แค้นนพิศวาส นิยาย บท 13

ทุกคนที่นั่งอยู่ในที่นั้นต่างก็หันมาซุบซิบนินทากับคนที่นั่งอยู่ด้านข้างของตัวเอง

ถึงแม้สายตาครุฑจะไม่ได้มองไปที่คนพวกนั้น แต่หูเขาก็ได้ยิน มาเฟียหนุ่มแสยะยิ้มออกมา..เมื่อเห็นผลงานชิ้นโบว์แดงของตัวเอง

"หนูพูดอะไรออกมา" ผกากรองรีบห้ามลูกสาวไม่ให้พูดมากไปกว่านั้น ถึงแม้ว่าครอบครัวของนางจะไม่เหลืออะไรแล้ว นางก็ไม่อยากจะขายหน้าวงศ์ตระกูลมากไปกว่านี้

หญิงสาวเริ่มได้สติบ้างก็ตอนที่เห็นรอยยิ้มของเขา เหมือนกับพอใจที่เห็นความพินาศย่อยยับของเธอ ผู้ชายคนนี้ต้องการอะไรกันแน่ เขาเป็นใคร ตอนนี้หญิงสาวเริ่มจะถามตัวเอง เพราะมันดูไม่ปกติ ทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับครอบครัวเธอมันเร็วมาก จนบางครั้งเธอตั้งสติไม่ทัน

มันคือฝีมือของเขาหรือเปล่า เธอหวนคิดไปถึงวันที่พ่อเกิดอุบัติเหตุ แต่ตำรวจก็จับคนที่ชนแล้วหนีไม่ได้ ทั้ง ๆ ที่กล้องวงจรปิดก็จับได้ทุกมุม นอกเสียจากว่า คนที่ทำจะเป็นผู้มีอิทธิพลเหนือกฎหมาย

"ฉันขอคุยกับคุณแค่สองคน" ถ้ามันเป็นฝีมือของเขาจริง ชาตินี้เธอจะไม่มีวันอภัยให้ผู้ชายคนนี้เลย และเธอจะทำทุกอย่างให้เขาพินาศย่อยยับเหมือนกับครอบครัวของเธอ

มาเฟียหนุ่มมองไปที่ลูกน้อง แล้วก็ขยับใบหน้านิดหนึ่ง เพื่อสั่งการลูกน้อง และพวกมันก็ทำตามโดยที่ไม่ต้องพูดกันเลยด้วยซ้ำว่าเขาสั่งอะไร

พวกมันพาคนที่นั่งอยู่ด้านในให้ออกไปจากห้องนั้นก่อน

ตอนนี้เหลือทิ้งไว้แค่คนสนิทของเขา และผกากรองแม่ของเธอ

"ฉันบอกว่าฉันขอคุยกับคุณแค่สองคนไง" ตอนนี้แม้แต่แม่ของเธอ เธอก็ไม่อยากให้อยู่ตรงนี้ด้วย

"วันหนึ่งจะทำอะไรลูก" ถึงแม้ว่าผีพนันจะเข้าสิงจนผกากรองไม่เป็นผู้เป็นคน แต่นางก็ยังรักและเป็นห่วงลูกสาว

ที่นางเอาชื่อลูกสาวมาใช้เพื่อขอกู้เงินก้อนนี้ นางก็คิดว่าจะเล่นได้ แล้วเอาเงินก้อนที่กู้มาใหม่คืนให้พวกเขาโดยที่ไม่ให้ลูกสาวเดือดร้อน

"เชิญคุณออกไปรอข้างนอกก่อนดีกว่า" ขอนไม้เดินมาเชิญให้ผกากรองออกไปกับเขา เพราะดูเหมือนว่าผู้เป็นนายก็อยากจะคุยกับเธอแค่สองคนเหมือนกัน

ผกากรองยอมออกไปแต่โดยดี แต่ก่อนจะออกไปนางก็หันมามองดูลูกสาวแบบเป็นห่วง

"อยากจะคุยอะไรก็ว่ามา"

"คุณตกลงอะไรกับแม่ฉันไว้ เรื่องเงินพวกนี้" หญิงสาวมองไปที่เงินกองนั้น เพราะมันยังอยู่ที่เดิม

"ก็แบบที่เธอคิดนั่นแหละคือแม่ของเธอ ขายเธอให้ฉันแล้ว"

"ฉันก็บอกคุณไปแล้วว่าไม่มีใครมีสิทธิ์มาขายฉัน..นอกจากฉันจะขายตัวเอง"

มาเฟียหนุ่มมองเหยื่อที่อยู่ตรงหน้าตั้งแต่หัวจรดเท้าและมองตั้งแต่เท้าขึ้นไปจนถึงใบหน้างาม เหมือนกับเขาตีราคาในตัวเธอ

"เท่าไรที่เธอต้องการ"

"ทั้งหมดที่แม่ฉันเป็นหนี้คุณ รวมทั้งบ้านและที่ดิน และทุกอย่าง"

"เธอรู้ไหมว่าแม่เธอเป็นหนี้ฉันเท่าไร"

"ฉันไม่รู้"

"เธอคิดว่าตัวของเธอมีค่ามากขนาดนั้นเลยเหรอ"