แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 1189

บทที่ 1189 แทบจำไม่ได้

เยี่ยหวันหวั่นชำเลืองมองเหลียงซือหานกับเยี่ยอีอีอย่างเฉยชา จากนั้นก็ไม่สนใจอีก หันไปรับสายทันที

เยี่ยหวันหวั่นเอ่ย “ฮัลโหล ประธานเฉิน”

พอได้ยินเสียงหญิงสาวดังมาจากปลายสาย เฉินเยี่ยนเฟิงชะงักไปตามจิตใต้สำนึก “เอิ่ม คุณคือ…”

เยี่ยหวันหวั่นบอก “หวันหวั่นเองนะคะ”

เฉินเยี่ยนเฟิงตั้งตัวกลับมา ยิ้มเอ่ยว่า “อ๋อๆ หวันหวั่นเองเหรอ ลุงนึกว่าใคร! เรายังไม่ถึงงานเลี้ยงอีกเหรอ?”

เฉินเยี่ยนเฟิงรู้ว่าเยี่ยหวันหวั่นออกสื่อด้วยตัวตนของเยี่ยไป๋ พอได้ยินเยี่ยหวันหวั่นพูดโดยใช้เสียงผู้หญิง จึงแปลกใจอย่างเลี่ยงไม่ได้

เยี่ยหวันหวั่นตอบว่า “ถึงแล้วค่ะ แต่เจอปัญหานิดหน่อย”

เฉินเยี่ยนเฟิงถามอย่างเป็นห่วง “ปัญหา? ปัญหาอะไร ไม่เป็นไร รอเดี๋ยวก่อน ลุงมาถึงหน้างานแล้ว กำลังเข้าไปเลย”

เยี่ยหวันหวั่นเอ่ย “ได้ค่ะ”

เธอวางสายไปเมื่อกล่าวจบ

เหลียงซือหานเห็นดังนั้นก็หัวเราะเยาะ “แหม แสดงละครจบแล้วเหรอ ทำไมไม่แสดงให้เนียนกว่านี้หน่อยล่ะ อย่างน้อยก็น่าจะเปิดลำโพงคุยสิ!”

พอเห็นเยี่ยหวันหวั่นไม่พูดอะไร เหลียงซือหานนึกว่าฝ่ายตรงข้ามแสดงละครตบตาต่อไม่ได้แล้ว จึงหันไปพูดกับผู้ดูแลทีอยู่ข้างๆ “ผู้ดูแลจาง คุณเห็นแล้วใช่ไหม คนคนนี้แอบเข้ามาในงานเลี้ยง ส่วนเข้ามาด้วยเหตุผลอะไร ทุกคนคงรู้ดี เพื่อไม่ให้เป็นการรบกวนแขกคนอื่น ฉันว่าฝ่ายผู้จัดคงนิ่งดูดายไม่ได้แล้วมั้งคะ?”

มีสายตาหลายคู่จับจ้องอยู่อย่างนี้ ผู้ดูแลจางไม่สนใจไม่ได้ ดังนั้นจึงฝืนใจหันไปพูดกับเยี่ยหวันหวั่น “คุณผู้หญิง ต้องขออภัยด้วย คุณไม่ได้รับเชิญ รบกวนออกไปจากที่นี่ด้วยนะครับ”

เยี่ยมู่ฝานหรี่ตาลง ทำท่าจะพูดอะไร แต่ตอนนั้นเอง จู่ๆ เสียงเอะอะก็ดังมาจากตรงทางเข้า เหล่านักแสดงทยอยเปิดทางให้ แล้วมองผู้มาด้วยสายตาเคารพยกย่อง

“ประธาน!”

“ประธานเฉินมาแล้ว!”

ด้านหลังเฉินเยี่ยนเฟิงมีผู้บริหารระดับสูงหลายคนเดินตามมา เขาทักทายแขกตามมารยาท ก่อนจะรีบสาวเท้าตรงมาหาเยี่ยหวันหวั่น

“เยี่ยหวันหวั่น ประธานเฉินมาแล้ว ฉันจะดูว่าเธอจะแสดงละครต่อไปยังไง!” เหลียงซือหานลิงโลดดีใจเมื่อเห็นว่าประธานมาแล้ว รีบเดินไปหาประธานเฉินทันที ตั้งใจจะเชิญเขามาจัดการ

เฉินเยี่ยนเฟิงเหมือนไม่ได้สังเกตเห็นเหลียงซือหานซักนิด เดินผ่านเธอแล้วตรงไปหาเยี่ยหวันหวั่น

พอเห็นเยี่ยหวันหวั่นแต่งตัวอย่างนี้ เฉินเยี่ยนเฟิงก็ยิ้มหยอกล้อ “ผู้อำนวยการเยี่ย จู่ๆ คุณแต่งตัวเป็นผู้หญิงอย่างนี้ ผมเกือบจำไม่ได้!”

เหลียงซือหานที่กำลังจะฟ้องอึ้งค้างเมื่อได้ยิน ประธานเฉินเรียกเยี่ยหวันหวั่นว่าอะไรนะ? ผู้อำนวยการ…เยี่ย?

ในบริษัทจูเสินสือไต้ ผู้อำนวยการที่แซ่เยี่ย…มีแค่เยี่ยไป๋คนเดียวไม่ใช่เหรอ

หรือว่าเยี่ยหวันหวั่นก็เป็นผู้อำนวยการอะไรสักอย่างเหมือนกัน?

แต่ที่บอกว่าแต่งตัวเป็นผู้หญิงแบบนี้หมายความว่าอะไร ทำไมคำพูดนี้ฟังดูแปลกๆ?

เฉินเยี่ยนเฟิงเห็นว่ามีคนมารุมล้อมไม่น้อย ผู้ดูแลจางก็อยู่ จึงหันไปถาม “เกิดอะไรขึ้น?”

ผู้ดูแลจางรีบอธิบาย “คุณผู้หญิงคนนี้เข้ามาโดยไม่ได้รับเชิญ ผมกำลังคุยกับเธอ เชิญให้เธอออกไปครับ…”

เฉินเยี่ยนเฟิงเปลี่ยนสีหน้าทันใด รีบตำหนิว่า “เหลวไหล!”

ผู้ดูแลจางโดนประธานเอ็ดจนตกใจ ไม่รู้ตัวว่าตัวเองทำอะไรผิด “เอ่อ ท่านประธาน…ทะ…ทำไมเหรอครับ?”

เฉินเยี่ยนเฟิงพูดด้วยใบหน้าโมโห “คุณรู้ไหมว่าเธอเป็นใคร? กว่าผมจะเชิญเธอมาได้ไม่ใช่ง่ายๆ คุณกลับคิดจะไล่เธอออกไป!”

“หา? ท่านประธาน! ผมขอโทษครับ! ผม…ผมไม่ทราบว่าท่านเป็นคนเชิญมา…”

เมื่อได้คำพูดของเฉินเยี่ยนเฟิง ไม่เพียงแต่ผู้ดูแลจาง คนรอบข้างก็ตกตะลึงกันหมด

นี่มันเรื่องอะไรกันแน่?

————————————————————————————-