แค้นรัก คู่หมั้นร้าย นิยาย บท 42

บ้านชินกรณ์...

"คุณจะออกไปทำงานหรอ?"

"อืม..."

"แต่มันดึกแล้วนะ ทำไมคุณถึงไม่ไปพรุ่งนี้ล่ะ" เธอมองดูนาฬิกาที่ข้อมือของเขา เพราะมันดึกแล้วเธอไม่อยากให้เขาออกไปไหนกลางดึก

"งานของฉันมันไม่มีเวลาหรอกนะ เธออยู่ที่นี่แหละแล้วฉันจะรีบกลับมา"

"แต่ฉันเป็นห่วงคุณ ทำไมต้องไปเวลานี้ด้วยก็ไม่รู้" เธอบ่นพึมพำ ถึงจะรู้ว่าไม่สามารถห้ามชินกรณ์ได้ก็ตาม

"ฉันต้องไปแล้ว เธอไปนอนเถอะ"

"ค่ะ"

ชินกรณ์คว้าเสื้อหนังของตัวเองแล้วเดินออกจากห้องนอนไปทันที

ตลอดทั้งคืนฟ้าฝันนอนไม่หลับเพราะเป็นห่วงชินกรณ์ แม้จะอยากรู้ว่าตอนนี้เขาอยู่ที่ไหนทำอะไรอยู่แต่ก็ไม่กล้าโทรไปรบกวนเขาในเวลางานเพราะกลัวว่าเขาจะไม่พอใจเธอ

เวลาต่อมา...

"อือ..." ฟ้าฝันรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาเพราะกำลังมีบางสิ่งบางอย่างรบกวนใบหน้าของเธออยู่ เธอลืมตาขึ้นมองและก็พบว่าชินกรณ์กำลังขึ้นคร่อมอยู่บนตัวของเธอพร้อมกับโน้มตัวลงมาไล่ซุกไซร้ตามลำคอและใบหน้าของเธออยู่แบบนั้น "คุณชินกรณ์"

"ตื่นแล้วเหรอ?"

"คุณทำอะไรคะ?"

"ฉันเหนื่อย ขอผ่อนคลายหน่อยนะ"

"แต่ฉันท้องอยู่นะ"

"ไม่เห็นเป็นอะไรเลย"

มือหนาค่อยๆ ถ่างขาของหญิงสาวใต้ร่างออกอย่างช้าๆ ก่อนที่เขาจะสอดแก่นกายใหญ่เข้าไปยังช่องทางรักคับแคบของเธอ

"อึกก...อืออ...บะ เบาหน่อยนะ"

"อืม ฉันรู้อยู่น่า" เขาตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่ดูหงุดหงิดนิดหน่อย

จากนั้นก็เริ่มโยกขยับส่วนล่างเข้าออกอย่างช้าๆ และเปลี่ยนแรงขยับตามอารมณ์

ปึก! ปึก! ปึก!

"อืมม อ่าาส์..."

"อื้ออ บะ เบาหน่อย อ๊าา" มือเล็กพยายามดันหน้าท้องของคนด้านบนเอาไว้ไม่ให้เขาลงแรงลงน้ำหนักมามากเกินไป เพราะเธอกลัวว่าลูกในท้องจะได้รับอันตราย

"อืมม...อยู่นิ่งๆ สิ ซี๊ดดอ่าาส์.."

ส่วนล่างโยกขยับไปมาอย่างรวดเร็ว แม้จะไม่ได้รุนแรงมากมายแต่เธอก็กลัวว่าคนในท้องจะได้รับอันตรายจึงไม่อยากให้เขาทำแรงจนเกินไป

"อะ อ่าาส์..." ไม่นานน้ำสีขาวขุ่นก็ถูกปลดปล่อยเข้าไปในท้องของเธอจนหมด และเขาก็ลุกออกไปจากตัวของเธอเดินไปเข้าห้องน้ำทันที

ผ่านไปสักพัก...

ชายหนุ่มเดินออกมาจากห้องน้ำในสภาพที่นุ่งผ้าขนหนูเพียงผืนเดียว

"เมื่อคืนคุณไปทำงานทั้งคืนเลยหรอ?"

"อืม ฉันไปคุมคนตรวจงานน่ะ โกดังมีสินค้าเสียหายก็เลยต้องไปคุมด้วยตัวเอง"

"ทำไมคุณต้องทำเองด้วยล่ะ ดึกดื่นป่านนั้นต้องขับรถไปมันอันตรายฉันไม่อยากให้คุณไปเลย"

"ฉันไม่เป็นอะไรง่ายๆ หรอก ไม่มีใครกล้าทำอะไรฉันหรอก"

"แล้วนี่คุณจะไปอีกหรือเปล่า"

"ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน"

"...."

"ฉันบอกให้แม่บ้านเตรียมอาหารเช้าเอาไว้ให้แล้ว ลงไปกินข้าวแล้วจะได้กินยา"

"แล้วคุณล่ะ?"

"ฉันจะนอน เมื่อคืนไม่ได้นอนเลย"

"...."

ฟ้าฝันอาบน้ำแต่งตัวใหม่แล้วเดินลงไปด้านล่าง หลังจากที่กินข้าวกินยาเสร็จเรียบร้อยแล้วเธอก็กลับขึ้นมาด้านบน เห็นชินกรณ์กำลังนอนหลับสนิทอยู่บนเตียงของเธอ ก็อดที่จะคิดไม่ได้ว่าทำไมเขาถึงให้ความสำคัญกับงานจนไม่ห่วงสุขภาพตัวเองขนาดนั้น

"อืม ยืนมองทำไมล่ะมานอนตรงนี้สิ"

"ไม่ล่ะ คุณนอนเถอะ เดี๋ยวฉันนอนดิ้นจะทำให้คุณนอนไม่หลับเอาเปล่าๆ"