แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 1297

บทที่ 1297 น่าจะเป็นคนที่กำลังตามจีบ

เช้าของวันต่อมา เยี่ยหวันหวั่นถูกเสียงเคาะประตูเบาๆ ปลุกตื่น

ตลอดคืนที่ผ่านมาที่เอนตัวลงบนเตียงบ้านผีสิง เยี่ยหวันหวั่นแทบไม่ได้หลับตาเลย มีแค่ตอนที่ฟ้าเพิ่งสางเท่านั้นที่เธอทนไม่ไหวจนต้องแอบงีบพักผ่อนไปแป๊บหนึ่ง

พอได้ยินเสียงเคาะประตู เยี่ยหวันหวั่นยังนึกว่าเป็นเป่ยโต่ว จึงรีบใส่รองเท้าแล้วออกจากห้องนอนไปเปิดประตูบ้าน

แต่ภาพที่เห็น กลับไม่ใช่เป่ยโต่ว ทว่าเป็นชายหนุ่มที่กำลังฉีกยิ้มมุมปากเล็กน้อยคนหนึ่งยืนอยู่

ชายหนุ่มแต่งกายสบายๆ แต่กลับทำให้สัมผัสได้ถึงราศีของความเป็นผู้นำของเขา

เยี่ยหวันหวั่นระแวดระวังทันที

ขณะเดียวกัน ไม่รู้เพราอะไร จู่ๆ ภาพบางอย่างก็โผล่ขึ้นมาในสมองของเยี่ยหวันหวั่น ผู้ชายหน้าตาดีคนนี้…ทำให้เธอรู้สึกคุ้นเคยอย่างน่าประหลาด

นัยน์ตาของเยี่ยหวันหวั่นไหวระริก จากนั้นก็นึกขึ้นได้ เขาก็คือผู้ชายในรูปที่อยู่ในห้องของแบดเจอร์ที่เธอเห็นเมื่อคืนไม่ใช่เหรอ ไม่น่าล่ะถึงได้ดูคุ้นๆ

“จะไม่เชิญฉันเข้าไปนั่งหน่อยเหรอ” ชายหนุ่มยิ้มบอก

ชายหนุ่มพูดจบ เยี่ยหวันหวั่นถึงเพิ่งได้สติ มาถึงที่นี่ได้…น่าจะเป็นคนในพันธมิตรอู๋เว่ยเหมือนกันสินะ…

ไม่นาน เยี่ยหวันหวั่นก็หลีกทางให้ชายหนุ่มเดินเข้าไปในบ้านพัก

“เสี่ยวเฟิง หลายปีมานี้ใช้ชีวิตอยู่ข้างนอกสบายดีไหม” ชายหนุ่มจ้องเยี่ยหวันหวั่น แล้วถามอย่างอ่อนโยน

“ก็ดี” เยี่ยหวันหวั่นตอบ

ตอนนี้เยี่ยหวันหวั่นทั้งตกใจและสับสน ผู้ชายคนนี้เรียกเธอว่าเสี่ยงเฟิง…

ซึ่งหมายความว่า สายสัมพันธ์ระหว่างเขากับแบดเจอร์ไม่ธรรมดา…เกรงว่าจะไม่ใช่แค่ลูกน้องกับหัวหน้า

ชายหนุ่มเดินเข้ามาใกล้เยี่ยหวันหวั่น นัยน์ตาคู่นั้นที่ลึกซึ้งดุจดวงดาวสบประสานกับดวงตาของเยี่ยหวันหวั่น

“เสี่ยวเฟิง เธอเปลี่ยนไป ใจเย็นขึ้นกว่าเมื่อก่อนมาก หน้าตาก็เหมือนจะสวยกว่าแต่ก่อน” ชายหนุ่มเอ่ย ขณะพูดเขายังคงยิ้มน้อยๆ อยู่ตลอด

เยี่ยหวันหวั่นยิ้มรับตามมารยาทเล็กน้อย

จะไม่เปลี่ยนได้ไง ยังไม่พูดถึงเรื่องที่เธอไม่ใช่แบดเจอร์ ถึงจะเป็นแบดเจอร์ตัวจริง หายตัวไปตั้งหลายปี กลับมาอีกครั้งยังไงหน้าตาก็ต้องเปลี่ยนไปมากอยู่แล้ว

ได้ยินมาว่าตอนแบดเจอร์หายตัวไปยังอายุสิบกว่าปีอยู่เลย ช่วงที่หญิงสาวหน้าตาเปลี่ยนไปมากที่สุด ก็คือช่วงอายุระหว่างสิบกว่าปีจนถึงยี่สิบกว่าปีนี่แหละ ผู้หญิงเมื่อโตแล้วหน้าตาจะเปลี่ยนไปสิบแปดแบบ [1]ไม่เคยได้ยินหรือไง…

เยี่ยหวันหวั่นยังไม่ทันพูดอะไร จู่ๆ ก็ได้กลิ่นหอมชวนน้ำลายไหล เธอรีบยกมือขึ้นกุมท้องที่กำลังหิวโหยของตัวเอง

“หิวเหรอ?” ชายหนุ่มยิ้ม “ข้าวกล่องที่เธอชอบกินที่สุด ฉันทำเอง”

เอ่ยจบ ชายหนุ่มก็ยื่นข้าวกล่องให้เยี่ยหวันหวั่น

“ทำเองเหรอ…” เยี่ยหวันหวั่นยิ่งประหลาดใจ ผู้ชายคนนี้กับแบดเจอร์เป็นอะไรกันกันแน่ ทำข้าวกล่องให้แบดเจอร์กินเอง…แล้วยังเรียกแบดเจอร์ว่าเสี่ยวเฟิงอีก?

จากสัญชาตญาณของเยี่ยหวันหวั่น ผู้ชายคนนี้ น่าจะเป็นคนที่กำลังตามจีบแบดเจอร์แน่ๆ!

“ขอบคุณ ไม่เป็นไร” เยี่ยหวันหวั่นส่ายหน้าด้วยความระแวง

ชายหนุ่มกลับไม่พูดอะไรมาก เพียงค่อยๆ เก็บข้าวกล่องอย่างระมัดระวัง

“เสี่ยวเฟิง…เธอเพิ่งกลับมา พันธมิตรอู๋เว่ยไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว ทำอะไรก็ควรระวังตัว วู่วามไม่ได้เด็ดขาด” เอ่ยจบ ชายหนุ่มด็แตะปลายจมูกของเยี่ยหวันหวั่นเบาๆ จากนั้นไม่รอให้เยี่ยหวันหวั่นได้สติเขาก็หมุนตัวเดินออกจากบ้านพักไปแล้ว

ตอนนี้เยี่ยหวันหวั่นขมวดคิ้ว ถึงแม้เธอจะเดาว่าผู้ชายคนนี้อาจเป็นคนที่ตามจีบพี่หัวเกรียนอยู่ แต่ก็รู้สึกว่ามีอะไรแปลกๆ อยู่

จากแววตาของผู้ชายคนนั้น เธอมองไม่เห็นความรักเลยแม้แต่น้อย แต่เหมือน…ความเอ็นดูของพี่ชายที่มีต่อน้องสาวมากกว่า…

ผู้ชายคนนี้…เป็นใครกันแน่?!

————————————————————————————-