แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 147
สรุปบท บทที่ 147: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี
สรุปตอน บทที่ 147 – จากเรื่อง แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี โดย Internet
ตอน บทที่ 147 ของนิยายจีนปัจจุบันเรื่องดัง แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี โดยนักเขียน Internet เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
บทที่ 147 โลกนี้ไม่มีของฟรีหรอก
เช้าวันรุ่งขึ้น
ก่อนไปห้องเรียน เยี่ยหวั่นหวันกลับมาที่หอพักก่อน
ยังไม่ทันที่เธอจะหยิบกุญแจออกมา ประตูห้องก็โดนคนด้านในเปิดออก “หวั่นหวัน เธอกลับมาแล้ว!”
เจียงเยียนหรานยืนอยู่หน้าประตูสีหน้าดีใจ คิดว่าน่าจะได้ยินเสียงฝีเท้าเธอเดิน
อยู่คนเดียวจนชิน ความรู้สึกที่จู่ๆ มีคนมาเปิดประตูให้ตัวเองทำให้เยี่ยหวั่นหวันอึ้งไป
“อืมๆ! เล่าให้ฉันฟังเร็ว เดทเมื่อคือเป็นยังไงบ้าง?” เยี่ยหวั่นหวันรอไม่ไหวเม้ามอยขึ้นมา
เจียงเยียนหรานลังเลเล็กน้อย แล้วพูด “ฉันบอกความจริงกับฉู่เฟิงไปแล้ว”
เยี่ยหวั่นหวันอึ้งไป “หา? เธอบอกอะไรเขาไป?”
“ฉันบอกเขาว่า ที่นัดเขาออกมาเป็นความคิดของเธอ ส่วนตัวฉันเองที่จริงแล้วตอนแรกก็คิดจะใช้เขามาทำให้ซ่งจื่อหางโกรธ ฉันไม่อยากหลอกใช้เขา ดังนั้นเลยพูดกับเขาอย่างชัดเจน ด้วยสถานการณ์ของฉันในตอนนี้ ไม่สามารถมีความรักครั้งใหม่ได้ทันที มันไม่ยุติธรรมสำหรับเขา” เจียงเยียนหรานตอบ
“เอาเถอะ…” เยี่ยหวั่นหวันถอนหายใจ
ด้วยนิสัยของเจียงเยียนหราน เธอก็พอเดาได้ว่าผลลัพธ์จะออกมาแบบนี้ ตอนแรกเธอก็ไม่ได้หวังว่าสองคนนี้จะคบกับเร็วขนาดนี้
“ไม่เป็นไร ยังไงก็เป็นเพื่อนกันไปก่อนได้ นิสัยฉู่เฟิงก็ไม่แย่เลย เธอไม่ต้องคิดมาก” เยี่ยหวั่นหวันปลอบ
“อืม” เจียงเยียนหรานพยักหน้า แล้วพูดต่อ “ใช่แล้ว เมื่อคืนพ่อฉันโทรมาหา บอกว่าอ้างว่าเงินลงทุนมีปัญหาเลยไม่ได้โอนเงินให้ตระกูลซ่ง ขณะเดียวกันก็แอบดึงเงินทุนที่สองตระกูลร่วมมือกันกลับมา ฝั่งนั้นไม่ได้สงสัยอะไร”
เยี่ยหวั่นหวันยิ้ม “คุณลุงเจียงลงมือย่อมไม่มีปัญหาอยู่แล้ว เธอวางใจได้! ไปเถอะ ลงไปกินข้าวกัน!”
ระหว่างที่ทั้งสองคนคุยกันก็เก็บหนังสือเรียนลงไปด้วย
กำลังจะไปกินข้าวที่โรงอาหารด้วยกัน โชคไม่ดีบังเอิญเจอกับคนที่ทำให้ไม่อยากอาหาร
ในมือซ่งจื่อหางถือน้ำเต้าหู้และเกี๊ยวนึ่ง จู่ๆ ก็เข้ามาขวางทางทั้งสองคน ใบหน้าหล่อนั้นเห็นได้ชัดว่ายิ้มแบบไม่เต็มใจ มองไปทางเจียงเยียนหรานแล้วพูด “เยียนหราน ยังไม่ได้กินข้าวเช้าใช่ไหม ผมซื้อมาให้คุณแล้ว คุณชอบน้ำเต้าหู้กับเกี๊ยวนึ่งร้านเซียงหม่านโหลวที่สุดไม่ใช่เหรอ?”
เยี่ยหวั่นหวันมองดูสถานการณ์ เลิกคิ้วเล็กน้อย ชิ โลกนี้ไม่มีของฟรีหรอก…
แปดสิบเปอร์เซ็นต์ต้องเป็นเพราะฝั่งตระกูลซ่งไม่ไว้วางใจ เลยเตือนมาทางซ่งจื่อหางสินะ
เวลานี้เพิ่งคิดจะมาเตือน สายไปเสียแล้ว
มองดูสีหน้าที่อ่อนโยนเพียงเล็กน้อยของซ่งจื่อหาง เจียงเยียนหรานก็เคลิ้มขึ้นมาทันที แต่ก็เปลี่ยนสีหน้าเย็นชาอย่างรวดเร็ว “ฉันไม่ชอบ น้ำเต้าหู้ร้านนั้นคาวไป เกี๊ยวนึ่งก็ไม่อร่อย เฉินเมิ่งฉีต่างหากที่ชอบ”
ซ่งจื่อห่างสีหน้าแข็งทื่อขึ้นมาในทันใด “เอ่อ… เฮ้อ งั้นหรอกหรือ? ผมเคยซื้อให้คุณครั้งหนึ่ง ผมจำได้แม่นคุณบอกว่าชอบมากนี่!”
เจียงเยียนหรานยิ้มเยาะในใจ นั่นเป็นเพราะว่าเขาอุตส่าห์ซื้ออาหารเช้าให้ตัวเองเป็นครั้งแรก เธอจะไม่ชอบได้ยังไง?
ตอนนี้คิดดูแล้ว ตอนนั้นเขาซื้อมาเยอะมาก แล้วยังกำชับให้เธอแบ่งให้คนที่หอกินด้วยกัน
แบ่งให้คนอื่นกินอะไรกัน เห็นชัดว่าตั้งใจซื้อให้เฉินเมิ่งฉีสินะ!
ตั้งแต่ตอนนั้น สองคนนี้ก็แอบคุยกันแล้ว แล้วยังทำต่อหน้าเธอด้วย
เห็นแค่ชายหนุ่มรูปร่างสูงใบหน้าหล่อเหงื่อชุ่มวิ่งมาด้านหน้าพวกเขา ก้มตัวลงหอบ “เยียน… เยียนหราน…”
“ฉู่เฟิง…” เจียงเยียนหรานรู้สึกตกใจมองไปทางฉู่เฟิงที่เหงื่อซึมออกมาบนเสื้อผ้า “คุณมาทำอะไร?”
“ผมไม่เป็นอะไรไม่เป็นอะไร! ผมซื้ออาหารเช้ามาให้คุณ แต่ผมก็ไม่รู้ว่าคุณชอบกินอะไร ดังนั้นเลยซื้อมาหมดเลย!”
เห็นฉู่เฟิงไม่มีแม้แต่มือว่างจะปาดเหงื่อ ในมือถือถุงเล็กถุงใหญ่ กระทั่งแขนยังมีถุงแขวนเต็มไปหมด ไม่ได้พูดเกินไป แต่คนที่ไม่รู้จะคิดว่าเขาคือเด็กส่งอาหาร!
มองดูห่อแล้ว ฉู่เฟิงก็ซื้อมาจากร้านเซียงหม่านโหลวเช่นเดียวกัน แต่แทบจะซื้อมาหมดทุกเมนูของเซียงหม่านโหลวเลย
เปรียบเทียบวิธีการและความจริงใจในการจีบหญิงสาวแล้ว น้ำเต้าหู้แก้วหนึ่งและเกี๊ยวนึ่งกล่องหนึ่งของซ่งจื่อหางนั้นด้อยจนดูไม่ได้ไปเลย!
เป็นอย่างที่คิด ซ่งจื่อหางเห็นฉู่เฟิงสีหน้าก็เปลี่ยน พอมองของในมือเขาอีกครั้ง หน้ายิ่งดำเหมือนก้นหม้อเลย
เจียงเยียนหรานอึ้งไป “แต่…เยอะมากขนาดนี้… ฉันจะกินหมดมากขนาดนี้ได้ยังไง…”
ฉู่เฟิงตอบทันที “คุณเลือกของที่คุณชอบไปก็พอแล้ว!”
“แบบนั้นก็สิ้นเปลืองสิ?”
“ไม่หรอก ไม่หรอก ที่เหลือผมจะเอาไปให้พวกเด็กในชั้นเรียนกิน พวกนั้นต้องดีใจตาย! คุณรีบเลือกเถอะ!”
เจียงเยียนหรานมองเหงื่อบนใบหน้าของฝ่ายตรงข้าม และนัยน์ตาที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น คำพูดปฏิเสธวนอยู่ในปากหลายรอบ ในที่สุดก็ไม่ได้พูดออกไป “งั้นก็ได้ค่ะ ขอบคุณนะ”
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี