ฟิว.........
"จะอะไรนักหนาวะ" ผมสถบออกมาอย่างหัวเสียหลังจากวางสายลูกศรพอหันมาเจอใบบัวที่ยืนอยู่ข้างหลังเธอมองผมด้วยสายตาตัดพ้อ ผมคิดว่าเธอคงได้ยินสิ่งที่ผมพูดเมื่อครู่นี้
"คุณ...ลูกศรโทรหาเหรอคะ"
"อืม แล้ว...เธอได้ยินที่ฉันพูดเมื่อกี๊หรือเปล่า"
"ค่ะ" เธอตอบพร้อมกับพยักหน้าเบาๆแต่สายตาของเธอยังเหมือนเดิม ยังคงมีความเสียใจ
"ฉันแค่..."
"บัวไม่อยากให้คุณฟิวกับคุณลูกศรมีปัญหากัน บัวกลับบ้านได้มั้ยคะ"
"ไม่ได้!!ฉันไม่ให้กลับเธอมากับฉันก็ต้องกลับกับฉัน นี่เราเพิ่งมากันได้แค่วันเดียวอยู่เลยนะ"
"คุณฟิวก็อยู่พักผ่อนที่นี่ต่อจนครบกำหนดสิคะบัวกลับคนเดียวได้ แต่ถ้าคุณฟิวคิดว่าจะไม่มีคนคอยดูแลคอยทำความสะอาดบ้านคุณฟิวก็เรียกแม่บ้านคนอื่นมาทำแทนบัวก็ได้"
"แล้วคนอื่นมันแทนเธอได้ไหมล่ะ"
"ถ้าคุณฟิวหมายถึงเรื่องบนเตียง....บัวคงมีประโยชน์กับคุณฟิวได้แค่นั้นใช่ไหมคะ มีประโยชน์แต่ไม่มีความสำคัญ หึ มันก็ควรต้องเป็นแบบนั้นอยู่แล้ว คนต้อยต่ำไร้ค่าอย่างบัวคงให้ความสุขกับคุณฟิวได้แค่นี้แค่ความสุขแค่ชั่วครั้งชั่วคราว ถ้าวันนึงคุณฟิวเจอคนที่คุณฟิวรักแล้วเค้าก็รักคุณฟิววันนั้นบัวก็ต้องไปไปตามทางของบัว แม้ว่าบัวจะทำใจยอมรับมาตลอดกับเรื่องนี้ว่าบัวไม่มีทางอยู่กับคุณฟิวได้ตลอดชีวิตแต่บัวก็หวังว่าบัวจะได้อยู่กับคุณฟิวได้นานที่สุดเท่าที่จะนานได้เพราะบัวรักคุณฟิวแม้จะรู้ว่าปลายทางของมันคือความเจ็บปวดก็ตาม"
"บัว..ฉัน"
"บัวขอตัวออกไปเก็บของก่อนนะคะ"
"ไม่ให้ไปฉันไม่ให้เธอไป" ขาของผมก้าวไปหาคนที่กำลังเดินไปที่หน้าประตูห้องผมรั้งใบบัวเอาไว้ดึงเธอเข้ามากอด ผมไม่รู้ว่าเพราะอะไรถึงต้องทำแบบนี้แต่ผมไม่อยากให้เธอไป
"คุณฟิวอย่าทำแบบนี้ ฮึก ฮึก"
"ไม่ไปนะ ได้ไหมอยู่กับฉันที่นี่"
"แต่บัวไม่อยาก...อื้อออออ"
ใบบัว...
ฉันถูกคุณฟิวกอดแล้วเขาก็ก้มลงมาจูบฉันตอนที่ฉันกำลังจะบอกกับเขาว่าฉันจะกลับ เขาไม่ยอมเปิดโอกาสให้ฉันพูดอีกเขาอุ้มฉันไปที่เตียงแล้วก็โยนฉันลงไปก่อนจะตามลงมาทาบทับร่างกายของฉันแล้วก็จับแขนทั้งสองข้างของฉันเอาไว้เหนือศีรษะ เขาจ้องหน้าฉันด้วยสายตาหื่นกระหาย
"คุณฟิวจะทำอะไร" ฉันถามเขาเสียงสั่น
"ก็ทำให้เธอไม่มีแรงที่จะเดินออกไปจากห้องนี้ไง"
"ไม่นะคะ..อื้ออออออ" จุ๊บ จุ๊บ จุ๊บ จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ ฉันถูกคุณฟิวรุกหนักทั้งจูบทั้งดูดทั้งกัดไปทั่วลำคอที่ตอนนี้มันมีแต่รอยแดงช้ำจากการกระทำของเขาที่เขาเป็นคนสร้างไว้ตั้งแต่เมื่อคืนจากนั้นเขาก็ใช้ปากของเขาแหวกชุดคลุมอาบน้ำที่ฉันสวมอยู่จนมาอ้าออกเผยให้เห็นหน้าอกของฉันทั้งสองข้าง เขาก้มลงมองมันแล้วเขาก็ก็ดูดอย่างรุนแรงเขาทั้งดูดทั้งเลียจนฉันเผลอครางออกมา
"อ๊ะ อื้ออออ" แผล่บ แผล่บ จ๊วบ จ๊วบ แผล่บ
"ฮือออ คุณฟิวหยุดค่ะ พอแล้ววว"
"ไม่ต้องมาห้ามฉันจะไม่หยุดจนกว่าเธอจะบอกว่าเธอจะไม่กลับ"
"แต่บัวไม่อยากอยู่แล้ว"
"ที่ฉันพูดกับลูกศรว่าเธอไม่สำคัญมันไม่จริง"
"???"
"ตอนนี้เขาคิดว่าเธอกับฉันเรามีอะไรกันที่ฉันพูดฉันพูดเพื่อปกป้องเธอ ถ้าฉันบอกว่าเธอสำคัญกว่าเขาเธอคิดว่าลูกศรจะคิดยังไง"
"คุณฟิวห่วงความรู้สึกคุณลูกศรมากเลยเหรอคะ"
"ฉันจะห่วงความรู้สึกของคนอื่นทำไม"
"คนอื่นที่ว่าก็แฟนคุณฟิว"
"แฟนจะมาสำคัญกว่าเมียตัวเองได้ยังไงจริงไหม" คำว่าเมียที่ครั้งนี้ฉันได้ยินอย่างชัดเจน
"เมีย??"
"อืมเมีย"
"ใครคือเมียคุณฟิวเหรอคะ" ฉันลองถามเพราะกลัวว่าฉันจะคิดเข้าข้างตัวเองเกินไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แค่เมียคนใช้