แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 1201

สรุปบท บทที่ 1201 ใกล้ชาดติดสีแดง ใกล้หมึกติดสีดำ / บทที่ 1202 ทำไมชอบฉัน: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี

สรุปตอน บทที่ 1201 ใกล้ชาดติดสีแดง ใกล้หมึกติดสีดำ / บทที่ 1202 ทำไมชอบฉัน – จากเรื่อง แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี โดย Internet

ตอน บทที่ 1201 ใกล้ชาดติดสีแดง ใกล้หมึกติดสีดำ / บทที่ 1202 ทำไมชอบฉัน ของนิยายจีนปัจจุบันเรื่องดัง แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี โดยนักเขียน Internet เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง

บทที่ 1201 ใกล้ชาดติดสีแดง ใกล้หมึกติดสีดำ

สวี่อี้นิ่งเงียบ

เขาที่นั่งอยู่บนเบาะคนขับด้านหน้ารีบปิดวิทยุ วินาทีถัดมา ก็เห็นฉากทรมานหมาโสดจากกระจกมองหลังเต็มตา เขาสำลักพูดไม่ออก

คุณชายเก้า คุณลืมอะไรหรือเปล่า?

อย่าปิดแค่ตาของนายน้อยถังถังคนเดียวสิครับ!

สุดท้าย สวี่อี้ที่ถูกเมินเฉยได้แต่ลงมือด้วยตัวเอง เลื่อนแผ่นกั้นเบาะด้านหลังขึ้นขวางสายตาอย่างเงียบๆ…

ซือเยี่ยหานสังเกตเห็นถังถังในอ้อมกอดเยี่ยหวันหวั่นหลับไปแล้ว จึงย้ายมือที่บังสายตาเด็กน้อยออกมา ขณะเดียวกันก็เพิ่มความดูดดื่มของจูบนี้ทีละน้อย…

เยี่ยหวันหวั่นรับรู้ถึงอุณหภูมิเย็นเล็กน้อยตรงริมฝีปาก แต่สองแก้มกลับแดงเถือกร้อนผ่าว

น่าตกใจเกินไปแล้ว!

เมื่อกี้เธอ…ถูกยั่วเหรอ?

ซือเยี่ยหานถึงกับยั่วเธอ! หนำซ้ำระดับยังสูงมากด้วย!

ซือเยี่ยหานเผชิญกับดวงตาโตที่กลอกไปมา รวมถึงสายตาที่จ้องเขม็งของเยี่ยหวันหวั่น เขาถูกบีบให้หยุดจูบนี้ สีหน้าจนใจเล็กน้อย “สายตานี่มันอะไร”

เยี่ยหวันหวั่นเอ่ยด้วยตาเป็นประกาย “คุณเก้าๆ คุณสังเกตเห็นไหม คุณจีบสาวเป็นด้วยนี่! แถมทักษะคำหวานยังแทบจะเต็มหลอดด้วย! อีคิวพัฒนาอย่างก้าวกระโดดเลย! นี่คุณแอบไปเข้าคลาสยกระดับอีคิวอะไรมาหรือเปล่า?”

ซือเยี่ยหานสีหน้าดำมืด จับคางของหญิงสาวแล้วกัดแรงๆ เข้าหนึ่งที ก่อนเอ่ยเสียงลอดไรฟันว่า “ใกล้ชาดติดสีแดง ใกล้หมึกติดสีดำ[1]”

เยี่ยหวันหวั่นกะพริบตาปริบๆ จากนั้นแสดงท่าทีว่าคำตอบนี้…ถูกเผง!

ต้องเป็นเพราะได้รับอิทธิพลจากเธอแน่…

ใกล้ชาดติดสีแดงนี่นะ!

ผ่านไปครึ่งชั่วโมง ในที่สุดรถก็ขับมาถึงคฤหาสน์กุหลาบ

ซือเยี่ยหานรับเด็กน้อยในอ้อมกอดเยี่ยหวันหวั่นมาอุ้ม ครอบครัวสามคนลงจากรถ

เหล่าเจียงยืนอยู่หน้าประตู รอต้อนรับพวกเขาเข้าบ้าน

ซือเยี่ยหานอุ้มถังถังขึ้นชั้นบนไปก่อน หางตาของเยี่ยหวันหวั่นเหลือบเห็นกล่องใหญ่ที่จุดหนึ่งในห้องรับแขกก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย “นี่อะไรอีกล่ะ?”

เหล่าเจียงรายงานตามตรง “เจ้านาย วันนี้ได้รับตู้เย็นอีกแล้วครับ”

เหล่าเจียงพูดจบก็ทำหน้าสงสัย ชัดเจนว่าไม่รู้ว่าเจ้านายตัวเองไม่มีอะไรแล้วซื้อเครื่องใช้ไฟฟ้าในบ้านมามากมายขนาดนี้ทำไม

เดือนนี้ได้ตู้เย็นทีวีเครื่องซักผ้ามาเยอะมากแล้ว…

เยี่ยหวันหวั่นได้ยินแล้วใบหน้าเต็มไปด้วยความหน่ายใจ…

เนี่ยอู๋หมิงเจ้าหมอนี่ พอได้แล้ว!

นี่ส่งตู้เย็นทีวีเครื่องซักผ้ามาเท่าไรแล้วเนี่ย?

ไหนบอกว่าหลักการคือไม่รับของอย่างไม่ชอบธรรมเด็ดขาดไง นี่มันต่างจากแย่งมาตรงไหน?

ทำไมกองถ่ายรายการไม่ทุบเขาตายสักทีนะ?

เยี่ยหวันหวั่นเอ่ย “โอเค ฉันรู้แล้ว คุณเอาไปวางไว้ในคลังเก็บของก่อนแล้วกัน”

จากนี้เธอจะไปดูหน่อยว่ามีเพื่อนอยากได้ไหม ถ้ามีก็ยกให้คนไป ถ้าไม่มีก็ขาย

เยี่ยหวันหวั่นพูดจบ กำลังเตรียมขึ้นไปชั้นบน โทรศัพท์ก็พลันดังขึ้นมา เป็นข้อความจากเนี่ยอู๋หมิงที่อยู่ในช่วงหายตัวไปนั่นเอง

ช่วงนี้เนี่ยอู๋หมิงดูยุ่งมาก อยู่ในสภาพขาดการติดต่อบ่อยๆ บางครั้งก็แค่ออนไลน์ขอภาพถังถังจากเธอเพื่อเอาตัวรอด

[เนี่ยจอมกาก: น้องโหย่วหมิง ได้ตู้เย็นแล้วหรือยัง]

[เยี่ยโหย่วหมิง: ได้แล้ว…]

[เนี่ยจอมกาก: งั้นก็ดีแล้วๆ เฮ้อ นี่น่าจะเป็นการส่งค่าครองชีพให้น้องเยี่ยเป็นครั้งสุดท้ายแล้ว…]

เยี่ยหวันหวั่นกำลังจะบอกเขาว่าไม่ต้องส่งมาอีกแล้ว ก็เห็นประโยคนี้พอดี จึงพิมพ์ถามไป

[เยี่ยโหย่วหมิง: ทำไมเหรอ?]

[เนี่ยจอมกาก: ฉันถูกห้ามเข้าร่วมทุกรายการแล้ว กองรายการพวกนี้ก็ขี้โกงเกินไป ทำไมไม่ทำตามกฎนะ ไหนว่าชนะก็ได้รางวัลไง! มีสิทธิ์อะไรมาห้ามฉันไม่ให้เข้าร่วมด้วย]

“ก็น่าสงสัยนี่นา…” เยี่ยหวันหวั่นงึมงำ “ตอนนั้นฉันถูกไล่ออกจากบ้าน ตัดความสัมพันธ์กับพ่อแม่ ทั้งอ้วนแถมน่าเกลียด อยากได้เงินไม่ได้ อยากได้หน้าไม่ได้ ทำไมคุณถึงตกหลุมรักฉันล่ะ”

เธอเคยถามคำถามนี้แล้ว ผลคือซือเยี่ยหานตอบคลุมเครือมาก เขาพูดว่า ‘มีแค่เธอ’

‘มีแค่เธอ’ คำนี้หมายความว่าอะไรกันแน่

ตั้งแต่ที่เกิดใหม่ เธอก็วิ่งเต้นไปทั่วเพื่ออิสระ การงาน รวมถึงคนสนิทรอบตัว ปัญหามากมายทั้งหมดคิดไม่ตกก็ไม่คิดอีกแล้ว

มีแค่ค่ำคืนแบบวันนี้ จึงจะเกิดความคิดขึ้นมาอย่างเงียบๆ

“อ้อ ฉันจำได้ว่าตอนที่พวกเราทะเลาะกันปีก่อน ฉันถามคุณแบบนี้ ตอนนั้นคุณตอบฉันว่า…มีแค่ฉัน…มันหมายความว่ายังไงกันแน่” เยี่ยหวันหวั่นพึมพำถาม

แสงจันทร์นวลสาดส่องเข้ามาจากนอกหน้าต่าง กระทบบนดวงหน้าสงสัยใคร่รู้ของหญิงสาว

ซือเยี่ยหานมองสีหน้างุนงงสงสัยของเธอ ร่างสูงโปร่งดูเปี่ยมไปด้วยความโดดเดี่ยว

เยี่ยหวันหวั่นขมวดคิ้วเล็กน้อย ท่าทางของซือเยี่ยหาน พริบตาหนึ่งทำให้เธอเกิดภาพลวงตา เหมือนว่าโลกทั้งใบมีแค่เขาคนเดียว

ทำไม…ถึงเผยท่าทีแบบนี้กัน?

ไม่รู้ว่านานเท่าไร ซือเยี่ยหานจึงค่อยจับจ้องดวงตากระจ่างพร่างพราวของหญิงสาว แล้วเอ่ยปากช้าๆ ว่า “เพราะฉันมีแค่เธอ”

มีแค่เธอ…ฉันมีแค่เธอ…

พริบตาที่ซือเยี่ยหานพูดจบ เยี่ยหวันหวั่นรู้สึกเหมือนถูกของแหลมคมบางอย่างทิ่มแทง เจ็บปวดขึ้นมาระลอกหนึ่ง

ในฐานะหัวหน้าตระกูลเพียงหนึ่งเดียว หลานชายคนโตของภรรยาคนแรกของตระกูลซือ ทั้งที่ตำแหน่งสูงส่ง ฐานะมีเกียรติ ทุกคนนับถือดั่งเทพ

ทำไมกลับเผยท่าทีแบบนี้ออกมา ทำไมพูดว่า…เขา…มีแค่เธอ?

เยี่ยหวันหวั่นยิ่งคิดยิ่งสับสน หรือว่า…เธอในชาติที่แล้วมองข้ามอะไรบางอย่าง?

หรือว่าเธอลืมเรื่องที่สำคัญบางอย่างไป?

………………………………………………..

[1] ใกล้ชาดติดสีแดง ใกล้หมึกติดสีดำ หมายถึง อยู่ในสภาพแวดล้อมไหนก็จะได้รับอิทธิพลจากสภาพแวดล้อมนั้น

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี