แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 1191

บทที่ 1191 ฉันก็ตกใจมากเหมือนกัน

กงซวี่เอ่ยขึ้นว่า “ตาเฒ่าเฉินต้องกินเหล้าปลอมเข้าไปแน่เลย…”

ถังซิงหั่วแย้ง “หรือไม่ก็พวกเรานั่นแหละที่กินเหล้าปลอม…”

ลั่วเฉินพูดไม่ออก

ขณะที่ในห้องโถงใหญ่เต็มไปด้วยเสียงฮือฮา เจียงเยียนหรานกลับมาจากเข้าห้องน้ำ

เมื่อกครู่เธอรู้สึกมึนเล็กน้อยเพราะดื่มเหล้า จึงไปเข้าห้องน้ำมา

“หวันหวั่น…?”

แวบแรกที่เจียงเยียนหรานเห็นเยี่ยหวันหวั่นแต่งตัวเป็นผู้หญิง ก็พลันอึ้งไปชั่วขณะ จากนั้นโพล่งออกมาโดยจิตใต้สำนึก “เธอ…เธอกลับมาแต่งเป็นผู้หญิงแล้วเหรอ?”

เยี่ยหวันหวั่นตอบ “อืม”

เจียงเยียนหรานพึมพำอย่างเสียดาย “ฉันนึกว่าคืนนี้จะได้อยู่กับเทพบุตรเยี่ยไป๋ของฉันต่ออีกสักหน่อย…”

เยี่ยหวันหวั่นหลุดขำ “ต่อไปก็มีโอกาสเอง”

เจียงเยียนหรานค่อยดีใจขึ้นมา “ก็จริงเนอะ! ตอนนี้ฉันเดบิวต์แล้ว มาทำงานกับเธอได้แล้ว!”

ตอนนี้เธอเป็นนักแสดงในความดูแลของเทพบุตรอย่างเป็นทางการแล้ว

เมื่อได้ยินคำพูดของเจียงเยียนหราน นักแสดงพวกนั้นที่กำลังเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่งอึ้งไปทันที

พลันมีนักแสดงหญิงหลายคนตรงเข้ามาถามข้างเจียงเยียนหราน หานชิงหลิงกระซิบถามด้วยสีหน้าไม่อยากเชื่อ “ราชินีจอเงินเจียง เยี่ยไป๋…เป็นผู้หญิงจริงเหรอ?”

เจียงเยียนหรานพยักหน้า “ใช่แล้ว เธอเป็นเพื่อนรักของฉัน เราเรียนม.ปลายที่เดียวกัน อยู่หอด้วยกัน”

ใบหน้าเล็กๆ ของหานชิงหลิงอึ้งค้างไป

ให้ตาย…จู่ๆ เทพบุตรกลายเป็นเทพธิดา นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย?

เมื่อครู่เธอเองก็รู้สึกว่าผู้หญิงชื่อเยี่ยหวันหวั่นดูคุ้นตา ยังเดาว่าแซ่เยี่ยเหมือนเยี่ยไป๋ อาจจะเกี่ยวข้องอะไรกันทางสายเลือดหรือเปล่า

แต่นึกไม่ถึงว่าผลจะกลายเป็นอย่างนี้!

ท่าทางเหล่าหญิงสาวในงานต่างทำหน้าใจสลาย ไม่ต่างกับหานชิงหลิงเลย

เหลียงซือหานหน้าซีด “เจียงเยียนหราน เธอพูดจาเหลวไหลน่า! เยี่ยหวันหวั่น…เยี่ยหวันหวั่นจะเป็นเยี่ยไป๋ได้ยังไง? เพ้อเจ้อเกินไปแล้ว!”

ไม่ใช่แค่เหลียงซือหาน สีหน้าของเยี่ยอีอีในตอนนี้ย่ำแย่ยิ่งกว่า

เยี่ยไป๋!

ขยะอย่างเยี่ยหวันหวั่น จะกลายเป็นเยี่ยไป๋ไปได้ยังไง!

เยี่ยไป๋ที่คาดเดาความคิดยาก ฝีมือร้ายกาจ สามารถปั้นราชาจอเงินสองคนและราชินีจอเงินอีกหนึ่งคนได้ภายในคืนเดียวคนนั้น…คือเยี่ยหวันหวั่น?

ความรู้สึกหวาดกลัวที่ยากจะอธิบายแผ่ปกคลุมไปทั้งใจเธอ

ภายในพริบตาเดียว แผนการ…แผนการทั้งหมดราวกับถูกพายุพัดผ่าน หายไปจากวงโคจรของเธอจนหมดสิ้น!

เจียงเยียนหรานเหลือบมองเหลียงซือหาน “หวันหวั่นเป็นผู้จัดการส่วนตัวของฉัน ตอนที่ฉันไปออดิชัน หวันหวั่นก็ไปด้วย ตอนนั้นคุณหนูเหลียงอยู่ด้วยเหมือนกัน คุณเองก็เห็นแล้วไม่ใช่เหรอ?”

“ฉัน…” เหลียงซือหานลองนึกย้อนไป ตอนนั้นเยี่ยหวันหวั่นไปกับเจียงเยียนหรานจริงๆ

แต่ว่า…เป็นไปได้ยังไง!

คนไม่ได้เรื่องอย่างเยี่ยหวันหวั่น เหมาะจะเป็นแค่ผู้ช่วยงานจิปาถะคนหนึ่ง เหมาะจะเป็นแค่ผู้หญิงที่ล่อลวงผู้ชายด้วยหน้าตา จะกลายเป็นเยี่ยไป๋ได้ยังไง จะกลายเป็นเยี่ยไป๋ผู้จัดการมือทองที่ดังไปทั่ววงการบันเทิงได้ยังไงกัน!

แต่ไม่ว่าพวกเธอจะไม่อยากเชื่ออีกแค่ไหน ประธานเฉินก็ออกหน้าอธิบายเองแล้ว เรื่องจริงปรากฏอยู่ตรงหน้า ไม่อยากเชื่อก็คงไม่ได้

กงซวี่ยืนเหม่ออยู่กับที่ จ้องมองหญิงสาวที่ยืนอยู่ท่ามกลางกลุ่มคน ฟังเสียงวิพากษ์วิจารณ์ของคนรอบข้าง หน้าซีดขาวขึ้นเรื่อยๆ จากนั้นก็รู้สึกขาอ่อน

ลั่วเฉินกับถังซิงหั่วรีบประคองเขาไว้

ถังซิงหั่วกระแอมเบาๆ “ไม่เป็นไรใช่ไหมเจ้าโง่?”

กงซวี่โวยวาย “ถ้าเป็นนาย นายจะไม่เป็นไรเหรอ! ฉันเหมือนคนไม่เป็นไรหรือไง หา?”

ถังซิงหั่วปาดฟองน้ำลายบนหน้า “นายไม่ต้องมาตะคอกฉัน! ฉันก็ตกใจมากเหมือนกันเหอะ?”

————————————————————————————-