แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 123
บทที่ 123 แฟนฉันเก่งเหลือเกิน
“เอ่อ…จำเป็นด้วยเหรอ?” เจียงเยียนหรานคัดค้าน
ถึงแม้ว่าเธอจะเชื่อใจเยี่ยหวั่นหวันทั้งหมดแล้ว แต่เธอคนนี้ช่าง…
เยี่ยหวั่นหวันหรี่ตา ยื่นกระจกให้ “หรือว่าเธอจะออกไปปรากฏตัวด้วยสภาพที่ถูกทิ้งแบบนี้ต่อหน้าเพื่อนนักเรียนทุกคนในโรงเรียน ให้ทุกคนเห็นเธอแล้วหัวเราะเยาะงั้นหรือ?”
“ฉันไม่อยากอยู่แล้ว แต่ว่า เธอทำได้จริงหรือ?”
เยี่ยหวั่นหวันลูบคาง “ถ้าฉันทำพลาด อย่างมากฉันจะโกนหัวเป็นเพื่อนเธอ มาคิดดูฉันยังไม่เคยลองโกนหัวดูเลย!”
เห็นสีหน้าเยี่ยหวั่นหวัน ดูท่าทางเหมือนอยากจะลองดูสักครั้งจริงๆ
เจียงเยียนหรานพูดไม่ออกเม้มปาก “ไม่ต้อง ขอบคุณ…”
เยี่ยหวั่นหวันตบไหล่อีกฝ่าย แล้วเริ่มพูดด้วยน้ำเสียงจอมปลอม “อย่าทำหน้าเหมือนต้องเสียสละอย่างใหญ่หลวงได้ไหม! จะบอกเธอให้ สายตาฉันดีนะ! อย่างเช่นเธอนะ เธอไม่เหมาะกับสไตล์วัยใสซื่อบริสุทธิ์หรอก เธอดูหน้าอกตัวเองสิ เดินแล้วดูเหมือนสาวแรกแย้มไหม? ยังจะเลียนแบบแอ๊บทำใสซื่อเหมือนเฉินเมิ่งฉีอีก! รู้ตัวหน่อยว่าตัวเองมีจุดเด่นอะไรได้ไหม?”
เจียงเยียนหรานปิดหน้าอกตัวเองทันที แก้มสองข้างแดง “เยี่ยหวั่นหวัน! เธอ… ว่างมากนะ…”
“ที่ฉันพูดมันเรื่องจริงทั้งนั้น!” เยี่ยหวั่นหวันเหลือบมองด้วยความอิจฉาอีกหลายที “เชื่อฉัน เธอเหมาะกับเส้นทางของราชินีที่มีเสน่ห์น่าหลงใหล มีสปอตไลท์ส่องสว่าง! อันดับแรกเธอต้องเปลี่ยนผมดำยาวน่าเบื่อนี้ก่อน ผมเธอน้อย ทำทรงนี้จะเหมือนเอาสาหร่ายมาแปะไว้บนหัว เธอรู้ไหมว่าน่าเกลียดขนาดไหน? ยังไงพรุ่งนี้เธอไปถึงร้านทำผมแล้ว เรียกฉันมาก็พอ!”
เจียงเยียนหรานคิด ถ้าโดนทำจนไม่สามารถไปเจอผู้คนได้ อย่างมากก็แค่ใส่หมวก ดังนั้นเลยพูดอย่างยอมรับชะตากรรม “ขอแค่เธออย่าให้ช่างมาย้อมผมฉันเป็นสีเขียวก็พอ อย่างอื่นก็แล้วแต่เธอจะทำแล้วกัน!”
“เธอแน่ใจนะ? ฉันให้เธอตัดผมสั้นก็ยอมใช่ไหม?” เยี่ยหวั่นหวันถาม
เจียงเยียนหรานยิ้ม “แม้แต่เขาฉันยังจะไม่ต้องการเลย จะมาห่วงอะไรกับผมที่ไว้ยาวเพื่อเขา?”
เยี่ยหวั่นหวันพยักหน้าอย่างพอใจ “ไม่เลวไม่เลว! ค่อยควรค่าแก่การสอนหน่อย!”
………
หนึ่งคืนผ่านไป
เมื่อคืนเจียงเยียนหรานไม่ได้กลับไปที่หอพัก นอนที่ห้องเธอเลย
เยี่ยหวั่นหวันตื่นมาตอนเช้า ไม่ได้ปลุกเธอตื่น ค่อยๆ ย่องไปล้างหน้าล้างตาแล้วออกไปเรียน
เพราะว่าเมื่อคืนนอนดึก เยี่ยหวั่นหวันง่วงนอนตลอดเวลา หลังมาถึงห้องเรียนก็ฟุบไปที่โต๊ะเริ่มงีบ
ซือเซี่ยที่เวลาปกติมักจะหลับ วันนี้กลับดูมีท่าทีสดชื่นกระปรี้กระเปร่า อีกทั้งวันนี้ยังมาก่อนเธอด้วย
พอเห็นเยี่ยหวั่นหวันมาแล้ว สายตาชายหนุ่มยิ่งเป็นประกายขึ้นอีกหลายเท่า ยื่นเค้กที่ประณีตดั่งงานศิลปะชิ้นหนึ่งส่งให้เธอ “หวั่นหวัน กินข้าวเช้าหรือยัง? เค้กอัลมอนด์นี้อร่อยมาก อยากลองชิมไหม?”
ได้ยินเสียงอ่อนโยนของหนุ่มหล่อประจำโรงเรียนที่เป็นที่ใฝ่ฝันถึงของหญิงสาวหลายคนดังมาจากข้างๆ เยี่ยหวั่นหวันกลับรู้สึกเหมือนเสียงปีศาจแห่งความตาย “ฉันไม่ชอบกินอัลมอนด์”
ได้ยินเยี่ยหวั่นหวันบอกว่าไม่ชอบกินอัลมอนด์ สีหน้าซือเซี่ยแข็งทื่อไปเล็กน้อย แต่ก็แค่แวบเดียว “แล้วเธอชอบกินอะไร?”
เยี่ยหวั่นหวันแทบอยากจะร้องไห้ เลยพูดปัดๆ ไป “มีเยอะแยะ บอกไม่หมด”
ขอร้องล่ะพี่ชาย! ไม่ต้องมาพูดกับฉันอีกแล้ว! คุณรู้ไหมว่าตอนนี้มีกี่คนที่จับจ้องมาที่ฉัน?
เห็นท่าทางเยี่ยหวั่นหวันดูไม่กระตือรือร้น ซือเซี่ยขมวดคิ้วเล็กน้อย “หวั่นหวัน เมื่อคืนเธอนอนไม่พอหรือ?”
เยี่ยหวั่นหวันสูดลมหายใจลึก เป็นแบบนี้ต่อไปไม่ได้แล้ว ดูท่าแล้วจะต้องใช้ไม้ตาย…
ดังนั้น เยี่ยหวั่นหวันไม่เงยหน้าขึ้นยังคงนอนฟุบท่านอนหลับอยู่อย่างนั้น แล้วพูดออกมา “อืม นอนไม่พอ เพราะแฟนฉันเก่งเกินไป”
ด้านข้าง…
มีความเงียบงันของสายลมหนาวเหน็บพัดผ่าน ไม่มีเสียงอะไรตอบกลับมาอีกเลย…
……………………………………………….
บทที่ 124 เห็นผล
ไม่สนว่าคนโต๊ะเดียวกันจะมีท่าทียังไง เยี่ยหวั่นหวันนอนต่ออย่างสบายใจ
ระหว่างที่กำลังสะลึมสะลืออยู่ เธอฝัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี