แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 1317

บทที่ 1317 ปีกกล้าขาแข็งขึ้นเรื่อยๆ

เยี่ยหวันหวั่นเงยหน้ามองชายชรา คนคนนี้ก็คือผู้อาวุโสสาม เขากลับมีหน้าตาที่ดูใจดีต่างจากที่คิด

“ไม่ทราบว่าวันนี้ทุกท่านมาหาฉันมีเรื่องอะไร” เยี่ยหวันหวั่นยิ้มเย็น แล้วถามขึ้น

“หลายวันนี้ พวกผมรู้ว่าท่านหัวหน้ากลับมาแล้ว แต่เพราะในแก๊งมีเรื่องเร่งด่วนให้จัดการมากมาย เลยทำให้ไม่มีเวลามาพบท่านหัวหน้า วันนี้มีเวลาพอดีเลยตั้งใจมาพบท่านหัวหน้า” ชายชราอีกคนที่ดูมีอายุแล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง

ภายนอกดูเหมือนเป็นเหตุการณ์ปกติ แต่เยี่ยหวันหวั่นกลับรู้ดี วันนี้…เธอจะยอมอ่อนข้อไม่ได้เด็ดขาด ไม่อย่างนั้น อย่าว่าแต่เรื่องที่เธอเป็นหัวหน้าแก๊งตัวปลอมเลย ถึงจะเป็นหัวหน้าแก๊งตัวจริงวันข้างหน้าก็ต้องลำบากแน่ๆ บางทีเธออาจไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองจะตายยังไง

“หึ งั้นเหรอ” เยี่ยหวันหวั่นขยับมุมปากเล็กน้อย เผยให้เห็นรอยยิ้มชั่วร้ายอย่างอธิบายไม่ถูก

เป่ยโต่วกับคนอื่นๆ คอยยืนอยู่ไม่ไกลโดยไม่ปริปากซักคำ

ชีซิงกำลังสังเกตทุกการกระทำและคำพูดของเยี่ยหวันหวั่น คล้ายต้องการมองหาช่องโหว่จากสิ่งเหล่านั้น

“ท่านหัวหน้า ผมอยากถามว่าหลายปีที่ผ่านมา ท่านหัวหน้าไปอยู่ที่ไหนมา?” จู่ๆ ผู้อาวุโสสามก็จ้องหน้าเยี่ยหวันหวั่น แล้วแค่นยิ้มเย็นชา

“หึ ผู้อาวุโสสามนี่เป็นห่วงฉันจริงๆ” เยี่ยหวันหวั่นยิ้มบอก

“แน่นอนอยู่แล้ว ท่านเป็นถึงหัวหน้าพันธมิตรอู๋เว่ยของพวกเรา…” ผู้อาวุโสสามเอ่ย

แต่ทว่า ยังไม่ทันสิ้นเสียงของผู้อาวุโสสาม จู่ๆ สีหน้าของเยี่ยหวันหวั่นก็เปลี่ยนไป

เยี่ยหวันหวั่นลุกขึ้นแล้วหยิบเอกสารชุดหนึ่งปาใส่หน้าผู้อาวุโสสามอย่างแรง

“ไอ้แก่ คงอยู่มานานจนเบื่อชีวิตแล้วสินะ!” เยี่ยหวันหวั่นตวาดเสียงเข้ม

จู่ๆ เยี่ยหวันหวั่นก็เปลี่ยนไป ทุกคนในห้องต่างตกตะลึง พวกชิวสุ่ยกับเป่ยโต่วอึ้งค้างไปทันที ส่วนชีซิงนั้นแววประหลาดใจปรากฏในดวงตา…

ตอนนี้อำนาจส่วนใหญ่ในพันธมิตรอู๋เว่ยล้วนอยู่ในกำมือของตาเฒ่าพวกนี้ เยี่ยหวันหวั่นทำอย่างงี้…หรือคิดจะแตกหักกับตาเฒ่าพวกนี้จริงๆ…

“ท่านหัวหน้า ทำอย่างงี้หมายความว่ายังไง!” ผู้อาวุโสสามจ้องหน้าเยี่ยหวันหวั่น ประกายเย็นชาพาดผ่านนัยน์ตา

ไอสังหารในแววตาของผู้อาวุโสสามทำให้เยี่ยหวันหวั่นแอบกลัวหัวหดอยู่หน่อยๆ แต่ภายนอกเธอกลับยิ่งปั้นหน้าเย็นชาจนจับขั้วหัวใจ

“หลายปีมานี้ที่ฉันไม่อยู่ คุณดูปีกกล้าขาแข็งมาขึ้นเรื่อยๆ…” เยี่ยหวันหวั่นแค่นยิ้ม

“เหอะ ท่านหัวหน้า พูดอย่างงนี้หมายความว่ายังไง!” ผู้อาวุโสสามแค่นเสียงเย็น

“เมื่อคืน ลูกชายนอกสมรสคนนั้นของคุณทำอะไรไว้ คุณจะบอกว่าตัวเองไม่รู้เรื่องงั้นเหรอ?” เยี่ยหวันหวั่นจ้องหน้าผู้อาวุโสสาม

ผู้อาวุโสสามยักไหล่ “ท่านหัวหน้า กินอะไรก็กินได้ แต่จะพูดจาส่งเดชไม่ได้ ผมไม่มีลูกนอกสมรสอะไรทั้งนั้น”

“งั้นเหรอ” เยี่ยหวันหวั่นพยักหน้า “เป่ยโต่ว เอาตัวเข้ามา”

“ครับ…” เป่ยโต่วเดินออกจากห้องทำงานไป

เมื่อคืน เป่ยโต่วได้รับสายจากเยี่ยหวันหวั่น ให้แอบไปเอาตัวหลี่โม่เฉินออกมาจากโรงพยาบาลเงียบๆ ถึงแม้ไม่รู้ว่าเยี่ยหวันหวั่นจะทำอะไร แต่เป่ยโต่วก็ทำตามคำสั่งเธอเป็นอย่างดี

ไม่นาน สมาชิกพันธมิตรอู๋เว่ยสองคนก็หามเปลเดินตามหลังเป่ยโต่วเข้ามาในห้อง

บนเปลหลังนั้น ก็คือหลี่โม่เฉินลูกนอกสมรสของผู้อาวุโสสามนั่นเอง

พอเห็นสภาพของหลี่โม่เฉินที่เต็มไปด้วยผ้าพันแผลพันทั้งตัว แววตาของผู้อาวุโสสามก็เปลี่ยนไปทันที

“หลี่ซือ ในเมื่อคุณบอกว่าไม่มีลูกนอกสมรส แล้วคุณรู้จักคนคนนั้นรึไม่” เยี่ยหวันหวั่นยิ้มเย็น

————————————————————————————-