แม่หนูชาวนาจอมแสบ นิยาย บท 16

เงินหยวนเป่ามาถึงฝ่ามือ ทำให้ดวงตาของสวีเจินสั่นคลอนเลยทีเดียว "นี่ นี่จะให้ข้าเป็นคนเก็บอีกแล้ว ข้าก็ไม่รู้ว่าจะเก็บเอาไว้ที่ไหนแล้ว เออ นี่มันกะทันหันเกินไปหน่อย"

"เหอะๆ!" เหมิงเชียนเหยียนหัวเราะ "ไม่เป็นไร ท่านแม่ ท่านก็เก็บหยวนเป่าเงินไว้กับตัว ควรจะทำอย่างไรก็ทำอย่างนั้นแหละ"

"แต่ว่า นี่มันจะไม่ปลอดภัยไหม" เหมิงเชียนเถาขมวดคิ้ว "ไม่งั้น เชียนเหยียน เราเอาเงินไปฝากเอาไว้ที่โรงตั๋วเงินเป็นไง?"

เหมิงเชียนเหยียนตาเป็นประกายขึ้นมา ส่งสายตาเห็นด้วยไปให้เหมิงเชียนเถา "ความคิดของท่านพี่ดีมาก อนาคตมีเงินเยอะแล้ว เราจำเป็นต้องเก็บเงินไว้ที่โรงตั๋วเงิน แต่ว่าตอนนี้ ยังไม่ต้องก่อน"

"ไม่ต้องหรือ? เช่นนั้นเจ้าเตรียมจะทำอะไรบ้าง?"

"แหะๆ พี่สาวท่านนี่ฉลาดจริงๆ ข้าน่ะ ข้าเตรียมจะซื้อรถม้ามาคันหนึ่ง! เช่นนี้ ต่อไปเราออกมาทำธุระก็จะสะดวกมากขึ้น!"

เหมิงเชียนเถาพยักหน้า "ที่พูดมาก็มีเหตุผล ข้าเห็นนายท่านเสิ่นตอนอยู่ในเมืองนั่งเกี้ยว แต่เมื่อเดินทางไกลก็นั่งรถม้าทุกครั้ง เชียนเหยียน พูดตามความจริง ข้ายังไม่เคยนั่งรถม้ามาก่อนเลย"

"ข้าด้วย ข้าก็เหมือนกันเลย!"

ลูกสองคน เจ้าคำหนึ่งข้าคำหนึ่ง ปรึกษาหารือกันขึ้นมา ดูเหมือนจะไม่ได้ถามเหมิงฉวนกับสวีเจินเลย

พวกเขาก็ไม่โกรธ รอลูกสองคนตัดสินใจอย่างเงียบๆ อย่างไรเสียลูกๆต่างก็โตแล้ว มีความคิดแล้ว

"เช่นนั้นเราจะซื้อจริงๆหรือ?"

"ได้! ซื้อ!"

"ท่านพ่อท่านแม่ ความคิดเห็นของพวกท่านล่ะ?"

"โธ่ พวกเราน่ะ ฟังพวกเจ้าสองคนอยู่แล้ว!"

คนทั้งครอบครัวนี้ออกมาจากภัตตาคารหยวนเหอ ก็ตรงไปยังทิศตะวันตกของเมืองที่มีการซื้อขายรถม้า ที่นั่นเป็นแหล่งผู้ค้าขายม้าและรถม้ามากมาย

สุดท้าย เหมิงเชียนเหยียนซื้อรถม้ากึ่งใหม่หนึ่งคันกับม้าสีแดงพุทราที่เพิ่งโตมาไม่นานในราคาสิบตำลึง

เหมิงเชียนเหยียนตั้งชื่อใหม่ให้กับม้าตัวนี้ ให้ชื่อว่าเจ้าแดง!

ยื่นหมูยื่นแมวจ่ายเงินแล้วก็จูงม้าไป เหมิงเชียนเหยียนจ่ายเงินแล้ว ก็ส่งสายบังเหียนไปถึงมือของเหมิงฉวน "มา ท่านพ่อ เรามาลองวิ่งดูสักสองรอบ!"

"ได้สิ พวกเจ้าสามคนแม่ลูกขึ้นมาเลย ข้าพาพวกเจ้าไปเดินเล่นรอบหนึ่ง!"

"ไอ๊หยา คุณพี่ ทักษะการขับรถม้าของท่านไหวหรือ?" ในใจของสวีเจินยังคงหวาดผวา รู้สึกกลัวอยู่เล็กน้อย เหมิงเชียนเหยียนกับเหมิงเชียนเถามองหน้ากันครู่หนึ่ง หิ้วตัวสวีเจินขึ้นไปโดยตรง

สวีเจินไม่รู้จะทำอย่างไรดี ได้แต่หดตัวอยู่ในรถม้าไม่กล้าออกมา

หยอกจนเหมิงเชียนเหยียนหัวเราะชอบใจ

ฝั่งนี้ แส้ม้ายกขึ้นมาเบาๆ เจ้าแดงก็กะโผลกกะเผลกขึ้นมา

ในตอนแรก เหมิงฉวนยังควบคุมทิศทางได้ไม่ดีเท่าไหร่นัก เจ้าแดงเดินเบี้ยวไปเบี้ยวมาเปลี่ยนทิศทางไปเรื่อยๆ ทำให้สวีเจินตกใจไม่น้อย ดีที่ ต่อมาเหมิงฉวนชำนาญมากขึ้นมา กับเจ้าแดงก็คุ้นเคยกันขึ้นมา รถม้านี้วิ่งได้มั่นคงมากขึ้นเรื่อยๆ

สวีเจินที่หดตัวอยู่ข้างในก็ใจกล้าขึ้นมาเล็กน้อย ในที่สุดก็กล้าโผล่หัวออกมา

"โฮ้ เร็วจริงๆ ลมพัดมา สดชื่นจริงๆด้วย" สวีเจินรับลม ทอดถอนใจอย่างจริงใจ