค่อยๆ เดินนะจ๊ะ เดินดีๆ ล่ะ อ่ะนั่งข้างๆ พี่ศิวานะ^^" คุณลูกศรลุกมาประคองฉันแล้วพาฉันไปนั่งข้างๆ คุณศิวาทั้งที่จริงแล้วฉันจะไปนั่งอีกฝั่งเพราะฉันเป็นแค่คนรับใช้จะให้ไปนั่งโซฟาตัวเดียวกับเจ้านายมันไม่เหมาะ

"เอ่อคือบัวขอไปนั่งตรงโน้นดีกว่าค่ะคือบัวเป็นแค่คนรับใช้คงไม่เหมาะที่จะนั่งตรงนี้" ฉันบอกอย่างเกรงใจ

"อ้าวเหรอ เอ่อขอโทษนะคือศรคิดว่าบัวเป็นญาติของฟิวเป็นหลานของคุณแม่ซะอีก"

"บัวไม่เคยบอกใครว่าบัวว่าเป็นญาติของคุณฟิวเลยนะคะ" ที่ฉันพูดเพราะฉันกลัวว่าคุณเฟื่องจะเข้าใจผิดคิดว่าฉันไปบอกใครต่อใครว่าเป็นญาติไม่ใช่คนรับใช้ทั้งที่ฉันไม่เคยพูดแบบนั้นกับใครเลยแม้แต่คนเดียว

"ช่างมันเถอะศรคงจะคิดไปเองว่าบัวคือญาติของฟิวเพราะเห็นบัวไปไหนมาไหนกับฟิวตั้งหลายครั้งไหนจะผับไหนจะห้างวันนั้นอีกไหนจะการแต่งตัวที่ดูไม่ออกเลยว่าเป็นคนรับใช้แต่ถึงบัวจะเป็นแค่คนรับใช้ก็ไม่เป็นไรหรอกเพราะยังไงพี่ศิวาเค้าก็ไม่คิดมากใช่ไหมคะพี่ศิวา^^"

"ยัยศรอย่าพูดมาก" ฉันรู้สึกได้ถึงน้ำเสียงไม่พอใจของคุณศิวาที่พูดกับน้องสาวตัวเอง

"หนูศรจะคิดแบบนั้นก็ไม่ผิดหรอกนะจ๊ะเพราะจริงๆ แล้วอาก็ไม่เคยมองว่าบัวเป็นคนรับใช้อารับบัวมาดูแลเพราะสงสารที่พ่อแม่ของใบบัวเสียเธอไม่มีญาติพี่น้องที่ไหนและอีกอย่างอาก็ไม่มีลูกสาวมีแต่ลูกชายอาก็เลยเอ็นดูใบบัวเหมือนลูกเหมือนหลานอาคนนึงและที่สำคัญไปกว่านั้นบัวเค้าเป็นเด็กดีมากๆ เค้าขยันขันแข็งช่วยทำงานบ้านทุกอย่างบัวไม่เคยเอาตัวเองไปโอ้อวดกับใครว่าอารักและใจดีกับเขาอารู้จักนิสัยบัวดีอาก็เลยรักและเอ็นดูบัวมากถ้าหนูลูกศรจะคิดแบบนั้นก็ไม่ผิดหรอกจ๊ะสำหรับอาใบบัวก็คือลูกคือหลานของอาและอนาคตใบบัวอาจจะเป็นมากกว่านั้นก็ได้นะจ๊ะ^^"

"คะ....คุณแม่หมายความว่ายังไงคะ" คุณลูกศรทำหน้าสงสัยรวมถึงฉันด้วยเพราะไม่รู้ว่าที่คุณเฟื่องพูดมันหมายความว่ายังไงที่ว่าอนาคตจะเป็นมากกว่านี้

"ไม่มีอะไรหรอกจ๊ะ^^ อ๊ะนั่นตาฟิวเดินลงมาพอดีเลย" คุณเฟื่องหันไปมองที่บันไดทำให้ทุกคนหันตามคุณฟิวเดินลงบันไดมาพอดีเขายังอยู่ในชุดนอนอยู่เลยและเราสองคนก็สบตากันโดยบังเอิญก่อนที่ฉันจะรีบหลบสายตาหันไปทางอื่นแทนเพราะแววตาของเขาที่มองฉันตอนนี้มันเหมือนเขาไม่พอใจอะไรสักอย่างมันดูเหวี่ยงๆ อย่างบอกไม่ถูกหรืออาจจะเป็นเพราะเขาเพิ่งตื่นก็ได้

"ฟิว^^"

"มาทำไมไม่โทรมาบอกกันก่อน" น้ำเสียงสีหน้าท่าทางของคุณฟิวแสดงออกมาได้อย่างชัดเจนว่าไม่ค่อยโอเคที่แฟนเขามาหาที่บ้านคือแค่ฉันมองหน้าเขาก็รับรู้ได้เพราะฉันอยู่กับเขามานาน หมายถึงเป็นคนรับใช้บ้านหลังนี้มานานหลายปีก็เลยรู้นิสัยของเขาดีซึ่งฉันก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมต้องทำเสียงและสีหน้าแบบนี้กับแฟนตัวเอง

"ก็อยากมาเซอไพร์สน่ะสิแล้วอีกอย่างพี่ศิวาก็อยากมาเยี่ยมใบบัวด้วยว่าแต่ฟิวเพิ่งตื่นเหรอ"

"อืม"

"บัวครับวันนี้คุณเป็นยังไงบ้างยังปวดขาอยู่ไหม" คุณศิวาหันมาถามด้วยน้ำเสียงห่วงใยจนฉันสัมผัสได้