แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 1253

บทที่ 1253 วันที่หางโผล่

เพราะเรื่องในชาติก่อน เยี่ยหวันหวั่นจึงรู้ว่าแท้จริงแล้วเยี่ยอีอีเป็นลูกสาวของเหลียงเหม่ยเซวียนกับพ่อบ้านหวงนั่นเอง…

เหลียงเหม่ยเซวียนกับพ่อบ้านหวงแอบมีความสัมพันธ์กันมาหลายปีแล้ว…

ถ้าหากเยี่ยเส่าอันตาย ใครจะเป็นคนได้ประโยชน์มากที่สุด?

วิเคราะห์ตามหลักทฤษฎีแล้ว น่าจะเป็นเยี่ยเส่าถิง…แน่นอนว่าต้องเป็นในกรณีที่ไม่มีภาพวิดีโอนี้

แต่เพราะมีวิดีโอนี้อยู่ ทันทีที่เยี่ยมู่ฝานกับเยี่ยเส่าถิงถูกชี้ตัวว่าเป็นคนร้าย…อย่างนั้นผลประโยชน์ทั้งหมดก็จะตกไปอยู่กับเหลียงเหม่ยเซวียน พ่อบ้านหวง แล้วก็เยี่ยอีอี…

ตระกูลเยี่ยทั้งตระกูลจะกลายเป็นของพวกเขา และจะไม่มีอะไรมาหยุดพวกเขาได้อีก…

ครอบครัวที่รักใคร่กันดีนี้จะแย่งชิงทั้งตระกูลเยี่ยไป แล้วผลักเยี่ยมู่ฝานกับเยี่ยเส่าถิงลงเหว ไม่ให้พวกเขาได้มีโอกาสกลับมาสร้างตัวใหม่อีก!

ชาติก่อน สุดท้ายเยี่ยเส่าอันก็รู้เรื่องที่เยี่ยอีอีเป็นลูกชู้ระหว่างเหลียงเหม่ยเซวียนกับพ่อบ้านหวง จึงโกรธแค้นมาก แต่ว่าชาตินี้…

บางที อาจเป็นเพราะการเกิดใหม่ของเยี่ยอีอี จึงทำให้เกิดปรากฏการณ์ผีเสื้อกระพือปีก หากสรุปจากคำพูดของเยี่ยเส่าถิง เดาว่าเป็นเพราะหลายสาเหตุ เยี่ยเส่าอันจึงรู้เรื่องที่เหลียงเหม่ยเซวียนกับพ่อบ้านหวงลอบเป็นชู้กัน อีกทั้งรู้ว่าเยี่ยอีอีไม่ใช่ลูกของตัวเอง…ถึงได้ดื่มจนเมามายแบบนั้น

“อาสะใภ้รอง อาสะใภ้กับอารองเป็นสามีภรรยากัน คืนวันนั้น…อาสะใภ้ไปอยู่ที่ไหนคะ?” จู่ๆ เยี่ยหวันหวั่นก็หันไปถามเหลียงเหม่ยเซวียน

เมื่อได้ยินคำถาม เหลียงเหม่ยเซวียนเดือดดาลทันที “เธอหมายความว่ายังไง!”

“เหม่ยเซวียน เธอไปอยู่ไหนมา?” สายตาของเยี่ยหงเวยหันไปมองเหลียงเหม่ยเซวียน

“คุณพ่อคะ…คืนนั้นหนูไปเล่นไพ่นกกระจอกที่บ้านเพื่อน เล่นกันทั้งคืน ถ้าไม่เชื่อไปถามเพื่อนๆ หนูดูก็ได้!” เหลียงเหม่ยเซวียนว่า

พอได้ฟัง เยี่ยหวันหวั่นยกมุมปากเบาๆ เผยยิ้มเย็นเยือกรางๆ

การตายของเยี่ยเส่าอันจะต้องเกี่ยวข้องกับเหลียงเหม่ยเซวียนและพ่อบ้านหวงแน่นอน เรื่องคิดจะฆ่าเยี่ยเส่าอันก็เกรงว่าจะสมคบคิดกันมานานแล้ว ดังนั้นพวกเหลียงเหม่ยเซวียนจะต้องมีพยานที่อยู่แน่นอน ไม่มีสิถึงจะแปลก

“แจ้งความ…รีบแจ้งความเลย!”

จากนั้น เหลียงเหม่ยเซวียนหันไปบอกพ่อบ้านหวง

ถานอี้หลานที่เพิ่งได้สติรีบห้ามไว้ “เรื่องราวยังไม่ชัดเจน…อย่าเพิ่งแจ้งความ…”

เธอมีลูกชายแค่สองคน ตอนนี้เยี่ยเส่าอันก็ตายจากไปแล้ว…

ถ้าหากลูกชายคนโตเยี่ยเส่าถิงกับหลานชายเยี่ยมู่ฝานเป็นคนฆ่าจริงๆ…ทันทีที่แจ้งความ เธอก็จะเสียลูกชายกับหลานชายที่มีอยู่เพียงคนเดียวไป…

“คุณแม่…เรื่องนี้ก็เห็นชัดกันอยู่แล้ว…เส่าอันตายด้วยน้ำมือของพวกมันสองพ่อลูก!” เหลียงเหม่ยเซวียนแผดเสียงอีกครั้ง

เหลียงเหม่ยเซวียนไม่สนใจอะไรทั้งนั้น โทรแจ้งตำรวจด้วยตัวเอง…

เยี่ยหงเวยไม่พูดอะไร ใบหน้าซีดเซียวอ่อนแรง

ไม่นาน เจ้าหน้าที่ตำรวจก็มาถึงบ้านตระกูลเยี่ย อาศัยภาพจากกล้องวงจรปิด พวกเขาหาอาวุธจนเจอ หลังตรวจสอบก็พบว่าเป็นไปตามที่เยี่ยหวันหวั่นคาดเดาไว้ บนอาวุธเต็มไปด้วยรอยนิ้วมือของเยี่ยมู่ฝานกับเยี่ยเส่าถิง

เจ้าหน้าที่นำอาวุธและภาพจากกล้องวงจรปิดไป รวมถึงควบคุมตัวเยี่ยเส่าถิงกับเยี่ยมู่ฝานไปด้วย

ตอนแรกเยี่ยมู่ฝานทำท่าจะขัดขืน แต่เห็นเยี่ยหวันหวั่นส่ายหน้าเงียบๆ จึงยอมตามไปแต่โดยดี

จากนั้นเยี่ยหวันหวั่นกับเหลียงหว่านจวินก็โดนพ่อบ้านหวงกับเหลียงเหม่ยเซวียนตะเพิดออกจากบ้าน

เหลียงหว่านจวินในตอนนี้ตื่นตระหนกทำอะไรไม่ถูก ไม่ว่ายังไงเธอก็ไม่มีทางเชื่อว่าสามีกับลูกชายตัวเองจะกลายเป็นฆาตกรไปได้!

“หวันหวั่น…เราจะทำยังไงดี…นี่มันเกิดอะไรขึ้น…” เหลียงหว่านจวินตัวสั่นเทา ทำอะไรไม่ถูกนานแล้ว

“แม่คะ…ใจเย็นๆ ก่อน แม่ก็รู้ว่าพ่อกับพี่เป็นคนยังไง พวกเขาไม่มีทางทำเรื่องอย่างนี้แน่นอน หนูจะสืบหาความจริงเอง” เยี่ยหวันหวั่นปลอบใจเหลียงหว่านจวินไม่หยุด