แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 1385

บทที่ 1385 ฉันรู้ นายเก่งที่สุด

“ชิ” เป่ยโต่วเม้มปาก “พี่เฟิ่ง ความจริงผมก็คิดยังงี้เหมือนกัน แค่ยังไม่ทันได้พูดก็เท่านั้น”

เยี่ยหวันหวั่นมองเป่ยโต่วด้วยใบหน้าไร้อารมณ์ แล้วบอกว่า “ฉันรู้ นายเก่งที่สุดแล้ว”

เป่ยโต่วพยักหน้ารัวๆ “พี่เฟิ่ง พี่นี่เป็นผู้รู้อย่างที่คิดจริงๆ!”

ตอนนี้เยี่ยหวันหวั่นไม่มีอารมณ์ล้อเล่นกับเป่ยโต่ว ได้แต่ลอบถอนใจ พันธมิตรอู๋เว่ยแห่งนี้เหมือนบ่อโคลนจริงๆ ด้วย บางทีอาจต้องรอให้เดธโรสของเธอยิ่งใหญ่ขึ้นมาก่อน…เธอถึงจะสามารถปีนออกจากบ่อโคลนแห่งนี้ได้

……

สำนักงานใหญ่ขอเดธโรสตั้งอยู่ที่คฤหาสน์หลังหนึ่ง โดยที่คฤหาสน์หลังนั้นเหล่าเจียงใช้ฐานะสมาชิกพันธมิตรอู๋เว่ยทั้งเกลี้ยกล่อมและข่มขู่ จนสุดท้ายซื้อมาในราคาครึ่งเดียว

ตอนนี้นักสู้ที่รวบรวมได้ถูกพาไปอยู่ในคฤหาสน์แล้ว

ตอนนี้ รอบคฤหาสน์เงียบกริบ

ไม่นาน ชายหนุ่มคนหนึ่งที่แต่งตัวเหมือนนักพรต เดินมาหยุดยืนหน้าประตูคฤหาสน์พร้อมกับรอยยิ้มแปลกๆ บนใบหน้า

“ขอเทียนจุนอำนวยพร…มีคนอยู่รึไม่?” นักพรตตะโกนเข้าไปในคฤหาสน์

“มีคนอยู่ไหม รีบออกมาเร็ว!” ตะโกนเรียกอยู่สิบกว่าวินาทีก็ยังไม่มีใครตอบ นักพรตเริ่มมีสีหน้าหงุดหงิด

“ใครน่ะ!” ผ่านไปครู่หนึ่ง ชายชราชุดดำคนหนึ่งเดินออกมาจากคฤหาสน์

ชายชราคนนี้ชื่อเจี่ยงเฉิง เป็นหนึ่งในกำลังคนชุดแรกของเดธโรส นับเป็นยอดฝีมืออันดับต้นๆ

“ขอเทียนจุนอำนวยพร…อาตมาแค่อยากถามว่าที่นี่ใช่สำนักงานใหญ่ของเดธโรสรึไม่?” นักพรตยิ้มถาม

เจี่ยงเฉิงชะงักเล็กน้อย จากนั้นคิ้วก็ขมวดเข้าหากัน “รู้ได้ยังไง?”

“เพื่อนแนะนำมา…” นักพรตเอ่ย

“อ้อ?” เจี่ยงเฉิงครุ่นคิด

พักนี้เดธโรสรับนักสู้เพิ่มจำนวนมากจริงๆ ถ้าหากจะมีเพื่อนแนะนำกันปากต่อปากก็ไม่ใช่เรื่องแปลก

“น้องชาย อยากเข้าเดธโรสไม่ใช่เรื่องง่าย…ต้องดูฝีมือนายก่อนว่ามีสิทธิ์เข้ามาอยู่ในเดธโรสของเรารึเปล่า” เจี่ยงเฉิงกล่าว

ได้ยินเจี่ยงเฉิงพูดอย่างนั้น นักพรตหนุ่มก็ครุ่นคิด สุดท้ายก็พยักหน้าบอกว่า “ไม่เป็นไรๆ…อาตมาแค่มาถามดู แค่มั่นใจว่าที่นี่เป็นสำนักงานใหญ่ของเดธโรสก็พอแล้ว”

นักพรตพูดจบก็หมุนตัวทำท่าจะเดินจากไป

แต่เจี่ยงเฉิงกลับทำหน้าเครียดขึ้นมาทันที

ท่าทางของเจ้านักพรตคนนี้ดูแปลกๆ เพื่อนแนะนำมาที่ไหนกันล่ะ เขามาเช็คว่าที่นี่เป็นสำนักงานใหญ่ของเดธโรสรึเปล่าต่างหาก!

ถึงจะไม่รู้ว่านักพรตตรงหน้ามีจุดประสงค์อะไร แต่ถ้าเจี่ยงเฉิงไม่ถามให้ใจ มีหรือจะยอมปล่อยเขาไป

“ไอ้เลว กล้ามาล้วงข้อมูลเดธโรสของเราเรอะ!”

เจี่ยงเฉิงเดือดดาล ร่างกายหายวับไปจากที่เดิม เพียงอึดใจเดียวก็มาหยุดอยู่ข้างนักพรตคนนั้น

พริบตาเดียว เจี่ยงเฉิงคว้าแขนนักพรตแน่น “วันนี้ถ้าแกไม่พูดให้รู้เรื่อง เกรงว่า…จะไม่มีทางรอดชีวิตออกไปจากที่นี่ได้!”

“ขอเทียนจุนอำนวยพร ผู้เฒ่า อย่าโมโหนักเลย ไม่ดีต่อร่างกาย” ขณะพูด นักพรตขยับกายเล็กน้อย

แต่ทว่า แววตาของเจี่ยงเฉิงปรากฏความสงสัย นักพรตคนนี้…มีวรยุทธ์สูงส่งยากคาดเดา แค่ขยับตัวก็สะบัดเขาออกแล้ว…

ตอนแรกเจี่ยงเฉิงทำท่าจะเรียกคน เพียงแต่นักพรตคนนั้นเร็วมาก พริบตาเดียวก็วิ่งหายไม่ทิ้งร่องรอยแล้ว

……

เมืองอวิ๋นเฉิง โซนเนี่ย