แค่เมียคนใช้ นิยาย บท 40
ฟิว.........
"จะอะไรนักหนาวะ" ผมสถบออกมาอย่างหัวเสียหลังจากวางสายลูกศรพอหันมาเจอใบบัวที่ยืนอยู่ข้างหลังเธอมองผมด้วยสายตาตัดพ้อ ผมคิดว่าเธอคงได้ยินสิ่งที่ผมพูดเมื่อครู่นี้
"คุณ...ลูกศรโทรหาเหรอคะ"
"อืม แล้ว...เธอได้ยินที่ฉันพูดเมื่อกี๊หรือเปล่า"
"ค่ะ" เธอตอบพร้อมกับพยักหน้าเบาๆแต่สายตาของเธอยังเหมือนเดิม ยังคงมีความเสียใจ
"ฉันแค่..."
"บัวไม่อยากให้คุณฟิวกับคุณลูกศรมีปัญหากัน บัวกลับบ้านได้มั้ยคะ"
"ไม่ได้!!ฉันไม่ให้กลับเธอมากับฉันก็ต้องกลับกับฉัน นี่เราเพิ่งมากันได้แค่วันเดียวอยู่เลยนะ"
"คุณฟิวก็อยู่พักผ่อนที่นี่ต่อจนครบกำหนดสิคะบัวกลับคนเดียวได้ แต่ถ้าคุณฟิวคิดว่าจะไม่มีคนคอยดูแลคอยทำความสะอาดบ้านคุณฟิวก็เรียกแม่บ้านคนอื่นมาทำแทนบัวก็ได้"
"แล้วคนอื่นมันแทนเธอได้ไหมล่ะ"
"ถ้าคุณฟิวหมายถึงเรื่องบนเตียง....บัวคงมีประโยชน์กับคุณฟิวได้แค่นั้นใช่ไหมคะ มีประโยชน์แต่ไม่มีความสำคัญ หึ มันก็ควรต้องเป็นแบบนั้นอยู่แล้ว คนต้อยต่ำไร้ค่าอย่างบัวคงให้ความสุขกับคุณฟิวได้แค่นี้แค่ความสุขแค่ชั่วครั้งชั่วคราว ถ้าวันนึงคุณฟิวเจอคนที่คุณฟิวรักแล้วเค้าก็รักคุณฟิววันนั้นบัวก็ต้องไปไปตามทางของบัว แม้ว่าบัวจะทำใจยอมรับมาตลอดกับเรื่องนี้ว่าบัวไม่มีทางอยู่กับคุณฟิวได้ตลอดชีวิตแต่บัวก็หวังว่าบัวจะได้อยู่กับคุณฟิวได้นานที่สุดเท่าที่จะนานได้เพราะบัวรักคุณฟิวแม้จะรู้ว่าปลายทางของมันคือความเจ็บปวดก็ตาม"
"บัว..ฉัน"
"บัวขอตัวออกไปเก็บของก่อนนะคะ"
"ไม่ให้ไปฉันไม่ให้เธอไป" ขาของผมก้าวไปหาคนที่กำลังเดินไปที่หน้าประตูห้องผมรั้งใบบัวเอาไว้ดึงเธอเข้ามากอด ผมไม่รู้ว่าเพราะอะไรถึงต้องทำแบบนี้แต่ผมไม่อยากให้เธอไป
"คุณฟิวอย่าทำแบบนี้ ฮึก ฮึก"
"ไม่ไปนะ ได้ไหมอยู่กับฉันที่นี่"
"แต่บัวไม่อยาก...อื้อออออ"
ใบบัว...
ฉันถูกคุณฟิวกอดแล้วเขาก็ก้มลงมาจูบฉันตอนที่ฉันกำลังจะบอกกับเขาว่าฉันจะกลับ เขาไม่ยอมเปิดโอกาสให้ฉันพูดอีกเขาอุ้มฉันไปที่เตียงแล้วก็โยนฉันลงไปก่อนจะตามลงมาทาบทับร่างกายของฉันแล้วก็จับแขนทั้งสองข้างของฉันเอาไว้เหนือศีรษะ เขาจ้องหน้าฉันด้วยสายตาหื่นกระหาย
"คุณฟิวจะทำอะไร" ฉันถามเขาเสียงสั่น
"ก็ทำให้เธอไม่มีแรงที่จะเดินออกไปจากห้องนี้ไง"
"ไม่นะคะ..อื้ออออออ" จุ๊บ จุ๊บ จุ๊บ จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ ฉันถูกคุณฟิวรุกหนักทั้งจูบทั้งดูดทั้งกัดไปทั่วลำคอที่ตอนนี้มันมีแต่รอยแดงช้ำจากการกระทำของเขาที่เขาเป็นคนสร้างไว้ตั้งแต่เมื่อคืนจากนั้นเขาก็ใช้ปากของเขาแหวกชุดคลุมอาบน้ำที่ฉันสวมอยู่จนมาอ้าออกเผยให้เห็นหน้าอกของฉันทั้งสองข้าง เขาก้มลงมองมันแล้วเขาก็ก็ดูดอย่างรุนแรงเขาทั้งดูดทั้งเลียจนฉันเผลอครางออกมา
"อ๊ะ อื้ออออ" แผล่บ แผล่บ จ๊วบ จ๊วบ แผล่บ
"ฮือออ คุณฟิวหยุดค่ะ พอแล้ววว"
"ไม่ต้องมาห้ามฉันจะไม่หยุดจนกว่าเธอจะบอกว่าเธอจะไม่กลับ"
"แต่บัวไม่อยากอยู่แล้ว"
"ที่ฉันพูดกับลูกศรว่าเธอไม่สำคัญมันไม่จริง"
"???"
"ตอนนี้เขาคิดว่าเธอกับฉันเรามีอะไรกันที่ฉันพูดฉันพูดเพื่อปกป้องเธอ ถ้าฉันบอกว่าเธอสำคัญกว่าเขาเธอคิดว่าลูกศรจะคิดยังไง"
"คุณฟิวห่วงความรู้สึกคุณลูกศรมากเลยเหรอคะ"
"ฉันจะห่วงความรู้สึกของคนอื่นทำไม"
"คนอื่นที่ว่าก็แฟนคุณฟิว"
"แฟนจะมาสำคัญกว่าเมียตัวเองได้ยังไงจริงไหม" คำว่าเมียที่ครั้งนี้ฉันได้ยินอย่างชัดเจน
"เมีย??"
"อืมเมีย"
"ใครคือเมียคุณฟิวเหรอคะ" ฉันลองถามเพราะกลัวว่าฉันจะคิดเข้าข้างตัวเองเกินไป
"โกหกมั้ง"
"คุณฟิวคะ"
"อะไร"
"คือว่าบัวมีเรื่องอยากจะ......" ฉันคิดว่าฉันจะบอกความจริงกับคุณฟิวเรื่องพ่อของเขาตอนนี้แต่ไม่รู้ว่าเขาจะรับได้ไหมแต่ฉันไม่อยากปิดบังเขาอีกแล้วอะไรจะเกิดก็ให้มันเกิด
"อยากจะอะไร อยากจะให้ฉันทำต่อ...ได้นะแรงยังเหลือ" พูดจบเขาก็ผลักฉันลงไปนอนอีกรอบ
"ไม่ใช่ค่ะคุณฟิวหยุด" ฉันผลักเขาออกก่อนที่เขาจะหื่นใส่ฉันอีกรอบคือตอนนี้ร่างกายของฉันมันไม่ไหวแล้วจริงๆ
"5555เธอคิดว่าฉันจะทำจริงดิ ฉันไม่ทำหรอกฉันสงสารเธอเห็นเดินจะไม่ไหวอยู่ละ" เราสองคนนอนจ้องหน้ากันไปมาเขามองฉันด้วยแววตามีความสุขอย่างที่ฉันไม่เคยได้เห็นมาก่อนเลยสักครั้ง เขากำลังมีความสุขใช่ไหม แล้วแบบนี้ฉันจะกล้าพูดเรื่องคุณปกรณ์ได้ยังไงกันในตอนนี้แต่ไม่ใช่ว่าฉันจะไม่พูดเพราะเรื่องนี้มันเป็นเรื่องใหญ่ฉันจะต้องรวบรวมความกล้าเพื่อพูดกับเขาฉันคิดว่าถ้ากลับไปฉันจะบอกกับเขาหมดทุกอย่างอะไรจะเกิดก็ให้มันเกิดฉันจะยอมรับกับผลที่ตามมาเพราะเรื่องนี้ฉันก็มีส่วนผิดที่รู้แต่ปิดบังเขา
"เธอหิวหรือยัง"
"หิวแล้วค่ะ"
"เราออกไปหาอะไรกินกันดีไหม เธออยากกินอะไรอาหารทะเลไหมมาทะเลทั้งที"
"อะไรก็ได้ค่ะบัวทานได้หมด"
"ดีมากเด็กน้อย เลี้ยงง่ายๆโตไวๆ" พูดจบเขาก็จับหัวฉันโยกไปมาราวกับฉันเป็นเด็กน้อย
"บัวไม่ใช่เด็กน้อยนะคะ"
จากนั้นเราสองคนก็ต่างพากันอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อที่จะออกไปหาอะไรทานเพราะนี่มันจะเที่ยงแล้ว ส่วนเรื่องทำความสะอาดบ้านคุณฟิวบอกฉันว่าไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้นเพราะเขาจ้างแม่บ้านมาทำอยู่แล้วเป็นแม่บ้านคนเก่าที่เขาจ้างมาดูแลบ้านหลังนี้ตั้งแต่สร้างเสร็จใหม่ๆนั่นทำให้ฉันรู้ว่าที่เขาอ้างกับคุณเฟื่องว่าจะให้ฉันมาทำความสะอาดบ้านมันเป็นแค่ข้ออ้างเท่านั้น ฉันไม่คิดว่าคนนิ่งๆอย่างคุณฟิวจะเจ้าเล่ห์เจ้าแผนการได้ขนาดนี้ และความจริงอีกข้อที่ฉันเพิ่งรู้ก็คือบ้านหลังนี้เป็นบ้านที่เขาสั่งสร้างใหม่ไม่ใช่บ้านเก่าของคุณยายที่เสียชีวิตอย่างที่เขาบอกสรุปก็คือเขาหลอกให้ฉันกลัวแล้วพาฉันเข้าห้องมาทำเรื่องอย่างว่า
"ฟิว"
"น้องบัว^^"
"ลูกศร??"
"คุณศิวา??"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แค่เมียคนใช้