แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 1015
สรุปบท บทที่ 1015 รู้ว่าคุณแยกจากฉันไม่ได้ / บทที่ 1016 พิสูจน์ยังไง: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี
สรุปตอน บทที่ 1015 รู้ว่าคุณแยกจากฉันไม่ได้ / บทที่ 1016 พิสูจน์ยังไง – จากเรื่อง แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี โดย Internet
ตอน บทที่ 1015 รู้ว่าคุณแยกจากฉันไม่ได้ / บทที่ 1016 พิสูจน์ยังไง ของนิยายจีนปัจจุบันเรื่องดัง แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี โดยนักเขียน Internet เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
บทที่ 1015 รู้ว่าคุณแยกจากฉันไม่ได้
ประโยคนี้ของเยี่ยหวันหวั่นยังคงใช้เสียงของผู้หญิง แต่ทว่า ดวงตากระจ่างใสคู่นั้นกับน้ำเสียงการพูดที่คุ้นเคยกลับทำให้หานเซี่ยนอวี่หยุดมือได้สำเร็จ จากนั้นเขาก็นิ่งอึ้ง
ดวงตาของผู้หญิงคนนี้ แล้วยังน้ำเสียงการพูดนี้…
ทำไม…
ทำไมทำให้เขานึกถึงเยี่ยไป๋ได้…
แต่นี่เป็นหญิงสาวชัดๆ นี่!
เขาต้องบ้าไปแล้วแน่…
ทว่าคำพูดเมื่อครู่นี้ของหญิงสาวหมายความว่ายังไงกันอีก?
ซือเยี่ยหานตกใจจนนิ่งค้างอยู่ตรงนั้น ในหัวสับสนอยู่บ้าง
เยี่ยหวันหวั่นหอบหนักขณะกุมหน้าผาก พอได้แล้วจริงๆ!
เยี่ยหวันหวั่นหันไปหาซือเยี่ยหานที่อยู่ด้านข้างก่อน “คุณเก้า ฉันต้องคุยกับหานเซี่ยนอวี่สักหน่อย…อย่าทำหน้าแบบนั้นสิ! เป็นแบบนี้ต่อไปฉันต้องถูกทรมานตายแน่! หรือว่าคุณทำใจมองหวานใจของคุณจิตใจแตกสลายได้ลงคอ? คุณคิดดูว่าฉันทำทั้งหมดนี้เพื่อใคร! อีกอย่างเป็นเพราะเมื่อกี้คุณไม่ให้ความร่วมมือสักนิด ถึงได้ทำให้ฉันตกม้าตาย!”
สีหน้าของซือเยี่ยหานยังคงไม่ค่อยน่ามอง
หานเซี่ยนอวี่กับเฟ่ยหยางที่อยู่ด้านข้างไม่เข้าใจแม้แต่น้อยว่าเธอพูดอะไร
“โอ๊ยๆ ก็ได้ๆ คนดี แค่สิบนาที! ฉันรู้น่ะว่าคุณแยกจากฉันไม่ได้…” เยี่ยหวันหวั่นหอมแก้มซือเยี่ยหานหนึ่งที ทั้งยังชื่นชมเขาราวกับเป็นดอกไม้
ซือเยี่ยหานกวาดสายตาผ่านร่างหานเซี่ยนอวี่ หลังจากนั้นหลายวินาที ในที่สุดเขาก็มองเยี่ยหวันหวั่น “ฉันจะไปรอที่รถ”
“ตกลงๆ!” เยี่ยหวันหวั่นพยักหน้า
ถึงแม้หานเซี่ยนอวี่ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ แต่เขารู้ว่าหญิงสาวน่าจะมีเรื่องสำคัญบางอย่างอยากบอกกับเขา ดังนั้นเขาจึงเอ่ยกับเฟ่ยหยางที่อยู่ด้านข้าง “พี่หยาง พี่ก็ไปรอที่รถเถอะ”
“หา” หยางเฟ่ยมีสีหน้างุนงง จะวางใจให้หานเซี่ยนอวี่อยู่คนเดียวได้อย่างไร เขาส่ายหน้าไม่ยอมทันที “ไม่ได้ ฉันไปแล้วนายเกิดหุนหันพลันแล่นจะทำยังไง!”
เวลานี้ เยี่ยหวันหวั่นมองเฟ่ยหยาง “ไม่ต้องห่วง ฉันจะคอยดูเขาเอง”
“โอ้…งั้น…งั้นก็ได้…” เฟ่ยหยางสบตาหญิงสาว เอ่ยปากโดยจิตใต้สำนึก จากนั้นเขาก็ชะงักไป แปลกใจว่าทำไมเขาถึงเชื่อฟังคำสั่งเธอแปลกๆ?
ตอนมองหญิงสาวคนนี้ เขาเกิดความเชื่อใจอย่างบอกไม่ถูก…
เฟ่ยหยางเอ่ยว่า “งั้นฉันไปก่อนนะ ไม่ว่าเกิดอะไรขึ้น นายต้องใจเย็นไว้นะ…”
หานเซี่ยนอวี่พยักหน้า “ผมรู้แล้ว”
หลังจากซือเยี่ยหานกับเฟ่ยหยางจากไป ในที่สุดก็เหลือแค่เยี่ยหวันหวั่นกับหานเซี่ยนอวี่สองคน
เยี่ยหวันหวั่นพูด “ไปเถอะ หาสักที่คุยกัน”
เยี่ยหวันหวั่นพูดจบก็เดินไปที่ร้านกาแฟฝั่งตรงข้าม หานเซี่ยนอวี่เดินตามไปโดยไม่รู้ตัว
เยี่ยหวันหวั่นพาหานเซี่ยนอวี่เข้าห้องแยกที่ห่างไกลผู้คน
“นั่งสิ” เยี่ยหวันหวั่นเอ่ยปาก
สายตาของหานเซี่ยนอวี่มองที่เยี่ยหวันหวั่นตลอดอย่างสงสัยไม่แน่ใจ เมื่อได้ยินแบบนั้นจึงนั่งลงตรงข้ามหญิงสาวอย่างเหม่อลอย
เยี่ยหวันหวั่นก็นั่งลงพร้อมกัน จากนั้นเธอเงยหน้าขึ้น มองหานเซี่ยนอวี่พลางเอ่ยว่า “เซี่ยนอวี่ ฉันเอง ฉันคือเยี่ยไป๋”
ตอนนี้ เยี่ยหวันหวั่นใช้เสียงผู้ชายพูด
หานเซี่ยนอวี่ที่เพิ่งนั่งลงลุกพรวดขึ้นมาทันที หน้าเปลี่ยนสีแล้ว “คะ…คุณ…”
เขาได้ยินเสียงเยี่ยไป๋จากปากของหญิงสาวคนหนึ่งเนี่ยนะ?
แม้สำหรับนักพากย์หรือคนที่มีทักษะเปลี่ยนเสียงได้จะเป็นเรื่องง่ายมาก แต่เขาก็ยังรู้สึกว่าเหลือเชื่ออยู่ดี
หานเซี่ยนอวี่รับภาพลายเซ็นมา ยืนยันว่าเป็นภาพใบที่เมื่อเช้าเยี่ยไป๋ช่วยถ่ายให้เขาไม่ผิดแน่…
“นอกจากเรื่องนี้ นายอยากพิสูจน์ว่าฉันเป็นเยี่ยไป๋ยังไงก็ได้ทั้งนั้น” เยี่ยหวันหวั่นเอ่ยปาก
ความคิดของหานเซี่ยนอวี่สับสน ไม่อาจกลับมาคิดได้อย่างปกติ…
จะพิสูจน์ว่าเธอคือเยี่ยไป๋?
ผ่านไปสักพัก ในที่สุดหานเซี่ยนอวี่ก็ใจเย็นลง และมองหญิงสาวตรงหน้า “ได้…งั้นผมถามคุณสองสามคำถาม…”
เยี่ยหวันหวั่นพยักหน้า “ได้”
หานเซี่ยนอวี่เรียบเรียงถ้อยคำ จากนั้นพูดว่า “ข้อแรก…ตอนที่พวกเราพบกันครั้งแรก…เยี่ยไป๋บุกเข้าการประชุมคณะกรรมการบริหารของโกลบอลเอ็นเตอร์เทนเมนต์โดยพลการ…ตอนนั้นไม่มีใครเชื่อผม เบื้องบนทุกคนเตรียมละทิ้งผมแล้ว เขาปรากฏตัวขึ้นเวลานั้น…ตอนนั้น เขาสัญญาว่าอะไร”
เยี่ยหวันหวั่นไม่เปลี่ยนสีหน้า “ฉันสัญญาว่า ภายในเจ็ดวันจะล้างมลทินให้นาย”
พริบตาที่หญิงสาวพูดจบ ดวงตาของหานเซี่ยนอวี่ฉายแววตกใจทันที
จนตอนนี้มีแค่เบื้องบนของโกลบอลไม่กี่คนในตอนนั้นที่รู้เรื่องนี้…
หลังจากสีหน้าเปลี่ยนไปมาหลายครั้ง เขาพูดต่อว่า “ต่อมา การประชุมจบลง ที่ชั้นล่างของโกลบอลเอ็นเตอร์เทนเมนต์ ผมพูดกับเธอว่า ไม่ว่าจุดประสงค์ของเธอคืออะไร ทำไมถึงช่วยผม ก็ขอบคุณที่เชื่อกัน เธอพูดกับผมว่าอะไร…”
หานเซี่ยนอวี่ไม่ได้สังเกตว่า คำที่เขาเรียกผู้หญิงตรงหน้าเปลี่ยนจาก ‘เขา’ เป็น ‘เธอ’ แล้ว
เยี่ยหวันหวั่นย่อมจำเรื่องพวกนี้ได้ เธอตอบว่า “ฉันพูดว่าไม่ต้องเกรงใจ เพื่อนฉันเป็นแฟนคลับนาย ชอบนายมาก ฉันก็เหมือนกัน”
วันนั้น เยี่ยไป๋พูดจนทุกคำสลักแจ่มชัดอยู่ในความทรงจำของหานเซี่ยนอวี่
และคำที่หญิงสาวคนนี้พูดกับคำที่เยี่ยไป๋พูด ก็ตรงกันทุกตัวอักษร…
……………………………………….
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี