แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 1279

บทที่ 1279 ไม่เว้นแม้แต่คนเดียว

“พันธมิตรอู๋เว่ย…ทหารรับจ้างระดับ SS ใต้การดูแลของแบดเจอร์…ชีซิง!”

เสียงสูดหายใจเย็นๆ ดังทั่วทิศ

เด็กหนุ่มที่ดูเหมือนไม่ชอบพูด ดูผอมแห้งแรงน้อย แต่กลับเป็นหนึ่งในกำลังรบสำคัญของพันธมิตรอู๋เว่ย!

……

“ที่นี่…ก็คือตระกูลหลี่งั้นเหรอ…”

ผ่านไปเนิ่นนาน เด็กหนุ่มจึงเพิ่งกระแอมเสียงเบา แล้วหันไปมองชายชราที่ยืนอยู่ด้านหนึ่ง

“ใช่แล้ว” ชายชราเสื้อดำเอ่ยว่า “ภารกิจในวันนี้ ก็คือกำจัดสองตระกูลสุดท้ายที่พันธมิตรอู๋เว่ยของพวกเราออกคำสั่งฆ่าล้างโคตร ตระกูลหลี่คือหนึ่งในนั้น”

เพิ่งจะสิ้นเสียง ชายสิบกว่าคนก็พรวดพราดออกมาจากคฤหาสน์ตระกูลหลี่

ผู้นำตระกูลหลี่ที่เดินนำออกมาคนแรกโกรธจนเส้นเอ็นบนหน้าผากนูนชัด ตะโกนด้วยความเคียดแค้น “พันธมิตรอู๋เว่ยของพวกแก…รังแกคนเกินไปแล้ว ตระกูลหลี่ของพวกเราไม่เคยมีความแค้นกับพันธมิตรอู๋เว่ย พวกแก…ทำไมต้องออกคำสั่งฆ่าล้างโคตรพวกเราด้วย?!”

“ไม่เคยมีความแค้น…”

เด็กหนุ่มชีซิงพึมพำเบาๆ จากนั้นนัยน์ตาที่ไร้ความรู้สึกนั้นกลับมีประกายเย็นชาพาดผ่าน และหายไปอย่างรวดเร็ว

“ตระกูลหลี่…พูดจาว่าร้ายพันธมิตรอู๋เว่ยของเรา สมควรถูกกวาดล้าง” ชีซิงเอ่ยด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนเหมือนไร้พิษภัย

“เหอะ พันธมิตรอู๋เว่ยของแกทำเรื่องชั่วทุกรูปแบบ! ทุกเรื่องที่ทำ มีเรื่องไหนบ้างที่ไม่ผิดหลักคุณธรรม!” ผู้นำตระกูลหลี่พูดอย่างเดือดดาล

“ชีซิง พวกมันตระกูลหลี่ความตายมาเยือนตรงหน้าแล้ว แต่กลับยังไม่สำนึก น่าขำจริงๆ” ชายชราพูดด้วยท่าทางยโสโอหัง แล้วมองผู้นำตระกูลหลี่ตั้งแต่หัวจรดเท้า

“ฆ่ามัน” ชีซิงออกคำสั่งด้วยน้ำเสียงเย็นชา

“อู๋เว่ย!”

“อู๋เว่ย!”

“อู๋เว่ย!”

ชีซิงเพิ่งจะพูดจบ คนของพันธมิตรอู๋เว่ยก็พุ่งเข้าใส่คนของตระกูลหลี่ดุจสิงโตคลั่ง

วินาทีต่อมา ท่ามกลางสายตาเหลือเชื่อของเยี่ยหวันหวั่น เลือดสดๆ ได้ย้อมดินใต้เท้าของตระกูลหลี่จนกลายเป็นสีแดงไปทั้งผืน คนของพันธมิตรอู๋เว่ยเพียงสิบกว่าคนคนเผชิญหน้ากับนักสู้หลายสิบคนของตระกูลหลี่อย่างไม่เกรงกลัว เพียงพริบตาเดียว ตระกูลหลี่ก็ล้มตายไปกว่าครึ่ง

“แกยังเด็กยังเล็ก อายุก็ยังไม่มาก แต่กลับโหดเหี้ยมขนาดนี้…สมควรตาย!”

ทันใดนั้น ผู้นำตระกูลหลี่กระโดดสูงราวกับลอยตัวเหนืออากาศ แล้วพุ่งเข้ามาหาชีซิงอย่างรวดเร็ว พร้อมกับซัดฝ่ามือไปที่ขมับของชีซิง

แต่ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เด็กหนุ่มชีซิงกลับหายตัวไปจากตรงนั้นอย่างไร้ร่องรอย

“เร็วมาก!”

เยี่ยหวันหวั่นที่ยืนมุงอยู่ไกลๆ หัวใจเต้นเร็ว ความเร็วของชีซิงสุดยอดมากจริงๆ เร็วจนแม้แต่เธอยังเกือบมองตามไม่ทัน

“กำลังหาฉันอยู่เหรอ?” เสียงของชีซิงดังขึ้นอย่างแช่มช้า

ผู้นำตระกูลหลี่ยังไม่ทันขยับตัว พลันนั้น เขาก็รู้สึกราวกับถูกภูเขาทั้งลูกทับหัว

“พลั่ก!” เสียงดังสนั่น

ภาพที่ทุกคนเห็นคือสองเท้าของชีซิงเหยียบอยู่บนหัวของผู้นำตระกูลหลี่

เด็กหนุ่มยืนเอามือไพล่หลัง ท่าทางผ่อนคลาย สีหน้าไม่แยแสต่อสิ่งใด ในแววตาสงบนิ่ง ราวกับไม่มีอารมณ์ความรู้สึกใดของมนุษย์สะท้อนอยู่เลยแม้แต่น้อย

“ไสหัวลงไปเดี๋ยวนี้!” ผู้นำตระกูลหลี่สะบัดลำตัว หมายจะเขย่าเด็กหนุ่มให้หลุดจากหัวตัวเอง แต่ชีซิงกลับเหมือนรูปปั้นแกะสลัก ไม่ว่าผู้นำตระกูลหลี่จะทำยังไง เขาก็ยังแน่นิ่งไม่ไหวติง

“พวกแกมันเศษสวะ…” ผู้นำตระกูลหลี่เคียดแค้น

แต่เมื่อสิ้นเสียงของผู้นำตระกูลหลี่ ชีซิงก็พลิกเท้าข้างหนึ่ง แล้วใช้ปลายเท้าแตะเบาๆ ที่ขมับของผู้นำตระกูลหลี่

วินาทีต่อมา ผู้นำตระกูลหลี่หน้าซีด พูดอะไรไม่ออกอีก จากนั้นร่างทั้งร่างก็ล้มลงไปดัง “โครม” แล้วถูกชีซิงใช้เท้ากระทืบจนตาย

คนของตระกูลหลี่เห็นว่าผู้นำตระกูลโดนฆ่าในพริบตาก็แตกตื่นลนลาน

“อย่าให้รอดไปได้แม้แต่คนเดียว”

ชีซิงทิ้งตัวลงพื้น แล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น

————————————————————————————-