แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 1179

บทที่ 1179 อยู่เป็นเพื่อนแฟนกับลูกชาย

“หวันหวั่น เมื่อกี้คุยอะไรกับเยี่ยอีอีเหรอ ฉันเหมือนเห็นเธอหน้าดำหมดแล้ว!” เยี่ยมู่ฝานเห็นเยี่ยหวันหวั่นกลับมาก็วิ่งมาซักถามทันที

เยี่ยหวันหวั่นยักไหล่ตอบ “ไม่ได้พูดอะไรนะ เธออยากดึงตัวฉันให้ฉันเสนอเงื่อนไข ฉันเลยให้เธอใช้ตระกูลเยี่ยมาแลก”

“เอ่อ…” เยี่ยมู่ฝานมุมปากกระตุกทันที “แก…โหดจริงๆ!”

มิน่าเยี่ยอีอีถึงโกรธจนเป็นแบบนั้น

เยี่ยหวันหวั่นถือโอกาสหยิบเครื่องดื่มบนเคาน์เตอร์ขึ้นมาหนึ่งแก้ว แต่เยี่ยมู่ฝานแย่งเครื่องมือในมือเธอมา จากนั้นส่งเครื่องดื่มอีกแก้วให้ “เครื่องดื่มนี่มีส่วนผสมแอลกอฮอล์ แกดื่มอันนี้ น้ำมะม่วง ฉันเพิ่งไปให้พนักงานคั้นมาให้แก!”

เยี่ยหวันหวั่นพูดไม่ออก

ท้องเธอเต็มไปด้วยน้ำผลไม้แล้ว…

หลังผ่านไปประมาณครึ่งชั่วโมง

ทุกคนดื่มเหล้านิดหน่อยก็เริ่มคุยเฮฮาแล้ว บรรยากาศครึกครื้นถึงขีดสุด ตามธรรมเนียมหลังจากนี้ยังไม่มีกิจกรรม ส่วนใหญ่ดำเนินถึงเที่ยงคืนจึงค่อยจบงาน

เยี่ยหวันหวั่นมองเวลาบนโทรศัพท์มือถือ จากนั้นก็เอ่ยกับเยี่ยมู่ฝาน “พี่ กิจกรรมหลังจากนี้ฉันไม่ร่วมแล้วนะ”

เยี่ยมู่ฝานงึมงำ “แกจะกลับเร็วขนาดนั้นไปทำอะไร”

เยี่ยหวันหวั่นเอ่ย “ไปอยู่เป็นเพื่อนแฟนกับลูกชายไง!”

เยี่ยมู่ฝานนิ่งเงียบ

เยี่ยมู่ฝานคันมืออยากฟาดปากตัวเองสักที ให้เงียบปากๆ ทำไมต้องถามด้วย

เยี่ยหวันหวั่นยิ้มบาง “พวกพี่ไม่ได้ห้ามฉันไม่เมาไม่กลับสักหน่อย ฉันกลับไปอยู่เป็นเพื่อนแฟนกับลูกชายก็ไม่ผิดมั้ง”

เยี่ยมู่ฝานแสดงท่าที ไร้ข้อโต้แย้ง…

ขณะที่กำลังพูดคุยกันอยู่ มือถือส่วนตัวของเยี่ยหวันหวั่นก็พลันดังขึ้นมา เป็นสายจากสวี่อี้

เยี่ยหวันหวั่นพลันแววตาเปลี่ยนไปเล็กน้อย คงไม่ใช่ว่าซือเยี่ยหานเกิดเรื่องอะไรขึ้นอีกแล้วใช่ไหม

“พี่ ฉันจะรับสาย”

เยี่ยหวันหวั่นรีบร้อนถือโทรศัพท์เดินไปจุดที่ค่อนข้างเงียบสงบ

เยี่ยหวันหวั่นเอ่ย “ฮัลโหล พ่อบ้านสวี่ เกิดอะไรขึ้นเหรอคะ”

เพิ่งรับสาบ ฝั่งตรงข้ามก็มีเสียงจวนจะร้องไห้ของสวี่อี้ดังขึ้นในทันที “คุณหนูหวันหวั่น คุณหนูช่วยสำรวมหน่อยได้ไหมครับ…”

“ห๊ะ ฉันทำไมนะ” เยี่ยหวันหวั่นมีสีหน้างุนงง

สวี่อี้เอ่ยเสียงอุบอิบ “ข่าวซุบซิบของคุณหนูกับคุณหนูเจียงเยียนหรานดังกระฉ่อนไปทั่ว แถม…แถมตอนนี้บนอินเทอร์เน็ตเด็กผู้หญิงพวกนั้นยังเอาแต่หวีดว่า…ว่า…”

เยี่ยหวันหวั่นเอ่ย “จะมาหาฉัน คลอดลูกลิงให้ฉัน? ”

สวี่อี่กล่าว “คุณหนูก็รู้นี่นา!”

เยี่ยหวันหวั่นมีสีหน้าไร้เดียงสา “ฉันก็ไม่มีทางเลือกนะโอเคไหม ก็ไม่ใช่เพราะว่ากลัวหน้าตานี่จะไปยั่วเพศตรงข้ามฉันถึงได้ปลอมตัวแสดงเป็นผู้ชายหรอกเหรอ ตอนนั้นคุณก็ว่าแผนนี้ดีมากนี่!”

สวี่อี้เอ่ย “ตอนนั้นผมไร้เดียงสาเกินไป…”

เยี่ยหวันหวั่นพูดไม่ออก

สวี่อี้เอ่ยต่อ “งั้นคุณหนูกับกงซวี่แล้วก็ลั่วเฉินในสังกัดคุณหนูอีก…มันเรื่องอะไรกันครับ”

เยี่ยหวันหวั่นหมดคำพูดเล็กน้อย “ฉันจะมีอะไรกับพวกนั้นได้? สองคนนั้นเป็นผู้ชายตัวโต…”

สวี่อี้ถอนหายใจ “คุณหนูหวันหวั่น คุณหนูดูข่าวก่อนดีกว่า…”

“ทำไมเหรอ” เยี่ยหวันหวั่นเปิดเว็บไซต์ ค้นหาคีย์เวิร์ดดูอย่างสงสัย

รอจนอ่านข่าวซุบซิบใหม่ล่าสุดหมด เยี่ยหวันหวั่นก็แทบตาบอดแล้ว

ทำไมพลังจินตนาการของสื่อสมัยนี้ถึงล้ำเลิศนักนะ

ถ้าเป็นข่าวซุบซิบของเธอกับเจียงเยียนหรานก็แล้วไป ข่าวลือไร้มูลฐานระหว่างชายหญิงในวงการอย่างนี้มีให้เห็นเกลื่อนกลาด ต่อให้เธอระวังขนาดไหน นักข่าวก็สามารถเชื่อมโยงออกมาเป็นข่าวลือรักใคร่เผ็ดร้อนได้ พอข่าวหายดังคนก็เลิกสนใจแล้ว ปลอดภัยไร้ปัญหา