แค้นนพิศวาส นิยาย บท 54

สรุปบท บทที่ 56: แค้นนพิศวาส

ตอน บทที่ 56 จาก แค้นนพิศวาส – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง

บทที่ 56 คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายนิยายสำหรับผู้ใหญ่ แค้นนพิศวาส ที่เขียนโดย ชะนีติดมันส์ เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย

"นวดเอ็นให้หน่อยสิ" มาเฟียหนุ่มกระซิบที่ข้างใบหูของอีกฝ่าย

"ได้ค่ะ" อบเชยรีบบีบเคล้นแถวต้นขา เธอขย้ำด้วยแรงอันน้อยนิดของตัวเอง

"เธอทำอะไร" คิ้วหนาขมวดเข้าหากันแบบไม่สบอารมณ์

"ก็นวดเอ็นไงคะ คุณปวดเมื่อยตรงไหนบอกมาได้เลยนะ ฉันนวดเก่ง"

"หึหึ เธอไม่รู้จริงหรือแกล้งไม่รู้กันแน่"

"ทำไมคะ ฉันนวดไม่ถูกใจเหรอ"

"ฉันหมายถึงเอ็นตรงนี้ต่างหาก" ชายหนุ่มคว้ามือเรียวมาวางไว้ที่เป้ากางเกงของตัวเอง เพื่อเป็นการบอกจุดประสงค์

"........" ใบหน้างามแดงขึ้นมาทันที เธอมองซ้ายมองขวา ถึงแม้ว่าตรงนี้มันจะเป็นมุมมืด แต่ก็ยังมีคนเพ่นพ่านอยู่ถ้าใครตั้งใจมองเข้ามาคงจะเห็น

"เริ่มเลยสิรออะไร"

"ทะ..ทำยังไงคะ" อบเชยเริ่มใจไม่ดี แต่เธอคงไม่ปฏิเสธถ้าเขาต้องการ เวลาอาทิตย์หนึ่งมันไม่ได้เยอะเลย

"รูดซิบลงแล้วทำยังไงก็ได้ ให้ไอ้ที่มันกำลังแข็งอยู่.... เธอต้องให้ฉันบอกทุกอย่างเลยเหรอ" น้ำเสียงของเขาเริ่มไม่ปกติ

"ดะ..ได้ค่ะ" อบเชยรีบรูดซิปของเขาลง มือเรียวแหย่เข้าไป แล้วก็เริ่มบีบเคล้นท่อนเอ็นของเขาเบาๆ

ธานินทร์นึกขำ แต่ก็ไม่แสดงอาการอะไรออกมาให้เห็น และยังนั่งเกร็งอยู่แบบนั้น เขาแค่อยากลองดูว่าเธอจะทำได้สักแค่ไหน ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นคงจะอมและดูดไปแล้ว

มือเรียวสั่นระริก..ให้เขาจัดการกับเธอซะยังดีกว่าจะให้มานั่งลูบคลำอยู่แบบนี้ หญิงสาวลูบไล้ไปเรื่อยๆ ส่วนสายตาก็แอบมองไปรอบๆ เพราะกลัวว่าใครจะมองมา

"อมด้วยสิ"

"คะ?!"

"ฉันพูดเบาไปใช่ไหม อยากจะให้พูดแรงกว่านั้นแน่นะ"

"มะ..ไม่ต้องค่ะ" หัวใจดวงน้อยๆ เริ่มเต้นรัวไม่เป็นจังหวะมือไม้สั่น เธอจำเป็นต้องทำตามที่เขาต้องการ หญิงสาวคว้าท่อนเอ็นของเขาออกมา แล้วค่อยๆ ก้มลงไปหาท่อนเอ็นนั้นแบบช้าๆ

ป๊อก! (เสียงน้ำใสๆ ที่มันไหลออกมาจากดวงตางามได้หยดลงไปที่ท่อนเอ็นของเขา) จนชายหนุ่มรู้สึกตัวได้

หมั่บ!

เขาคว้าตัวเธอให้กลับขึ้นมา อีกมือก็เก็บท่อนเอ็นของตัวเองให้เข้าที่

"เสี่ยขาาา" เขมมิกาเดินเข้ามาจังหวะที่เขาเก็บมันเข้าที่เรียบร้อยแล้ว

อบเชยหายใจโล่งขึ้นคิดว่าเขาคงจะกลัวผู้หญิงของเขาเห็นก็เลยต้องรีบเก็บ

พอเขมมิกาเดินเข้ามาเก็รีบเดินไปนั่งอีกฝั่งหนึ่งของธานินทร์

"วันนี้นึกว่าเสี่ยจะไม่เข้ามา..ทำไมมานั่งมุมนี้ล่ะคะ" เสียงออดอ้อนออเซาะ พร้อมกับมือที่ลูบไล้ตามลำตัวมาเฟียหนุ่ม อบเชยได้แต่แอบมองลีลาการยั่วยวน

"ก็อยากจะเปลี่ยนบรรยากาศบ้าง"

"คืนนี้เข็มขอบริการเสี่ยได้ไหมคะ" จากที่ลูบไล้ ด้านบน มือเรียวของเขมมิกาเริ่มลูบไล้ต่ำลงมา จนถึงเป้ากางเกง แล้วก็เขี่ยมันเล่นอยู่แถวนั้น

"ได้สิ เปิดห้องให้กูที" เขาสั่งลูกน้องที่ยืนอยู่แถวนั้นโดยไม่สนใจผู้หญิงอีกคนที่นั่งอยู่ด้วยก่อนหน้านั้น

"เข็มรับรองค่ะว่าจะพาเสี่ยขึ้นสวรรค์ชั้นสิบเลย" เขมิการีบฉุดมือของธานินทร์ให้ลุกขึ้น

เขาก็ไม่ได้ปฏิเสธ ร่างหนายันตัวลุกขึ้นทันทีตามแรงดึงของเขมมิกา

แต่ทันใดนั้นมือเรียวของผู้หญิงอีกคนที่นั่งอยู่ ได้คว้าชายเสื้อของเขาไว้ "อย่าไปเลยนะคะ" อบเชยคิดว่าถ้าเธอรั้งเขาไว้ไม่ได้ นั่นก็แสดงว่าเวลาที่เหลืออยู่ทั้งหมดมันก็ไม่มีค่าอะไรแล้ว

"เธอเป็นใคร! ทำไมถึงจะมาห้ามเสี่ย ปล่อยเลยนะ!!" เขมมิกาสะบัดมืออบเชยออกจากชายเสื้ออย่างแรง

เช้าวันต่อมา..

"หลับเหรอ" ธานินทร์มองดูผู้หญิงที่รอเขาอยู่หน้ารถทั้งคืน เพราะไม่มีคำสั่งให้กลับบ้านก็เลยต้องได้รออยู่ตรงนั้น

"ผมก็ไม่แน่ใจครับ เห็นขยับอยู่ทั้งคืนเลย"

"จะเล่นตัวอะไรอีก เธอต้องรีบทำเวลาไม่ใช่เหรอ"

"ฉันไม่ทงไม่ทำอะไรมันอีกแล้ว! ถ้าคุณจะฆ่าฉันคุณก็ฆ่าตอนนี้ได้เลย ฉันไม่สามารถที่จะใช้ผู้ชายร่วมกับผู้หญิงคนอื่นได้หรอก เมื่อคืนนี้คุณยังไปกกไปกอดอยู่กับผู้หญิงอีกคน ปล่อยฉันนะ!!"

"เป็นอะไรของเธออีก"

ตุ้บ!! กำปั้นเล็กรัวเข้าที่หน้าอกชายหนุ่มเพื่อให้เขาปล่อย

"เจ็บนะ" มือหนารวบมันเข้ามาหากันเพื่อให้เธอหยุด

"ฆ่าฉันสิ ฆ่าฉันเลย ฉันพร้อมแล้ว" อบเชยค่อยๆ หลับตาลง เพราะตอนนี้เธอยอมแพ้ทุกอย่าง

หญิงสาวก็ไม่รู้ว่าทำไมเห็นเขาไปนอนกับผู้หญิงคนอื่นแบบนั้นจิตใจของเธอถึงไม่สงบเลย..มันว้าวุ่น

ตั้งแต่เกิดมาเธอไม่เคยคลอเคลียกับผู้ชายแบบนี้มาก่อน จะเรียกว่าไม่รู้จักผู้ชายเลยก็ว่าได้ แต่พอได้เจอเขา ผู้ชายคนแรกที่เข้ามาในชีวิตมันทำให้หัวใจดวงน้อยๆ เต้นแรงได้ทุกครั้ง ทั้งๆ ที่ เขาไม่เคยทำดีด้วยเลย

"จะให้ฆ่าอะไร ฆ่าของเหรอ ได้เลย..เดี๋ยวพี่จัดให้" (คำนี้ธานินทร์เคยได้ยินมาจากลูกน้องที่เป็นคนภาคอีสาน หมายถึงจัดการกับที่ลับของหญิงสาว)

เขาปิดปากเธอทันทีที่พูดจบหญิงสาวพยายามดิ้นรนต่อสู้ เพราะคิดถึงภาพเมื่อคืนนี้ที่เขาทำกับผู้หญิงคนนั้น คงจะไม่ต่างจากที่ทำกับเธอในหลายๆ ครั้ง

"โอ้ยย" ชายหนุ่มรีบปล่อยปากออกทันทีเมื่อโดนกัด "กัดลงมาได้ยังไงวะ ฉีดยาบ้างหรือเปล่าเนี่ย"

"ปล่อย!!!"

"ไม่" ถึงแม้ว่าจะเจ็บปากตรงที่ถูกเธอกัด แต่มือของเขาก็ไม่ได้ปล่อย

"ปล่อยยย!!!"

"เป็นอะไรบอกมาก่อนสิ"

"เมื่อคืนนี้คุณยังไม่อิ่มหรือไง!"

"จะอิ่มได้ยังไงยังไม่ได้กินเลย"

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แค้นนพิศวาส