แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 1409
สรุปบท บทที่ 1409 น่าจะมีแผนการใหญ่ / บทที่ 1410 ทำกรรมอะไรไว้: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี
ตอน บทที่ 1409 น่าจะมีแผนการใหญ่ / บทที่ 1410 ทำกรรมอะไรไว้ จาก แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 1409 น่าจะมีแผนการใหญ่ / บทที่ 1410 ทำกรรมอะไรไว้ คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายจีนปัจจุบัน แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี ที่เขียนโดย Internet เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
บทที่ 1409 น่าจะมีแผนการใหญ่
ตอนนี้เยี่ยหวันหวั่นความคิดสับสนวุ่นวาย
จากที่นักพรตใจบริสุทธิ์กับเนี่ยอู๋หมิงบอก หลังจากที่พวกเขากลับมารัฐอิสระก็เคยสืบข่าวของซือเยี่ยหานเหมือนกัน
ซือเยี่ยหานน่าจะเป็นคนของตระกูลซือ…
แต่ว่า…ผู้ชายที่นั่งอยู่บนบัลลังก์ราชาคนนี้ นอกจากเส้นผมสีเทาขาวนั่น เขาเหมือนซือเยี่ยหานทุกระเบียดนิ้ว…
นาทีนี้แม้เยี่ยหวันหวั่นอยากจะเดินเข้าไปถามให้รู้เรื่อง แต่เธอกลับไม่ได้โง่ ในสถานการณ์อย่างนี้เธอย่อมเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงไม่ได้อยู่แล้ว
ยังมีอีกเรื่องที่เยี่ยหวันหวั่นไม่เข้าใจ เมื่อกี้ผู้ชายที่นั่งบนบัลลังก์ราชาสบตากับเธอแวบหนึ่ง ถ้าเขาคือซือเยี่ยหาน แล้วทำไม…ทำไมถึงไม่ทักเธอ กระทั่งไม่มีปฏิกิริยาอะไรเลยด้วยซ้ำ…
“นึกไม่ถึง นายแห่งอาชูร่าผู้ลึกลับกลับทำลายปริศนาในพริบตาด้วยการเผยตัวตนสู่สายตาชาวโลกอย่างงี้…ดูเหมือนว่าอาชูร่าคงเริ่มจะเดินออกจากหลังม่านมายืนแถวหน้าแล้ว ต้องคิดการใหญ่อะไรอยู่แน่ๆ” ชายผมหยิกเอ่ย
นาทีนี้ ชายบนบัลลังก์ราชาหันไปมองทางเยี่ยหวันหวั่นเงียบๆ แต่จากนั้นก็รีบสายตาออกไปอย่างรวดเร็ว เหมือนไม่อยากให้เยี่ยหวันหวั่นรู้ตัว
“ฝูปั๋ว”
ซือเยี่ยหานหันไปเอ่ยกับพ่อบ้านที่ยืนอยู่ข้างหนึ่ง
“นายท่าน มีอะไรให้รับใช้ครับ” พ่อบ้านสูงอายุรีบก้าวเข้ามารับคำ
“บอกหลินเชวียว่าอย่ามาปรากฏตัวที่นี่” ซือเยี่ยหานกล่าว
ได้ยินอย่างนั้น ฝูปั๋วทำหน้าประหลาดใจเล็กน้อย ไม่เข้าใจว่าทำไมนายแห่งอาชูร่าถึงได้ออกคำสั่งอย่างนี้ แต่เขาก็พยักหน้าแล้วหมุนตัวเดินออกไป
ตอนนี้ หลินเชวียกำลังสาวเท้ายาวๆ เดินไปหาซือเยี่ยหาน
แต่ยังไม่ทันเข้าไปใกล้ กลับโดนฝูปั๋วขวางไว้ก่อน
“ฝูปั๋ว ทำอะไรน่ะ?” หลินเชวียทำหน้างง
“เป็นคำสั่งของนายแห่งอาชูร่า ไม่ให้คุณไปปรากฏตัวครับ” พ่อบ้านสูงอายูถ่ายทอดคำสั่งด้วยน้ำเสียงราบเรียบ
“หมายความว่าไง?” หลินเชวียงงงัน ไม่ให้เขาไปปรากฏตัวในงาน ทำไมล่ะ?
ฝูปั๋วเอ่ย “นี่เป็นความต้องการของนายท่านครับ”
“อะไรล่ะเนี่ย…”
ทำไมถึงไม่ให้เขาโผล่ไปล่ะ?
ตอนนี้ หลินเชวียที่สับสนงุนงงเหลือบไปเห็นบางอย่างด้วยความบังเอิญ
พอหันไป เขากลับเห็นใบหน้าด้านข้างของเยี่ยหวันหวั่นยืนอยู่ท่ามกลางกลุ่ม หลินเชวียอึ้งค้างไปทันที
“เชี่ย…” ราวกับเห็นผีก็ไม่ปาน หลินเชวียยกมือขยี้ตาอย่างไม่อยากเชื่อ
ถ้าเขาตาไม่บอก ผู้หญิงคนนั้น…คือเยี่ยหวันหวั่นไม่ใช่เหรอ!?
หลินเชวียตกตะลึง เยี่ยหวันหวั่นอยู่ประเทศจีนไม่ใช่เหรอ…ทำไมถึงมาอยู่รัฐอิสระได้…อีกอย่าง ยังมาโผล่ในงานประชุมที่พี่เก้าเป็นเจ้าภาพด้วย?!
หลินเชวียเข้าใจในที่สุด ไม่น่าล่ะพี่เก้าถึงได้สั่งให้พ่อบ้านมาห้ามเขาไว้ไม่ให้เขาโผล่ไปในงาน…
พี่เก้าคงไม่คิดจะยอมรับกับเยี่ยหวันหวั่นว่าเขาคือซือเยี่ยหาน…ถ้าหากเขาโผล่ไปในงาน ความลับก็ต้องแตก…
คิดมาถึงตรงนี้ หลินเชวียยกมือปาดเหงื่อบนหน้าผากแล้วหลบไปด้านหนึ่ง ไม่กล้าเดินไปต่อ กลัวว่าเยี่ยหวันหวั่นจะเห็นเขา ทำได้เพียงหลบอยู่ในมุมแล้วค่อยๆ สังเกตสถานการณ์
“งั้นเหรอ…” ชายผมแดงจ้องเป่ยโต่ว แล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นยะเยือก
“ฮ่าๆๆ งั้นเหรอหาย่าแกเหรอ เป่ยโต่วปู่เอ็งอยู่นี่แล้วไง ไอ้หลานชาย แน่จริงก็ลงมาดวลกันซักตั้ง จะได้รู้ว่าปู่เอ็งเก่งแค่ไหน!” เป่ยโต่วชี้หน้าชายผมแดงแล้วตะโกนท้าทาย
เดิมทีพวกเขามาที่นี่ก็เพื่อสร้างเรื่องวุ่นวาย และก่อกวนงานประชุมของนายแห่งอาชูร่า ตอนนี้เป่ยโต่วจึงแสดงความเป็นตัวเองอย่างเต็มที่
เยี่ยหวันหวั่นถอนหายใจยกมือกุมหน้าผาก นี่เธอ…ไปทำเวรทำกรรมอะไรไว้กันแน่…ก่อกวน ไม่เท่ากับรนหาที่ตาย ก่อกวนไม่ใช่ก่อกวนอย่างงี้สิ…ก่อนหน้านี้เธอบอกขั้นตอนการก่อกวนกับเป่ยโต่วอย่างละเอียดแล้วแท้ๆ…
“อยากตายรึไง!”
ประกายสังหารพาดผ่านดวงตาชายผมแดง เขาสาวเท้ายาวๆ เดินไปทางพวกเป่ยโต่วกับเยี่ยหวันหวั่น
แต่ทว่าในตอนนั้นเอง ชายหนุ่มบนบัลลังก์ราชากลับเอ่ยเสียงเรียบ “เจียงเหยียน”
ได้ยินอย่างนั้น ชายผมแดงที่ชื่อเจียงเหยียนหันไปมองชายหนุ่ม
“ถอยไป” ซือเยี่ยหานเอ่ยเสียงเรียบ
“ครับ…” ชายผมแดงที่ชื่อเจียงเหยียนไม่โต้แย้งใดๆ เพียงถอยไปยืนข้างหนึ่งทันที ในอาชูร่า ไม่เคยมีใครกล้าโต้แย้งคำพูดของนายแห่งอาชูร่า
“นายแห่งอาชูร่า…” ตอนนี้ ผู้อาวุโสคนหนึ่งของตระกูลเยี่ยนหันไปมองซือเยี่ยหานแล้วเอ่ยว่า “หัวหน้าพันธมิตรอู๋เว่ยเย่อหยิ่งจองหองขนาดนี้ วันนี้นายแห่งอาชูร่าเป็นเจ้าภาพการประชุม แต่หัวหน้าพันธมิตรอู๋เว่ยกลับทำร้ายคนของตระกูลเยี่ยนเราจนตาบอดไปข้างหนึ่งในงานของท่าน หวังว่านายแห่งอาชูร่าจะจัดการอย่างเป็นธรรม”
ซือเยี่ยหานหันไปมองเยี่ยหวันหวั่นโดยจิตใต้สำนึก แต่ก็ละสายตากลับมาอย่างรวดเร็วเช่นกัน
เยี่ยหวันหวั่นขมวดคิ้ว ผู้ชายคนนั้น…มีใบหน้าที่เหมือนซือเยี่ยหานทุกประการ แต่พอเห็นเธอแล้วกลับเหมือนคนไม่รู้จักกัน…นี่มันเรื่องอะไรกันแน่…
เขาไม่ใช่ซือเยี่ยหาน…?
หรือว่ามีความจำเป็นบางอย่าง…เขาเลยไม่สะดวกที่จะทำเหมือนรู้จักเธอ…
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี