แค้นรัก คู่หมั้นร้าย นิยาย บท 48

บ้านสิทธา...

"คุณฟ้าคะ มีสายโทรเข้ามา ต้องการคุยกับคุณฟ้าค่ะ"

"ใครคะ?"

"ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ ปลายสายไม่ได้บอก"

"อ๋อ ขอบคุณค่ะ"

ฟ้าฝันรับโทรศัพท์จากแม่บ้านมาแนบกับหูตัวเอง

"สวัสดีค่ะ"

( ฟ้าฝัน )

"คุณชินกรณ์"

( ฉันโทรไปหาเธอ แต่เธอไม่รับสาย )

"อ๋อ โทรศัพท์อยู่ด้านบนค่ะ"

( เมื่อไหร่เธอจะกลับ ฉันมีเรื่องจะพูดกับเธอหลายเรื่องเลยนะ )

"ยังหรอกค่ะ ฉันยังไม่กลับตอนนี้หรอก คุณทำงานของคุณไปก่อนเถอะค่ะ" เธอตอบกลับปลายสายไปด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย

( ประชดฉันหรอ? )

"เปล่าค่ะ ถ้าไม่มีอะไรแล้ว แค่นี้นะคะ"

( เธอท้องอยู่นะฟ้าฝัน ทำอะไรก็คิดถึงลูกบ้าง เธอไม่ได้ตัวคนเดียวนะ )

"ฉันรู้ค่ะ ฉันไม่ได้ทำอะไรไม่ดีค่ะ แค่คิดถึงบ้านค่ะ"

( .... )

"แค่นี้นะคะถ้าคุณไม่มีอะไรจะคุยแล้ว"

( รับโทรศัพท์ฉันด้วย ฉันมีเรื่องจะคุยกับเธอ )

"ค่ะ"

เธอกดวางสายแล้ววางโทรศัพท์เอาไว้ ความจริงเธอก็ไม่ได้ต้องการจะคุยอะไรกับเขาอยู่แล้ว แค่รับปากไปเพื่อให้เขาวางสายไปเร็วๆ แค่นั้น

เวลาผ่านไป....

ครืด ครืด ครืด

สายเรียกเข้า ต้นหอม

"อืม" เมื่อเห็นว่าปลายสายเป็นเพื่อนสนิท ฟ้าฝันก็กดรับทันที โดยไม่ได้สนใจข้อความสายเรียกเข้าที่โทรเข้ามาหาเธอก่อนหน้านี้

( ยัยฟ้า! )

"อะไร?"

( นี่เธอมัวทำอะไรอยู่ คุณชินกรณ์เขาโทรมาหาฉัน บอกว่าเธอไม่ยอมรับสายเลยตั้งแต่เมื่อกลางวัน )

"อืม"

( มีอะไร ฉันว่าเปิดใจคุยมันดีกว่านะ ดีกว่าเก็บไว้แล้วเงียบทั้งสองฝ่ายแบบนี้ )

"แล้วเธอจะให้ฉันถามอะไร"

( ก็ถามเรื่องที่เธออยากรู้ไง )

"ถามแล้ว แต่คำตอบมัน..."

( มันอะไร? )

"ไม่มีอะไรหรอก ถ้าเขาโทรมาหาเธออีกก็บอกว่าฉันไม่รับสายเธอแค่นั้นพอ"

( ยัยฟ้า )

"ฉันอยากอยู่เงียบๆ คนเดียว ฉันเหนื่อย เข้าใจฉันเถอะนะหอม"

( อืมๆ ดูแลสุขภาพด้วยนะ )

"พรุ่งนี้มาหาฉันที่บ้านหน่อยสิ มีเรื่องยากจะปรึกษา"

( ได้ๆ เดี๋ยวจะไปหาแต่เช้าเลย )

"ขอบใจมากนะหอม เธอเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดในชีวิตฉันเลย"

( พอๆ ไม่ต้องมาเศร้าเลย พักผ่อนเถอะแกน่ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ฉันไปหา )

"ทำไมหรอ?"

"เขาพาผู้หญิงคนนึงเข้ามาในบ้าน มาอยู่ด้วยฉันถามเขาแล้วแต่เขาบอกว่าเป็นเพื่อน ฉันเองก็ไม่รู้อะไรมากกว่านั้นจริงๆ ไม่รู้ว่าเป็นเพื่อนจริงๆ หรือว่า มีอะไรมากกว่านั้น" ฟ้าฝันเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนหน้านั้นให้กับเพื่อนสนิทฟัง อย่างน้อยต้นหอมก็ยังเป็นเพื่อนที่คอยรับฟังปัญหาของเธอได้ทุกอย่าง ไม่ว่าเธอจะมีเรื่องหนักใจอะไร เธอก็ปรึกษากับต้นหอมได้ตลอดเลย

"ผู้หญิงที่ไหน แล้วทำไมถึงพาไปอยู่บ้านล่ะ?"

"เขาบอกว่าพาไปอยู่ชั่วคราว จนกว่าจะหาที่อยู่ใหม่ได้ ฉันเองก็ขัดอะไรไม่ได้หรอก บ้านหลังนั้นมันไม่ใช่บ้านของฉันนี่นา"

"เพื่อนหรอ?"

"ใช่ เขาบอกว่าเป็นเพื่อน แต่ฉันรู้สึกแปลกๆยังไงก็ไม่รู้อ่ะ เขาหายไปตั้งนานนะกลับมาอีกทีก็มีผู้หญิงตามมาด้วยแล้วบอกว่าเป็นเพื่อน ถ้าเป็นเธอเธอจะเชื่อไหมล่ะ"

"เป็นฉันฉันก็ไม่เชื่อหรอกนะ แต่ผู้หญิงกับผู้ชายเป็นเพื่อนกันมันก็ไม่แปลกหรอก มันจะแปลกก็ตรงที่พามาอยู่ที่บ้านเนี่ยแหละ ความจริงเขาน่าจะรู้นะ อะไรก็ตามที่ทำแล้วทำให้เมียต้องไม่สบายใจเขาก็ไม่ควรจะทำนะ ฉันก็ไม่เข้าใจการกระทำของเขาเหมือนกัน"

"ฉันอยากตัดใจจากเขา แต่ฉันรู้สึกว่าตัวเองรักผู้ชายคนนี้...มากไป"

"ก็งี้แหละเขาเป็นรักแรกของเธอหนิ เธอจะรักเขาก็ไม่แปลก"

"ฉันอยากตัดใจ ฉันไม่อยากรอคอยอะไรแบบนี้แล้วสุดท้ายก็จะเป็นฉันเองที่ต้องเจ็บ"

"...." ต้นหอมมองหน้าเพื่อนสนิทแต่ไม่ได้พูดอะไรออกมา แค่เห็นสีหน้าก็รู้แล้วว่าฟ้าฝันหนักใจกับสิ่งที่เธอเล่ามากแค่ไหน

ผู้หญิงทุกคนไม่อยากให้สามีไปมีใครนอกบ้านหรอก เพราะมันคือตัวสร้างความร้าวฉานในครอบครัวต่อให้ทั้งสองฝ่ายจะไม่ได้คิดอะไรกันเลยก็ตาม แต่คนที่คิดก็คือเมียคือคนในบ้าน คนที่รู้สึกคนที่เจ็บที่สุดก็คือภรรยากับลูก

"ฉันรู้นะ เวลาที่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นใครหลายๆ คนมักจะบอกกันว่าจะทำอะไรให้นึกถึงลูกเอาไว้ให้มากๆ แต่ทำไมต้องให้ผู้หญิงเป็นฝ่ายคิดอยู่คนเดียวล่ะทั้งๆ ที่ผู้หญิงไม่ได้ทำอะไรผิดเลยผู้ชายต่างหากที่ทำไม่ดีแล้วไม่คิดถึงความรู้สึกของลูกเมีย พอจะเลิกกันขึ้นมาผู้หญิงก็จะกลายเป็นฝ่ายผิดซะส่วนใหญ่ หาว่าไม่สนใจความรู้สึกลูกบ้างไม่สนใจนั่นนี่บ้าง แล้วเคยมีใครสนใจความรู้สึกของฉันบ้างหรือเปล่า ไม่ว่าจะเกิดอะไรทำไมต้องคอยมองว่าผู้หญิงเป็นฝ่ายผิด"

"โถ่ฟ้า...."

"อย่าว่าแค่คนภายนอกเลย คนในครอบครัวฉันก็มองฉันเหมือนกับสิ่งที่ฉันพูดออกไปทุกอย่างไม่เคยเข้าใจความรู้สึกของฉันห่วงแต่ชื่อเสียงของตัวเอง ไม่เคยห่วงความรู้สึกของฉันสักนิด"

"ไม่เป็นอะไรนะฟ้า ทุกสิ่งทุกอย่างมันขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของเธอนะ อะไรที่ทำให้เราต้องเสียใจหรือผิดหวังมากๆ เราก็สามารถตัดมันทิ้งไปได้เพื่อปกป้องหัวใจของตัวเองใครจะว่าเราเห็นแก่ตัวก็ช่าง"

"ถ้าแม่ฉันยังอยู่เขาก็คงจะพูดกับฉันเหมือนกับที่เธอพูดนั่นแหละ สนใจความรู้สึกของตัวเองก่อนที่จะไปสนใจคำพูดของคนอื่น เพราะคำพูดของคนอื่นไม่ได้ทำให้ชีวิตของเราดีขึ้น"

"ถูกต้อง เอาตามที่เธอสบายใจเถอะไม่ต้องสนใจคำพูดของใครหรอกฟ้า"

"ขอบใจมากนะต้นหอม เธอเป็นคนที่ให้คำปรึกษากับฉันได้ทุกเรื่องจริงๆ"

"ฉันเป็นเพื่อนเธอมานานนะ ฉันรู้จักเธอดีฟ้า"

"ขอบใจนะ"