แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 1073

บทที่ 1073 ทักษะการแสดงดีขนาดนี้

ได้ยินเยี่ยหวันหวั่นพูดแบบนี้ แขกในงานเริ่มพูดคุยกัน

“เยี่ยหวันหวั่น เธอพูดอะไร ฉันว่าเธอเสียสติแล้วละ! แหวนหมั้นของอีอีจะเป็นแหวนของเธอได้ยังไง” สีหน้าเหลียงเหม่ยเซวียนเหมือนกำลังมองคนโง่

เยี่ยหวันหวั่นเอ่ยด้วยสีหน้าปวดใจ “อาสะใภ้รอง นี่ใช่แหวนของหนูหรือเปล่า อาสะใภ้รองจะไม่คิดในใจบ้างเลยเหรอคะ วันนี้หนูเพิ่งรู้เป็นครั้งแรกว่าทักษะการแสดงของอาสะใภ้รองดีขนาดนี้!

แหวนหยกวงนี้เดิมทีเป็นของหนู หนูวางมันไว้ในห้องตลอด อาเข้าไปในห้องแล้วขโมยแหวนวงนี้ของหนูไป หนูเห็นเรื่องนี้กับตา!”

เยี่ยหวันหวั่นชี้เหลียงเหม่ยเซวียน ต่อว่าเสียงดุดัน สีหน้าเปี่ยมไปด้วยความโกรธถึงขีดสุด เธอโกรธแต่กลับยังอดทนไว้ พยายามไม่ให้ตัวเองเสียการควบคุม

“กะ…แกนางเด็กน่าตาย แกพูดอะไรของแก ฉันขโมยแหวนของแกเนี่ยนะ” เหลียงเหม่ยเซวียนร้องเสียงแหลม

“หวันหวั่น เธออย่าพูดมั่ว…” เยี่ยอีอีมองเยี่ยหวันหวั่น หัวคิ้วขมวดมุ่นเป็นปม

“ฉันพูดมั่ว?” เยี่ยหวันหวั่นแค่นเสียงเย็น “ตอนแรก ฉันตั้งใจจะปิดตาข้างเดียวตลอด ในเมื่อพวกเธอชอบ ฉันก็ถือว่ายกแหวนให้พวกเธอเป็นของขวัญแสดงความยินดี…ใครจะรู้ว่า พวกเธอกลับทำแบบนี้กับฉัน…”

เห็นท่าทีน้อยใจลึกซึ้งของเยี่ยหวันหวั่น เยี่ยเส่าถิงกับเหลียงหวั่นจวินก็ประหลาดใจ มองหน้ากันและกัน

ตอนแรกทั้งสองไม่เชื่อว่าลูกสาวตัวเองจะไปขโมยของ แต่ตอนนี้ได้ยินที่เยี่ยหวันหวั่นพูด พวกเขาก็พลันเชื่ออย่างไร้ข้อสงสัยแล้ว

“ถูกต้อง!” เยี่ยมู่ฝานชะงักก่อน จากนั้นจึงขึ้นหน้าทันที มามองแหวนหยกวงนั้น เขาเอ่ยสมทบเยี่ยหวันหวั่น “แหวนวงนี้ เยี่ยหวันหวั่นใช้เงินตั้งมากกว่าจะซื้อมาได้ ผมเข้าใจชัดแล้ว ก็ว่าทำไมหมู่นี้แหวนของเยี่ยหวันหวั่นหายไปไหน…ที่แท้พวกอาก็เป็นคนขโมยไป สารเลว ขโมยแม้แต่ของในครอบครัวตัวเอง! ถุย!”

“กะ…แกพูดเหลวไหลให้มันน้อยๆ หน่อย!” เหลียงเหม่ยเซวียนหน้าดำทะมึน

“อาสะใภ้รอง ครั้งก่อนหนูเห็นกับตา อาทำลับๆ ล่อๆ เข้าห้องหนูไปขโมยแหวน อาอยากให้ของขวัญอวยพรลูกสาวหนูเข้าใจ แต่อาจะขโมยของของหนูไม่ได้ ขโมยของหนูแล้วก็ช่างเถอะ แต่สุดท้ายยังมาใส่ร้ายป้ายสีหนูอีก!” เยี่ยหวันหวั่นส่ายหน้าถอนหายใจ สีหน้าเต็มไปด้วยความน้อยใจ

“นางเด็กน่าตาย แกพูดจาส่งเดช ฉันว่าแก่อับอายกลายเป็นโกรธไม่สำนึกไม่พอยังย้อนเล่นงานฉัน แกพูดแบบนี้มีหลักฐานเหรอ”

“งั้นสะใภ้รองกล่าวหาว่าหนูขโมยแหวนมีหลักฐานเหรอ แล้วพวกคุณอามีหลักฐานอะไรมาพิสูจน์ว่าแหวนวงนี้ ไม่ใช่ของหนู”

“น่าขำสิ้นดี นี่เป็นแหวนหมั้นของอีอี ไม่ใช่ของอีอี แล้วจะเป็นของเธอรึไง” เหลียงเหม่ยเซวียนตะคอก

เวลานี้ เยี่ยอีอีมองกู้เยว่เจ๋อที่อยู่ด้านข้างอย่างขอความช่วยเหลือ

กู้เยว่เจ๋อเอ่ย “นี่เป็นแหวนที่ฉันซื้อให้อีอีจริงๆ”

เยี่ยหวันหวั่นพูดจบก็มองกู้เยว่เจ๋อ ดวงตาพลันเบิกกว้าง วาบแววรื้นน้ำตา “นาย…กู้เยว่เจ๋อ…ฉันนึกไม่ถึงจริงๆ…แม้แต่นายก็ช่วยคนพวกนี้ใส่ร้ายฉันด้วยกัน…อา…ช่างเถอะ…ฉันน่าจะรู้นานแล้ว…”

กู้เยว่เจ๋อได้ยินแบบนั้นก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย ผู้หญิงคนนี้ กำลังทำบ้าอะไร

คนโดยรอบมองฉากนี้ ต่างก็ตะลึงงันแล้ว

“ตกลงมันเป็นยังไงกันแน่”

“จะเป็นอะไรได้อีก…ต้องแถแหงอยู่แล้ว!”

ตอนที่กลุ่มคนกำลังพูดคุยกันนั้น เยี่ยหวันหวั่นก็พลันสายตาเย็นชา เอ่ยเสียงเด็ดขาด “ดี! ดีมาก! งั้นก็หมายความว่า ตั้งแต่ต้นจนจบพวกคุณอาศัยแค่ลมปากใช่ไหม แต่ฉันไม่เคยมีนิสัยกล่าวหาว่าร้ายใคร ฉันมีหลักฐานพิสูจน์ได้ว่า แหวนวงนี้ก็คือของฉัน!”

……………………………..

บทที่ 1074 นายทำทุกอย่าง ฉันทำสิบห้า

ได้ยินคำพูดของเยี่ยหวันหวั่น สถานจัดงานพลันเงียบกริบอีกครั้ง

“นี่…แหวนนี้เป็นของคุณหนูรองเยี่ยแน่แล้วใช่ไหม งั้นแหวนหมั้นของเยี่ยอีอีจะสลักชื่อของเยี่ยหวันหวั่นได้ยังไง”

“ถ้างั้น คุณหนูรองเยี่ยคนนี้ก็พูดความจริงเหรอ แต่ด้วยฐานะของเหลียงเหม่ยเซวียน ทำไมถึงทำเรื่องอย่างนี้ได้”

“ฐานะของเหลียงเหม่ยเซวียน? ลืมแล้วเหรอว่าตอนนั้นเหลียงเหม่ยเซวียนเข้าตระกูลเยี่ยได้ยังไง เหลียงเหม่ยเซวียนเป็นน้องสาวของเหลียงหวั่นจวิน ตอนแรกแค่อาศัยความช่วยเหลือจากตระกูลเยี่ยเท่านั้น ต่อมาไม่รู้ทำไมถึงตกนายท่านรองเยี่ยเส่าอันได้

“ตอนที่เยี่ยเส่าอันยังไม่มีอำนาจไร้สิทธิ์ไร้พลัง เหลียงเหม่ยเซวียนคุณนายรองคนนี้ย่อมไม่ได้ผลประโยชน์อะไร เรื่องลักเล็กขโมยน้อยแบบนี้ ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้จริงๆ!”

“จิ๊ๆ ตอนนี้นายท่านรองเยี่ยมีอำนาจล้นฟ้า ถ้าไม่ใช่เพราะว่าด้านในแหนสลักตัวอักษรไว้ เกรงว่าวันนี้คุณหนูรองเยี่ยคงแก้ตัวไม่ขึ้นแล้ว…”

…

พอได้ยินบทสนทนาของพวกโดยรอบ เหลี่ยงเหม่ยเซวียนมีสีหน้าน่าเกลียดขึ้นทุกที เธอจ้องแหวนวงนั้นอย่างไม่อาจเชื่อลง

ไม่ว่ายังไงเธอก็คิดไม่ออกว่าทำไมบนแหวนนี้ถึงมีชื่อของเยี่ยหวันหวั่นเพิ่มขึ้นมาได้!

ทั้งเยี่ยอีอีและหวงหมิงคุนก็ตกตะลึงโดยสมบูรณ์เช่นกัน แม้แต่กู้เยว่เจ๋อก็มีสีหน้าตะลึงงัน

แหวนวงนี้…ทั้งๆ ที่เขาซื้อเองกับมือ…ทำไมถึงสลักชื่อของเยี่ยหวันหวั่นได้?

เหลียงเหม่ยเซวียนจ้องหวงหมิงคุนอย่างดุร้าย เหมือนถามเขาว่านี่มันเรื่องอะไร แต่หวงหมิงคุนกลับมีสีหน้าเปี่ยมความงุนงง ไม่รู้แม้แต่น้อยว่าเกิดอะไรขึ้น

เยี่ยหวันหวั่นมองใบหน้าเหลียงเหม่ยเซวียนที่แข็งทื่อขึ้นทุกที เธอเอ่ยเสียงเนิบช้า “อาสะใภ้รองคะ หนูบอกนานแล้วนะคะ ว่าอย่าทำเรื่องให้น่าขายหน้าเกินไปจะดีกว่า”

………………….