บ้านชินกรณ์
"อืม..." หญิงสาวรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาก่อนจะรีบถอยตัวหนีด้วยความตกใจ "คะ คุณมาได้ไง!?"
"นี่มันบ้านฉันนะทำไมฉันจะเข้ามาไม่ได้"
"...." ฟ้าฝันลุกขึ้นและถอยหนีไปอีก ทว่ามือของเธอดันเท้าพลาดทำให้เธอเกือบหงายหลังตกเตียงลงไปแต่ดีที่ชินกรณ์ดึงตัวเธอเอาไว้ได้ทัน
"ระวังหน่อยสิ ถ้าตกเตียงไปลูกฉันเป็นอะไรขึ้นมาจะทำยังไง"
"ปล่อย!" หญิงสาวสะบัดแขนออกอย่างแรง ก่อนที่เธอจะหันไปนั่งลงบนเตียงอีกฝั่งนึง "คุณจะกลับมาทำไม"
"แล้วทำไมฉันจะกลับมาไม่ได้"
"ฉันไม่อยากเห็นหน้าคุณ"
"งั้นเธอก็คงต้องทนเห็นหน้าฉันไปตลอดชีวิต เพราะเธอจะไม่มีวันหนีไปจากฉันได้"
"คนทุเรศ!"
"หึ!" เขามองหน้าเธอพร้อมกับเหยียดยิ้มออกมา ท่าทางของเขามันนิ่งเฉยต่อคำที่เธอพูดเอามากๆ ไม่ว่าเธอจะใช้คำด่าทอเขายังไง เขาก็ไม่ได้สนใจอะไรเลยไม่รู้สึกกับคำที่เธอกำลังสาดพ่นออกมาใส่เขาเลยสักนิด
"ไม่ต้องมายุ่งกับฉันอีก กลับไปอยู่กับผู้หญิงของคุณเถอะ"
"ฉันก็กำลังอยู่กับผู้หญิงของฉันนี่ไง เธอก็เป็นหนึ่งในผู้หญิงของฉันเหมือนกัน ก็แค่มีสิทธิพิเศษที่กำลังท้องและเป็นเมียแต่งของฉันก็เท่านั้น"
"คุณมันทุเรศ รู้ตัวหรือเปล่า"
"แต่เธอก็เป็นเมียคนทุเรศแบบฉันไม่ใช่หรอ"
"ออกไปจากห้องของฉัน!"
"ทำไมฉันต้องทำตามที่เธอพูดด้วย" ชายหนุ่มเอ่ยถามน้ำเสียงเรียบเฉย พร้อมกับก้าวเดินเข้าหาหญิงสาวด้วยท่าทางที่คุกคาม
"ออกไป!"
"ฉันไม่ออก"
"...." ฟ้าฝันลุกขึ้นนั่งก่อนจะเหลียวมองไปยังด้านหลังเพื่อหาของที่จะไล่ให้เขาออกไปได้ เธอหยิบแจกันขึ้นมาแต่ยังไม่ทันที่จะได้ขว้างออกไปก็ถูกชินกรณ์แย่งไปจากมือซะก่อน
"จะทำอะไรของเธอ! อยากให้มันแตกแล้วบาดมือบาดเท้าเธอหรือไง!"
"ก็ฉันบอกให้ออกไปไง!"
"มานี่!!" ชินกรณ์ดึงภรรยาสาวที่ท้องโย้ไปนั่งบนตัก ก่อนจะใช้มือสัมผัสกับหน้าท้องใหญ่ของเธอเบาๆ "ลูกดิ้นบ้างหรือเปล่า?"
"คุณจะมาสนใจทำไม!"
"ฉันแค่ถาม"
"...." เธอไม่ได้ตอบอะไรเขา และพยายามที่จะลุกออกจากตักของชินกรณ์ให้ได้
"อยู่นิ่งๆ ถ้าเธอไม่อยากถูกฉันจับเธอปล้ำทั้งๆ ที่เธอท้องโย้แบบนี้"
"โรคจิต! ผู้หญิงของคุณมีคุณก็ไปเอาผู้หญิงของคุณสิไม่ต้องมายุ่งกับฉัน ฉันไม่อยากใช้ร่างกายที่สกปรกของคุณร่วมกับใคร!"
"เธอก็เคยใช้ร่วมแล้วนะ คิดหรอว่าก่อนที่ฉันจะมีอะไรกับเธอฉันไม่เคยมีอะไรกับใครมาก่อน?"
"ทุเรศที่สุด!"
"อยู่นิ่งๆ ถ้าเธอไม่อยากตกลงไป!"
"...." ฟ้าฝันยอมนั่งสงบนิ่งเพราะเริ่มเหนื่อยแล้ว อีกอย่างท้องใหญ่แบบนี้เธอก็เคลื่อนตัวลำบาก ขยับตัวก็ยังลำบาก ถ้าล้มลงไปคงจะเจ็บตัวแย่เลย
"อยากออกไปข้างนอกหรอ?"
"ไม่ต้องมายุ่งกับฉัน!"
"ฉันจะพาเธอออกไปข้างนอก ถ้าเธออยากไป"
"ฉันไม่อยากออกไปไหนกับคนอย่างคุณทั้งนั้น!"
"ดูเธอจะรังเกียจฉันขนาดนั้นเลยนะ"
"ใช่ฉันรังเกียจคุณมาก!"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แค้นรัก คู่หมั้นร้าย
เว็บเถื่อน ใครเข้ามาแล้วช่วยกันกดรายงานค่ะ...
กรุณาลบออกด้วยค่ะ ฉันไม่อนุญาต ให้เอานิยายของฉันมาลงแบบนี้...
นิยายของฉัน ดูดมาลงแบบนี้ได้ยังไคะ? แย่จัง...