แค่เมียคนใช้ นิยาย บท 39

วันต่อมา...

ฉันตื่นขึ้นมาในตอนสายข้างๆยังมีคุณฟิวที่นอนกอดฉันอยู่ เราสองคนยังอยู่ในสภาพเดิมคือเปลือยเปล่าไม่ได้ใส่อะไรมีเพียงผ้าห่มผืนหนาคลุมกายเอาไว้เท่านั้น ฉันมองมือแกร่งที่โอบกอดฉันไว้ทั้งคืนแต่จะบอกว่าทั้งคืนก็คงไม่ใช่เพราะกว่าที่เขาจะยอมให้ฉันนอนก็เกือบเช้า แล้วเมื่อคืนเขาไม่ได้ทำแค่รอบสองรอบเขาทำหลายรอบมากจนร่างกายฉันระบมไปหมดพอฉันบอกว่าเหนื่อยเขาก็ปล่อยให้ฉันนอนแต่แค่แป๊บเดียวเท่านั้นเขาก็มาปลุกเร้าฉันทำให้ฉันมีอารมณ์ร่วมจนได้แล้วฉันจะไปห้ามเขาได้ยังไงก็ต้องปล่อยตัวปล่อยใจไปตามความรู้สึกและความต้องการของร่างและจิตใจ

ฉันค่อยๆจับมือของคุณฟิวออกจากเอวของฉันเบาๆด้วยเกรงว่าเขาจะตื่นขึ้นมาทำอะไรฉันอีกแต่พอฉันขยับตัวจะลุกความเจ็บแปบก็แล่นเข้ามาที่กลางกายของฉันทันที มันเจ็บมากมากว่าครั้งแรกและครั้งที่สองรวมกันอีก อาจจะเป็นเพราะเมื่อคืนเขามีสติครบถ้วนทุกอย่างไม่ได้ดื่มของมึนเมาใดๆเขารู้ว่าเขาทำอะไรลงไปบ้างกับฉัน เขาบอกว่าเขาต้องการฉันแค่คนเดียวเขาสัญญาว่าจะไม่ทำแบบนี้กับผู้หญิงคนไหนถ้าฉันไม่ไปทำอะไรให้เขาโมโหหรือไม่พอใจเขาสั่งห้ามไม่ไปฉันยุ่งเกี่ยวกับผู้ชายคนอื่นอีก ห้ามพูดห้ามคุยห้ามทำเหมือนให้ความหวังใคร เขาขู่ฉันไว้แบบนี้แล้วฉันจะไปทำอะไรได้ต่อให้ทำได้ฉันก็คงไม่ทำเพราะใจของฉันมีเขาแค่เพียงคนเดียว

"อ๊ะ โอ๊ย เจ็บจัง" พอเอาขาแตะพื้นฉันก็ต้องร้องออกมาเพราะฉันไม่สามารถลุกออกจากเตียงได้ฉันค่อยๆดึงผ้าห่มออกจากตัวแล้วก้มมองดูตรงส่วนนั้นของตัวเอง มันบวมแดงจนน่ากลัวเขาทำกับฉันรุนแรงมากเมื่อคืนแต่ฉันไม่คิดว่ามันจะหนักหนาสาหัสจนทำให้ฉันลุกไม่ขึ้นแบบนี้ในตอนเช้า แล้วนี่ฉันจะทำยังไงดีฉันปวดฉี่อยากเข้าห้องน้ำแล้วก็อยากอาบน้ำด้วยเพราะร่างกายของฉันมันเหนียวเหนอะไปด้วยน้ำต่างๆของคุณฟิวโดยเฉพาะตรงหว่างขาของฉันที่มันมีแต่คราบ

เมื่อคืนเขาไม่ได้ป้องกันใช่ไหม??นั่นคือสิ่งที่ฉันเพิ่งนึกขึ้นได้เมื่อเห็นคราบน้ำต่างๆที่เลอะตามตัว ฉันมองหาเครื่องป้องกันใช้แล้วตามพื้นห้อง ฉันภาวนาขอให้เจอสักชิ้นก็ยังดีแต่ฉันก็ต้องผิดหวังเพราะฉันไม่เห็นเลยแม้แต่ชิ้นเดียวนั่นก็หมายความว่าเขาไม่ได้ป้องกัน เขาปล่อยเข้ามาในตัวฉันอย่างแน่นอน ทำไมฉันถึงโง่แบบนี้ทำไมไม่ห้ามเขาทำไมไม่ให้เขาป้องกันตัวเองฉันมันโง่มากจริงๆแล้วนี่ฉันจะทำยังไงดีถ้าเกิดฉันท้องขึ้นมาล่ะฉันมั่นใจว่าเมื่อคืนเขาคงจะปล่อยเข้ามาในตัวฉันหลายรอบ ทั้งหลายรอบแถมยังทั้งคืนอีกถ้าไม่ท้องคงจะเป็นเรื่องที่เหลือเชื่อ แต่จะให้ฉันกินยาคุมฉุกเฉินอีกฉันก็ไม่กล้าเพราะฉันกินไปสองครั้งแล้วถ้ากินอีกครั้งฉันกลัวว่ามันจะอันตรายกับตัวเอง ฉันขอภาวนาว่าตัวเองจะไม่ท้อง ขอร้องล่ะอย่าท้องเลยนะฉันยังมีปัญหาที่ต้องแก้ต้องทำอีกหลายอย่าง ไม่ว่าจะเรื่องคุณผกาหรือเรื่องคุณปกรณ์พ่อของคุณฟิว ฉันไม่อยากทำให้เขาเดือดร้อนเพราะตัวฉัน ถึงฉันจะรักเขามากแค่ไหนก็ตามแต่ฉันก็รู้ว่าเรื่องระหว่างฉันกับเขามันเป็นไปไม่ได้เลยสักนิด สักวันหนึ่งเราสองคนก็ต้องจากกันอยู่ดี ฉันไม่หวังจะได้อยู่กับเขาไปตลอดชีวิตหรอก ฉันจะขอแค่ช่วงเวลานี้เท่านั้นให้ฉันได้เก็บเกี่ยวความสุขที่สุดในชีวิตนี้ไว้ให้ได้มากที่สุดแล้วฉันจะไม่เสียใจเลย

"เป็นอะไรทำไมทำหน้าแบบนั้น" ฉันสะดุ้งตกใจที่จู่ๆเขาก็เอามือมากอดเอวฉันไว้เหมือนเดิมแล้วก็ถามฉันด้วยน้ำเสียงงัวเงียแต่ไม่ได้มีท่าทีรำคาญ

"บัวอยากเข้าห้องน้ำค่ะ"

"แล้วทำไมไม่ไป"

"บัวลุกไม่ไหวค่ะ"

"ทำไม"

"ก็คุณฟิวทำรุนแรงกับบัวนี่คะเจ็บจนลุกไม่ไหวแล้วค่ะ"

"พูดแบบนี้อยากให้ฉันอุ้มไปว่างั้น"

"เปล่านะคะ แต่ถ้าคุณฟิวไม่พาไปบัวจะไปยังไงล่ะคะ" ฉันไม่ได้อยากให้เขาอุ้มหรอกนะแต่ถ้าเขาไม่อุ้มพาฉันเข้าไปฉันจะไปได้ยังไง

"ตื่นมาก็เป็นภาระให้ฉันเลยนะ"

"ก็ถ้าคุณฟิวไม่หื่นบัวก็ไม่เจ็บขนาดนี้หรอกค่ะ"

"เถียงเหรอเดี๋ยวนี้กล้าเถียงเห็นฉันพูดดีทำดีเข้าหน่อยนี่เถียงเก่งเลยนะ"

"บัวเปล่าเถียงซะหน่อยบัวแค่พูดความจริง ถ้ามันลำบากคุณฟิวมากเดี๋ยวบัวคลานไปก็ได้ค่ะ" ฉันก็น้อยใจเป็นเหมือนกันนะถึงจะเป็นแค่คนใช้ก็เถอะ

"ใครมันจะปล่อยให้เมียตัวเองคลานเข้าห้องน้ำกันวะ"

"???" เมีย เมื่อกี๊เขาเรียกฉันว่าเมียงั้นเหรอ หรือฉันหูฝาด

"มะ..เมื่อกี๊คุณฟิวพูดว่าไงนะคะบัวได้ยินไม่ถนัด" ฉันอยากฟังจากปากของเขาชัดๆอีกทีแต่ดูเหมือนเขาจะไม่พอใจที่ฉันขอให้เขาพูดอีกรอบ

"ว่าอะไร หูเธอฝาดรึไงฉันยังไม่ได้ว่าอะไรเลย เธอจะเข้าห้องน้ำใช่ไหม ได้เดี๋ยวฉันอุ้มไปก็ได้ถือว่าทำบุญทำทานให้กับลูกนกลูกกา"

"ว๊ายยยย" ฉันไม่ทันได้ตั้งตัวคุณฟิวก็ลุกออกจากเตียงแล้วอุ้มฉันใน่าเจ้าสาวแล้วพาเข้าห้องน้ำ

ฟิว.....

ผมอุ้มใบบัวไปวางไว้ในอ่างอาบน้ำในห้องน้ำแล้วก็เดินออกมาทันทีเพราะรู้สึกอายตัวเอง อายคำพูดของตัวเองเมื่อครู่นี้ที่เรียกบัวว่าเมีย ผมพูดออกไปโดยไม่รู้ตัวแต่ก็พูดออกไปแล้วและมั่นใจว่าใบบัวก็ได้ยินมันชัดเจนแต่เธออาจจะไม่แน่ใจก็เลยถามผมอีกรอบแต่ผมไม่มีคำตอบให้กับเธอ ผมจะพูดแค่ครั้งเดียวเท่านั้นถ้าหูหนวกไม่ได้ยินก็แล้วไป