แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 1387

บทที่ 1387 ตระกูลเนี่ยไหน?

ไม่นาน ชายหญิงหลายสิบคนสวมเสื้อคลุมสีแดงกุหลาบ ใส่หน้ากากจิ้งจอกสีเงินค่อยๆ เดินมาหยุดยืนข้างเยี่ยหวันหวั่น จากนั้นก็ทำความเคารพเยี่ยหวันหวั่น

ชายหญิงที่ใส่หน้ากากจิ้งจอกเงินพวกนี้เป็นคนที่เยี่ยหวันหวั่นเลือกมาเองกับมือ แล้วก็เป็นกลุ่มคนที่แข็งแกร่งที่สุดของเดธโรสในตอนนี้

ทุกคนจ้องเยี่ยหวันหวั่นเงียบๆ ไม่มีใครพูดอะไร นักสู้ที่ถูกรับเข้ามาใหม่หลายคนเพิ่งเคยเห็นเดธโรสในตำนานเป็นครั้งแรก จึงไม่มีใครกล้าพูดมาก

ตอนแรกเยี่ยหวันหวั่นทำท่าจะพูดอะไร แต่จู่ๆ เจี่ยงเฉิงกลับก้าวเข้ามาบอกกับเยี่ยหวันหวันหวั่นว่า “หัวหน้า…เมื่อกี้เกิดเรื่องนิดหน่อยครับ…”

เยี่ยหวันหวั่นเอ่ยเสียงเย็น “ว่ามา”

เจี่ยงเฉิงไม่กล้าปิดบังแม้แต่น้อย เขาเอ่ยปากอย่างระมัดระวัง “เมื่อกี้มีชายหนุ่มคนหนึ่งมาที่นี่…ไม่รู้ไปรู้ข่าวของเดธโรสเราจากที่ไหนมา เขาตามมาจนถึงที่นี่ แล้วเช็คว่าที่นี่เป็นสำนักงานใหญ่ของเดธโรสรึเปล่า…”

สิ้นเสียงพูด พวกเหล่าเจียงกับโลลิน้อยก็หน้าเปลี่ยนสีเล็กน้อย

มีคนตามหาสำนักงานใหญ่ของเดธโรส ต้องการอะไรกัน?

“นายไม่ได้จับหมอนั่นไว้เหรอ?” โลลิน้อยขมวดคิ้วแล้วถามเจี่ยงเฉิง

เจี่ยงเฉิงกลับส่ายหน้า แล้วพูดด้วยสีหน้าเครียดๆ ว่า “ตอนแรกผมก็ตั้งใจจะจับเขาไว้ แต่…เจ้าหนุ่มนั่นฝีมือร้ายกาจมาก…น่าละอายที่ผมไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา”

ไม่ใช่คู่ต่อสู้?!

สิ้นเสียงของเจี่ยงเฉิง พวกโลลิน้อยกับเหล่าเจียงก็ทำหน้าแปลกใจ

ตอนนี้ สมาชิกใหม่ที่เดธโรสรับมาล้วนเป็นนักสู้ชั้นยอด ไม่มีใครหลอกกินไปวันๆ โดยเฉพาะเจี่ยงเฉิง ยังไงเขาก็นับเป็นยอดฝีมืออันดับต้นๆ ของเดธโรสได้แน่นอน แม้แต่เจี่ยงเฉิงก็ยังไม่ใช่คู่ต่อสู้…เป็นไปได้ยังไง…

เยี่ยหวันหวั่นยังคงมีใบหน้าเรียบเฉย แต่ในใจกลับกำลังครุ่นคิด ใครกันที่มาสืบเรื่องของเดธโรส หรือว่าจะเป็นสมาคมสหพันธ์วิทยายุทธ…หรือไม่ก็อาชูร่า?

เพียงแต่พอคิดดูดีๆ แล้ว สมาคมสหพันธ์วิทยายุทธก็ดี อาชูร่าก็ดี ดูเหมือนว่าพวกเขาจะไม่มีเหตุผลให้ทำอย่างนี้…

ถ้าไม่ใช่สองกลุ่มอำนาจนี้ แล้วจะเป็นใครล่ะ?!

เยี่ยหวันหวั่นยังไม่ทันได้คิดมากไปกว่านี้ เสียงอึกทึกครึกโครมก็ดังขึ้นในคฤหาสน์

สองอึดใจต่อมา ชายชราคนหนึ่งก็วิ่งเข้ามาในห้องโถงใหญ่อย่างร้อนรน เขารีบคุกเข่าตรงหน้าเยี่ยหวันหวั่น “หัวหน้าครับ…คนของตระกูลเนี่ยมาครับ!”

“ตระกูลเนี่ย…”

เยี่ยหวันหวั่นลุกขึ้นยืนแล้วขมวดคิ้ว

“ตระกูลเนี่ยไหน?” เยี่ยหวันหวั่นถาม

“ก็…ตระกูลเนี่ยหนึ่งในสี่ตระกูลใหญ่ของรัฐอิสระไงครับ!” ชายชราหน้าซีดเผือด ผู้มาฝีมือร้ายกาจมาก ขนาดพรรคพวกหลายสิบคนยังสู้ไม่ได้

“เหอะ ตระกูลเนี่ยแล้วยังไง!” เจี่ยงเฉิงทำหน้าเย็นชา

ถึงจะเป็นตระกูลเนี่ยก็ทำตัวสามหาวต่อหน้าหญิงหม้ายชุดดำไม่ได้!

“ขอเทียนจุนอำนวยพร กล้าสวมรอยเป็นเดธโรส…ทุกท่านใจกล้ามาก! แต่…ได้คิดถึงผลที่จะตามมารึยัง?” เสียงของนักพรตใจบริสุทธิ์ดังเข้ามาจากนอกห้อง

เยี่ยหวันหวั่นสะดุดไปทันทีที่ได้ยินเสียงนั้น ไม่รู้ทำไมถึงได้รู้สึกว่าเสียงนี้คุ้นหูมาก

สิ้นเสียงของนักพรตใจบริสุทธิ์ เนี่ยอู๋หมิงกับนักพรตใจบริสุทธิ์ก็ค่อยๆ ก้าวเข้ามาในห้องโถง

“แกบอกว่าพวกฉันสวมรอยงั้นเรอ?!”

ทันใดนั้น นักสู้หลายสิบคนที่ใส่หน้ากากจิ้งจอกเงินรีบล้อมเนี่ยอู๋หมิงกับนักพรตใจบริสุทธิ์จนมิด