บทที่ 1407 ชักดาบดึงธนู
“พี่เฟิ่ง เมื่อกี้เขาคุ้มกันพี่…ฝ่ามือเมื่อกี้ราคาห้าร้อย พี่จำไว้ด้วย อย่าลืมซะล่ะ…” ชายผมหยิกเดินมาหยุดข้างเยี่ยหวันหวั่น รัวนิ้วมือลงบนแป้นเครื่องคิดเลข แล้วยื่นให้เยี่ยหวันหวั่นดู
เยี่ยหวันหวั่นหันไปจ้องชายผมหยิก ขยับปากทำท่าจะพูดอะไร แต่สุดท้ายกลับพูดไม่ออกซักคำ พวกทีมทหารรับจ้างจูซิงไม่ได้…มาพาเธอซวยจริงๆ ใช่ไหมเนี่ย?
ผู้ชายที่โดนชายใส่แว่นกรอบทองซัดปลิวเมื่อกี้เป็นคนของอาชูร่า…
ผู้มีอิทธิพลจากหลายกลุ่มอำนาจหันมามองเยี่ยหวันหวั่น ผู้หญิงคนนี้บ้าบิ่นถึงขีดสุดแล้วจริงๆ ไม่ใช่แค่ลงมือกับคนของตระกูลเยี่ยน ตอนนี้แม้แต่คนของนายแห่งอาชูร่าก็ยังกล้าเล่นงาน…
“ฮ่าๆ ดูเหมือนหัวหน้าพันธมิตรอู๋เว่ยจะไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้ว เมื่อกี้ก็ทำร้ายคนของตระกูลเยี่ยน ตอนนี้กลับกล้าทำร้ายคนของนายแห่งอาชูร่า…”
“มีคนอยากตาย จะห้ามยังไงได้ล่ะ เราแค่ยืนดูเรื่องสนุกก็พอ”
“ฉันกลับอยากรู้ ถ้านายแห่งอาชูร่ามาถึงเมื่อไหร่ หัวหน้าพันธมิตรอู๋เว่ยจะตายน่าอนาถแค่ไหน”
ตอนนี้ ชายใส่ชุดจงซานจวงยกมือขยับแว่น หันไปมองเยี่ยหวันหวั่นแล้วกล่าวว่า “พี่เฟิ่ง คุณชายเยี่ยสั่งให้พวกเราคอยคุ้มกันพี่ไม่ให้ห่าง ใครก็ตามที่มีอันตรายหรือไม่ให้เกียรติพี่ พวกผมจะกำจัดให้หมด มีพวกผมอยู่ พี่เฟิ่งไม่จำเป็นต้องลงมือเอง แล้วพี่เฟิ่งก็ไม่ต้องเป็นห่วงอะไรทั้งนั้น”
ได้ยินชายใส่แว่นพูดอย่างนั้น เยี่ยหวันหวั่นปากกระตุก ก็เพราะมีพวกนายอยู่ ฉันก็เลยยิ่งอันตรายไงเล่า…
ถึงตอนอยู่จีนทักษะการต่อสู้ของเยี่ยหวันหวั่นจะจัดว่าไม่เลว แต่เทียบกับนักสู้ในรัฐอิสระแล้ว เรียกได้ว่าเทียบไม่ติดเลยซักนิด ที่นี่มีผู้มีอิทธิพลอยู่เต็มไปหมด เยี่ยหวันหวั่นสู้พวกเขาไม่ได้ซักคน คนอื่นเขาใช้แค่นิ้วเดียวก็ฆ่าเธอได้แล้วเหอะ
ถ้าอยู่ในถิ่นของพันธมิตรอู๋เว่ยที่เธอมีอำนาจและกำลังคนมหาศาลก็คงไม่มีอะไรน่ากลัว แต่ที่นี่มันที่ไหน…ถิ่นของอาชูร่าเชียวนะ! ไม่ใช่ถิ่นของพันธมิตรอู๋เว่ย!
ถ้าเธอทำให้ฝูงชนโกรธแค้น อีกเดี๋ยวคงไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าตายได้ยังไง…
แผนเดิมของเยี่ยหวันหวั่นคือแค่มายั่วโมโหนายแห่งอาชูร่าเท่านั้น อย่างมากก็แค่เป็นการเสียมารยาท ก่อเรื่องวุ่นวาย ดังนั้นถ้าคิดจะหนีเอาตัวรอดก็คงไม่ใช่เรื่องยาก…
แต่ทีมทหารรับจ้างจูซิงนี่สิ ดันไปมีเรื่องกับทุกคนที่ขวางหน้า
“พี่เฟิ่ง กลุ่มอำนาจบางส่วนที่อยู่ที่นี่สู้พันธมิตรอู๋เว่ยไม่ได้ แต่หัวหน้าของพวกเขากลับดูถูกพี่เฟิ่งขนาดนี้ ถึงขนาดอยากให้พี่เฟิ่งตาย ผมว่า…พฤติกรรมอย่างนี้ของพวกเราถือเป็นการหยามเกียรติพี่เฟิ่ง
ดังนั้น ผมคิดว่าควรฆ่าพวกเขาซะ ทำให้พวกเขารู้ว่าเกียรติของหัวหน้าพันธมิตรอู๋เว่ยไม่อาจท้าทายส่งเดช!”
ชายผมหยิกหันไปพูดกับเยี่ยหวันหวั่นด้วยสีหน้าจริงจัง จากนั้นไม่รอให้เยี่ยหวันหวั่นพูดอะไร ชายผมหยิกก็เริ่มนับจำนวนคนอย่างเป็นจริงเป็นจัง…
ผู้มีอิทธิพลพวกนั้นที่โดนชายผมหยิกชี้นิ้วนับจำนวนต่างเดือดดาล ทำท่าเหมือนจะเอาเรื่องกับเยี่ยหวันหวั่นให้ถึงที่สุด
เยี่ยหวันหวั่นยังไม่ทันพูดอะไร ในตอนนั้นเอง มีกลุ่มชายชุดดำท่าทางขึงขังถืออาวุธครบมือเดินคุ้มกันคนผู้หนึ่งเดินมาทางพวกเขา
ชายที่เดินนำใบหน้าเย็นชา เส้นผมสีขาวเทา นัยน์ตาดำขลับลึกล้ำดุจบ่อน้ำแข็งที่มองไม่เห็นก้น มองไม่เห็นอารมณ์ความรู้สึกแม้แต่น้อย
เมื่อชายหนุ่มปรากฏตัว แม้แต่อุณหภูมิในคฤหาสน์ก็คล้ายจะลดลงถึงศูนย์องศาในพริบตา
“นะ…นั่น…นายแห่งอาชูร่าเหรอ…”
เมื่อเห็นชายหนุ่ม แววตาหวาดกลัวและกริ่งเกรงก็ปรากฏในดวงตาผู้มีอิทธิพลบางคน
————————————————————————————-
บทที่ 1408 การสบตาอันน่าตื่นตะลึง
นายแห่งอาชูร่าเป็นบุคคลลึกลับมาตลอด ในรัฐอิสระไม่มีใครรู้ชื่อเขา และมีไม่กี่คนที่เคยเห็นใบหน้าที่แท้จริงของนายแห่งอาชูร่า
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี