แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 1289

บทที่ 1289 ลอบเข้าฐานบัญชาการ

ปัญหาคือเยี่ยหวันหวั่นไม่เข้าใจสักนิดเดียว ชีซิงนี่กับแบดเจอร์มีความสัมพันธ์ยังไงกันแน่ เป็นพี่น้องแท้ๆ หรือว่าญาติพี่น้องฝั่งแม่…หรือเป็นญาติพี่น้องฝั่งพ่อ

พันธมิตรอู๋เว่ยก็ดี แบดเจอร์ก็ดี เยี่ยหวันหวั่นไม่เข้าใจสักนิดเดียว ถึงตอนสุดท้าย เกรงว่าเธอต้องเผยพิรุธแน่นอน

เยี่ยหวันหวั่นเค้นสมอง คิดหาวิธีแอบชิ่งหนีกลางทาง แต่น่าเสียดาย ชีซิงไม่เปิดโอกาสให้เธอสักนิดเดียว รถมุ่งหน้าไปตลอด ไม่หยุดจอดสักครั้งเดียว…

ผ่านไปราวๆ ครึ่งวัน ทิวทัศน์ตรงหน้าก็เจริญรุ่งเรืองขึ้นเรื่อยๆ รถราขวักไขว่ ผู้คนเดินไปมาไม่ขาดสาย

มองทิวทัศน์ความเจริญฐในเมืองใหญ่ บวกกับตามคำบรรยายของคนตระกูลโจว เยี่ยหวันหวั่นคาดเดาว่าที่แห่งนี้ก็คงจะเป็นเมืองที่สำคัญที่สุดของรัฐอิสระ…เมืองอวิ๋น!

สำนักงานใหญ่ของเนี่ย จี่ เสิ่น หลิงสี่ตระกูลใหญ่ล้วนอยู่ที่เมืองอวิ๋น รวมถึงสมาคมสหพันธ์วิทยายุทธ และโรงเรียนทหารรับจ้าง…

ระดับความเจริญนี้เทียบกับเมืองหลวงประเทศจีนยังถึงขั้นว่าไม่ด้อยไปกว่ากัน อีกทั้งพื้นที่เมืองอวิ๋นยังกว้างขวางกว่า ใหญ่โตกว่าเมืองหลวงประเทศจีนมากโข

“ไม่ได้กลับเมืองอวิ๋นนานเท่าไรแล้ว” เยี่ยหวันหวั่นเอ่ยปากอย่างวางท่า

แต่ชีซิงกลับไม่เอ่ยปาก หลับตานิ่งเงียบ

บหหอดกระอักกระอ่วนไม่ได้ เด็กนี่ ทำไมจัดการยากขนาดนี้…

ผ่านไปสักพัก ขบวนรถก็หยุดหน้าตึกระฟ้าแห่งหนึ่ง ตึกระฟ้าทั้งตึกนี้ เป็นสำนักงานใหญ่ของพันธมิตรอู๋เว่ย

ไม่นาน คนขับรถเปิดประตูรถแล้วชีซิงก็ลงจากรถ

“พี่ครับ ถึงแล้ว” มองเยี่ยหวันหวั่นที่ยึกยักไม่ลงจากรถ ชีซิงก็เอ่ยปากเสียงเย็น

“อืม” เยี่ยหวันหวั่นได้แต่ลงรถตามชีซิงภายใต้ความจนใจ

“ผู้นำพันธมิตร พอทุกคนเห็นคุณ…จะต้องตื่นเต้นหัวใจวายแน่ครับ!” ชายชรามองเยี่ยหวันหวั่นพลางอ้าปากหัวเราะเอ่ย

เยี่ยหวันหวั่นพูดไม่ออก

สมาชิกพันธมิตรอู๋เว่ยจะตื่นเต้นหัวใจวายหรือเปล่านี่เธอไม่รู้ ยังไงก็ตามตอนนี้ตัวเธอก็อยากตายสุดๆ แล้ว

ตัวเองแอบอ้างเป็นใครไม่แอบอ้าง ต้องมาแอบอ้างเป็นแบดเจอร์ที่ทรงอำนาจชั่วช้าของพันธมิตรอู๋เว่ยซะได้…

แต่คิดดูดีๆ แล้ว ว่าตามสถานการณ์ก่อนหน้านี้ที่ตระกูลโจว ถ้าตัวเธอไม่ฉวยโอกาส ยอมรับว่าตัวเองเป็นแบดเจอร์ ไม่เพียงตระกูลโจวจะจบสิ้น ตัวเธอเองก็จะไม่มีจุดจบที่ดีด้วย

นี่เป็นวิธีที่ช่วยไม่ได้แล้ว เธอไม่มีตัวเลือกโดยสิ้นเชิง

“ไปกันเถอะ” เยี่ยหวันหวั่นเค้นรอยยิ้มออกมาบนใบหน้า ตามชีซิงกับชายชราเดินเข้าตึกระฟ้าไป

จำต้องพูดว่า พันธมิตรอู๋เว่ยนี้มีกำลังทรัพย์แข็งแกร่งจริงๆ ในสถานที่อย่างเมืองอวิ๋นกลับสร้างตึกระฟ้าสูงหลายสิบชั้นเป็นสำนักงานใหญ่ได้ ถ้าตัวเองเป็นแบดเจอร์จริงๆ …คงจะรู้สึกไม่เลวเลยทีเดียว…

แต่พ่อแม่เธอตายแล้วทั้งคู่ ติดตามคุณตาตั้งแต่เล็ก เธอกับคุณตาล้วนเป็นคนจีน ส่วนแบดเจอร์กลับเป็นคนรัฐอิสระ พ่อแม่ล้วนแข็งแรง พูดยังไงเธอกับแบดเจอร์ก็ไม่มีทางใช้คนเดียวกัน

อีกทั้งเยี่ยหวันหวั่นก็ไม่อาจเชื่อได้ว่าก่อนตัวเองเสียความทรงจำ จะเป็นแบดเจอร์ที่โหดเหี้ยมอำมหิตอย่างนั้น เธอไม่เคยคิดว่าเมื่อก่อนตัวเองจะเป็นคนที่ชั่วช้าถึงกระดูกคนหนึ่งได้

…

ในตึกระฟ้าแทบเต็มไปด้วยสมาชิกหัวกะทิของพันธมิตรอู๋เว่ย หลังเห็นชีซิงก็พากันเรียกคุณชายเจ็ดหนึ่งเสีย

ดูชีซิงผู้นี้ อายุไม่มากแต่กลับมีตำแหน่งแบบนี้ในพันธมิตรอู๋เว่ย เยี่ยหวันหวั่นก็แปลกใจ เด็กหนุ่มคนนี้แท้จริงมีเสน่ห์กับความสามารถอะไรกันแน่

“พี่รออยู่ตรงนี้เดี๋ยว” ผ่านไปชั่วครู่ ชีซิงก็พาเยี่ยหวันหวั่นมายังโถงประชุมไร้ผู้คน แล้วเอ่ยปากกับเธอ