แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 1125

บทที่ 1125 ดูดวงให้เอาไหม

ขณะเดียวกัน ห่างออกไปไม่ไกล ซือเยี่ยหานที่นั่งอยู่เบาะหลัง สวี่อี้ที่นั่งตำแหน่งคนขับ สืออี เฟิงเสวียนอี้ และพวกบอดี้การ์ดของตระกูลซือมองออกมาจากหน้าต่างรถ เห็นภาพที่เยี่ยหวันหวั่นชกรถจนกลายเป็นหลุมใหญ่กับตา…

พวกบอดี้การ์ดตกตะลึง

พุทธองค์โปรดคุ้มครอง…!!!

วินาทีนี้ ทุกอย่างรอบด้านยังคงเงียบกริบ

ลั่วเฉินจ้องหลุมขนาดใหญ่บนรถคันนั้น อึ้งงันเช่นกัน ถึงขนาดลืมผลักกงซวี่ออกไป

คืนนี้เขาไม่ได้ดื่มเหล้าเยอะ มองเห็นรูใหญ่นั้นชัดเจนเต็มสองตา ไม่ได้ตาฝาดแน่นอน

เป็นไปได้เหรอที่ร่างกายของคนเราจะทำอย่างนั้นได้?

สีหน้าหานเซี่ยนอวี่ก็ตะลึงไม่ต่างกัน เขาแค่รู้ว่าเวลาเมาเยี่ยไป๋จะชอบเต๊าะไปเรื่อยไม่แบ่งเพศ แต่ไม่เคยรู้…ว่าจะบ้าเลือดขนาดนี้…

เยี่ยมู่ฝานมองหลุมใหญ่บนรถคันนั้น แล้วหันมองน้องสาวตัวเองที่กำลังยืนโซเซ ยกมือขึ้นขยี้ตาอย่างบ้าระห่ำ

กงซวี่ไม่กล้าเข้าใกล้เยี่ยหวันหวั่นแม้แต่น้อย เอาแต่หลบหลังลั่วเฉินและอ้อนวอนว่า “พี่เยี่ย ผมผิดไปแล้วพี่เยี่ย ผมไม่อยากโดนอัดเลยสักนิด ไม่เคยคิดอยากโดนอัดเลย พี่อย่าเข้าใจผิดนะ…”

ถ้าโดนหมัดเมื่อกี้เข้าไป เขาจะมีชีวิตรอดไปได้เหรอ?

“เชี่ย! นี่มันอะไรกันเนี่ย…” ในที่สุดเยี่ยมู่ฝานก็ได้สติ รีบวิ่งไปหาเยี่ยหวันหวั่น “หวัน…เอ่อ เยี่ยไป๋! นะ…นายไม่เป็นไรใช่ไหม?”

หานเซี่ยนอวี่เองก็รีบเดินเข้าไป แล้วถามเยี่ยมู่ฝานเบาๆ ว่า “เมื่อก่อนเวลาเธอเมาก็เป็นอย่างนี้เหรอครับ?”

สีหน้าเยี่ยมู่ฝานมีแต่ความอึ้งตะลึง “ก็…ถ้าดื่มมากจะอาละวาด…แต่ไม่เคยเป็นหนักขนาดนี้เลย…”

จะบ้าตาย! ไม่ใช่ว่าเขามีน้องสาวตัวปลอมหรอกนะ?

เยี่ยหวันหวั่นเห็นเยี่ยมู่ฝานชะโงกหน้าเข้ามาคุยกับตัวเอง จึงหรี่ตาลง สายตาเหมือนอยากจะลงมือเต็มแก่แล้ว “ทำไม นายก็อยากโดนฉันซัดเหรอ”

เยี่ยมู่ฝานรีบโบกมือตามสัญชาตญาณการเอาตัวรอด “ไม่ๆๆ ฉันไม่อยาก!”

เยี่ยหวันหวั่นมองหน้าเยี่ยมู่ฝาน รู้สึกว่ามองแล้วไม่ขัดตาดี จึงหันไปทางลั่วเฉิน “งั้น…นายล่ะ?”

เพราะจู่ๆ เยี่ยหวันหวั่นก็เข้ามาใกล้ ลั่วเฉินจึงสบกับดวงตาที่สวยเกินจะเปรียบของเธอ ลมหายใจสะดุดในพริบตา ขนาดหายใจแรงยังไม่กล้า ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าจะกล้าพูดอะไรเลย

“ผะ…ผม…”

เยี่ยหวันหวั่นจ้องใบหน้าชายหนุ่มที่กำลังลนลานทำตัวไม่ถูก จู่ๆ ก็ถอยหลังไป เม้มปากพูดว่า “เอาเถอะ นายหน้าตาดี ฉันไม่อัดนายแล้วกัน”

ลั่วเฉินพูดไม่ออกแล้ว

พอได้ยินอย่างนั้น กงซวี่แทบจะร้องไห้คร่ำครวญ “พี่เยี่ย ผมก็หน้าตาดีเหอะ ฮือออ ทำไมทีกับผมถึงใจร้าย รถออฟโรดของผม รถคันน้อยๆ ของผม พี่ทำมันก็เท่ากับทำใจผมเจ็บ…”

เยี่ยหวันหวั่นไม่สนใจกงซวี่ แต่หันไปมองเฟ่ยหยางที่ยังไม่ถูกถาม จ้องหน้าเขาอย่างพิจารณาอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นพูดตัดสินใจว่า “นายแล้วกัน! นายหน้าตาไม่ดี!”

“…หา?”

เฟ่ยหยางแทบจะร้องไห้ “มะ…ไม่เห็นต้องดูถูกกันอย่างนี้เลยมั้ง ผมก็แค่ขี้เหร่นิดหน่อยเอง? ไม่สิ ผมเองก็หล่อมากเหมือนกันเถอะ แต่แค่โดนเจ้าพวกนี้บดบังรัศมีเท่านั้นเอง…”

เฟ่ยหยางเพิ่งดูออกว่า พอเยี่ยไป๋เมาแล้วจะตัดสินคนที่หน้าตาเป็นพิเศษ!

คนที่อยู่ที่นี่รวมถึงเยี่ยมู่ฝานต่างก็เป็นผู้ชายหน้าตาดีกันทั้งนั้น มีแค่เขาที่หน้าตาธรรมดากว่าชาวบ้าน แต่ก็ไม่ควรมาดูถูกเขา แถมจะอัดเขาด้วยเหตุผลนี้นี่นา!

เฟ่ยหยางทำท่าทางเหมือนปวดใจสุดแสน…

“ชะ…ช่วยด้วย…” เฟ่ยหยางจ้องหลุมใหญ่บนรถคันนั้น กลัวจนฉี่แทบราดแล้ว

เวลานี้เอง หานเซี่ยนอวี่รีบพุ่งตัวเข้าไป “เยี่ยไป๋!”

พอเห็นหานเซี่ยนอวี่ สายตาของเยี่ยหวันหวั่นเป็นประกายขึ้นมาทันที

ชายหนุ่มหล่อเหลาสุขุม บุคลิกอ่อนโยน เห็นแล้วหัวใจชุ่มฉ่ำเหมือนสายลมฤดูใบไม้ผลิ…

เยี่ยหวันหวั่นเอ่ยว่า “พี่ชาย ให้ฉันดูดวงให้ไหม? ฉันดูดวงแม่นสุดๆ ไปเลยนะจะบอกให้!”

หานเซี่ยนอวี่พูดอะไรไม่ออก

———————————————————————–

บทที่ 1126 มีภรรยาหรือยัง?

พอได้ยินประโยคนี้ หานเซี่ยนอวี่พลันสำลัก “แค่กๆๆ…”

ดูดวงอีกแล้วเหรอ…