แค้นรัก คู่หมั้นร้าย นิยาย บท 48

บ้านสิทธา...

"คุณฟ้าคะ มีสายโทรเข้ามา ต้องการคุยกับคุณฟ้าค่ะ"

"ใครคะ?"

"ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ ปลายสายไม่ได้บอก"

"อ๋อ ขอบคุณค่ะ"

ฟ้าฝันรับโทรศัพท์จากแม่บ้านมาแนบกับหูตัวเอง

"สวัสดีค่ะ"

( ฟ้าฝัน )

"คุณชินกรณ์"

( ฉันโทรไปหาเธอ แต่เธอไม่รับสาย )

"อ๋อ โทรศัพท์อยู่ด้านบนค่ะ"

( เมื่อไหร่เธอจะกลับ ฉันมีเรื่องจะพูดกับเธอหลายเรื่องเลยนะ )

"ยังหรอกค่ะ ฉันยังไม่กลับตอนนี้หรอก คุณทำงานของคุณไปก่อนเถอะค่ะ" เธอตอบกลับปลายสายไปด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย

( ประชดฉันหรอ? )

"เปล่าค่ะ ถ้าไม่มีอะไรแล้ว แค่นี้นะคะ"

( เธอท้องอยู่นะฟ้าฝัน ทำอะไรก็คิดถึงลูกบ้าง เธอไม่ได้ตัวคนเดียวนะ )

"ฉันรู้ค่ะ ฉันไม่ได้ทำอะไรไม่ดีค่ะ แค่คิดถึงบ้านค่ะ"

( .... )

"แค่นี้นะคะถ้าคุณไม่มีอะไรจะคุยแล้ว"

( รับโทรศัพท์ฉันด้วย ฉันมีเรื่องจะคุยกับเธอ )

"ค่ะ"

เธอกดวางสายแล้ววางโทรศัพท์เอาไว้ ความจริงเธอก็ไม่ได้ต้องการจะคุยอะไรกับเขาอยู่แล้ว แค่รับปากไปเพื่อให้เขาวางสายไปเร็วๆ แค่นั้น

เวลาผ่านไป....

ครืด ครืด ครืด

สายเรียกเข้า ต้นหอม

"อืม" เมื่อเห็นว่าปลายสายเป็นเพื่อนสนิท ฟ้าฝันก็กดรับทันที โดยไม่ได้สนใจข้อความสายเรียกเข้าที่โทรเข้ามาหาเธอก่อนหน้านี้

( ยัยฟ้า! )

"อะไร?"

( นี่เธอมัวทำอะไรอยู่ คุณชินกรณ์เขาโทรมาหาฉัน บอกว่าเธอไม่ยอมรับสายเลยตั้งแต่เมื่อกลางวัน )

"อืม"

( มีอะไร ฉันว่าเปิดใจคุยมันดีกว่านะ ดีกว่าเก็บไว้แล้วเงียบทั้งสองฝ่ายแบบนี้ )

"แล้วเธอจะให้ฉันถามอะไร"

( ก็ถามเรื่องที่เธออยากรู้ไง )

"ถามแล้ว แต่คำตอบมัน..."

( มันอะไร? )

"ไม่มีอะไรหรอก ถ้าเขาโทรมาหาเธออีกก็บอกว่าฉันไม่รับสายเธอแค่นั้นพอ"

( ยัยฟ้า )

"ฉันอยากอยู่เงียบๆ คนเดียว ฉันเหนื่อย เข้าใจฉันเถอะนะหอม"

( อืมๆ ดูแลสุขภาพด้วยนะ )

"พรุ่งนี้มาหาฉันที่บ้านหน่อยสิ มีเรื่องยากจะปรึกษา"

( ได้ๆ เดี๋ยวจะไปหาแต่เช้าเลย )

"ขอบใจมากนะหอม เธอเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดในชีวิตฉันเลย"

( พอๆ ไม่ต้องมาเศร้าเลย พักผ่อนเถอะแกน่ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ฉันไปหา )