แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 1477

บทที่ 1477 พละกำลังอันน่ากลัว

เวลานั้นหัวหน้าหน่วยย่อยพันธมิตรอู๋เว่ยตะโกนเสียงโกรธ จากนั้นพริบตาเดียวก็พุ่งไปข้างตัวชายหัวเกรียนด้วยความเร็วสุดยอด

ความเร็วของหัวหน้าหน่วยแม้จะเร็วถึงขีดสุด แต่ชายผมเกรียนกลับยืนอยู่กับที่ไม่ขยับเขยื้อน มีแค่ดวงตาเคลื่อนไหวน้อยๆ

‘สวบ!’

ทันใดนั้นชายหัวเกรียนก็ยกแขนขวา

วินาทีถัดมา ภายใต้สายตาจับจ้องของทุกคน หัวหน้าหน่วยย่อยพันธมิตรอู๋เว่ยก็ถูกชายหัวเกรียนคว้าลำคอไว้แล้วยหสูงขึ้นกลางอากาศ

ใบหน้าหัวหน้าหน่วยย่อยกลายเป็นสีแดง เสมือนลำคอถูกเสือกัดแน่น ใช้แรงสุดกำลังแล้วแต่ก็ยังไม่อาจดิ้นพ้นจากฝ่ามือของชายหัวเกรียนได้เลย

‘กร๊อบ!’

วินาทีถัดมาเสียงกระดูกหักก็ดังขึ้น

ภายใต้สายตาตกใจของทุกคน กระดูกคอของหัวหน้าหน่วยย่อยที่เป็นสมาชิกหัวกะทิพันธมิตรอู๋เว่ยผู้นี้ ก็ถูกชายหัวเกรียนบีบแหลกคามือ

‘ปึง!’

ทันใดนั้นชายหัวเกรียนก็ยกมือขวาขึ้นเล็กน้อย จากนั้นก็โยนศพของหัวหน้าหน่วยย่อยลอยไปไกลอย่างสบายๆ

“อะ…”

เห็นดังนั้น เบื้องบนพันธมิตรอู๋เว่ยทุกคนในที่นั้นถอยหลังโดยจิตใต้สำนึก

“หึๆ…”

ในดวงตาชายหัวเกรียนผุดแววบ้าคลั่งกระหายเลือด ส่งเสียงหัวเราะที่ทำให้คนหวาดกลัวอย่างยากบรรยายออกมาจากในปาก

“คิดถึงจริงๆ นะ…พันธมิตรอู๋เว่ย…” ชายหัวเกรียนพึมพำในลำคอ “ได้ยินว่า ผู้นำพันธมิตรอู่เว่ยพวกแกกลับมาแล้ว”

ได้ยินคำพูดของชายหัวเกรียน กลับไม่มีคนกล้าตอบใดๆ

พันธมิตรอู๋เว่ยกับแก๊งไอรอนเฮดเรียกได้ว่าเป็นศัตรูคู่อาฆาตกัน

ตอนที่ยังไม่ได้ก่อตั้งพันธมิตรอู๋เว่ย แก๊งไอรอนเฮดยังเป็นเจ้าผู้ครองของเขตนี้ ตำแหน่งเทียบเท่ากับผู้นำพันธมิตรอู๋เว่ยในยุครุ่งโรจน์ และชื่อเสียงของชายหัวเกรียนในรัฐอิสระก็เหมือนแบบเดียวกับไป๋เฟิงในตอนนั้น

เพียงแต่ ต่อมาไป๋เฟิงก่อตั้งพันธมิตรอู๋เว่ย ผูกความแค้นกับแก๊งไอรอนเฮด ทั้งสองกองกำลังใหญ่เปิดศึกเดือดกันเพื่อแย่งชิงตำแหน่งเจ้าผู้ครองเขตนี้

หลังจากนั้นแก๊งไอรอนเฮดก็แพ้ราบคาบ แผลเป็นที่ตาซ้ายของชายหัวเกรียนก็เป็นไป๋เฟิงที่มอบให้นั่นเอง

“หลิงฮั่ว แกคิดจะทำอะไร!” ชายชราผมเงินที่ค้ำไม้เท้าตะคอกเสียงเด็ดขาด

ได้ยินแบบนั้นชายหัวเกรียนก็เดินมาข้างตัวชายชรา สองมือล้วงกระเป๋ากางเกง ร่างผอมเพรียวสูงโปร่งโค้งลงน้อยๆ “ไม่สู้แกลองทายดูสิ…ถายถูก รอด ทายไม่ถูก ตาย”

“แก…” ชายชราผมเงินที่ค้ำไม้เท้ามีสีหน้าเต็มไปด้วยความโกรธ คนอื่นกลัวหลิงฮั่วของแก๊งไอรอนเฮดนี่ แต่เขาไม่กลัว!

“จิ๊ๆ” หลิงฮั่วส่ายหัว จากนั้นก็คว้าผมชายชราตัวหน้าพันธมิตรอู๋เว่ยทุกคน

เห็นเบื้องบนพันธมิตรอู๋เว่ยถูกหยามเกียรติเช่นนี้ สมาชิกแก๊งไอรอนเฮดที่ชายหัวเกรียนพามาด้วยก็พากันหัวเราะระเบิดหัวเราะ

“ถ้าแกนังหนุ่มกว่านี้หน่อย บางทีอาจยังมีคุณสมบัติคุยกับฉัน แต่ตอนนี้แกแก่แล้ว ไร้ประโยชน์แล้ว” หลิงฮั่วยิ้มเอ่ยกับชายชรา

ได้ยินดังนั้นชายชราผมเงินส่งเสียงคำรามโกรธ จากนั้นก็ระเบิดหมัดใส่ใบหน้าของชายหัวเกรียน

ทว่าเสียง ‘ปัง’ ดังขึ้น ภายใต้การจ้องมองของทุกคนเห็นแค่ว่าหลิงฮั่วขยับตัวน้อยๆ หลบการโตมจีของชายชราผมเงินได้อย่างง่ายดาย

จากนั้นยังไม่รอให้ชายชราผมเงินได้สติกลับมา หลิงฮั่วก็กลับคว้าหมัดขวาที่ชายชราเหวี่ยงมาไว้

วินาทีถัดมาสีหน้าของชายชราผมเงินพลันเปลี่ยนไปใหญ่หลวง เหงื่อเย็นร่วงจากหน้าผาก ไม่นานก็ระเบิดเสียงโหยหวนปานหัวใจฉีกปอดขาดออกมา

ผู้อาวุโสสามหลี่ซือกับเบื้องบนทุกคนมีสีหน้าเปี่ยมความหวาดผวา

กำปั้นของชายชราผมเงินคนนั้น ถึงกับถูกชายหัวเกรียนหลิงฮั่วบีบแหลกคามือ…

เวลานั้นหลิงฮั่วกวาดตามองพันธมิตรอู๋เว่ยทุกคนในที่นั้นก่อนหัวเราะเบาๆ แล้วเอ่ย “ผู้นำไป๋ของพวกแกอยู่ไหน พาฉันไปหาผู้นำไป๋ของพันธมิตรอู๋เว่ยพวกแกก่อน”

“แม่งเอ๊ย พวกเราสู้ตายกับเจ้าสวะนี่!”

จู่ๆ เป่ยโต่วก็ตะโกนขึ้นมาด้วยเสียงโมโห

ได้ยินคำพูดของเป่ยโต่ว ชีซิงขมวดคิ้วแน่น ไม่มีโอกาสชนะเลยสักนิด…

“บัดซบ พวกนายยังเป็นคนของพันธมิตรอู๋เว่ยไหม อย่างแย่สุดก็กอดคอกันตาย กลัวแม่งทำไมวะ!” เห็นทุกคนแน่นิ่งเป่ยโต่วก็พูดต่อ

เวลานี้แม้แต่พวกเบื้องบนรวมถึงผู้อาวุโสสามก็ยังมีสีหน้าทะมึนราวกับจะควบหยดออกมาเป็นน้ำได้

เจ้าหลิงฮั่วนี่ไปฆ่าผู้หญิงคนนั้นไม่สำคัญ แต่หลังผู้หญิงคนนั้นถูกหลิงฮั่วฆ่า หลิงฮั่วก็ไม่มีทางปล่อยพวกเขาไปแน่…ถึงสุดท้าย จะไม่พินาศหมดเหรอ!

“โจมตี!”

ผู้อาวุโสหนึ่งในนั้นตะโกนลั่นกับพันธมิตรอู๋เว่ยทุกคน

ทันทีที่สิ้นเสียงของผู้อาวุโส คนหลายสิบคนก็ลงมือโจมตีหลิงฮั่วเกือบจะพร้อมกัน

“หึๆ…นี่ถึงจะค่อยเหมือนพันธมิตรอู๋เว่ยเมื่อตอนนั้นหน่อย…” เห็นพันธมิตรอู๋เว่ยทุกคนปรากฏตัว หลิงฮั่วยกมุมปากน้อยๆ วาดเป็นรอยยิ้มเย็นเยียบ

‘สวบ!’

‘ปัง!’

‘บึ้ม!’

ความเร็วของหลิงฮั่วเร็วถึงขีดสุด ประดุจภาพติดตาฉวัดเฉวียน เสียงโจมตีดังขึ้นเสียงแล้วเสียงเล่า พันธมิตรอู๋เว่ยทุกคนเหมือนว่าวสายป่านขาด ต่างทยอยกันลอยออกไปอย่างต่อเนื่อง

“เร็วเข้า ลุกขึ้นมา อย่าไปกลัว…โจมตี ฆ่ามันซะ…เตะไข่มัน! ทิ่มตามัน!”

เป่ยโต่วยืนอยู่ด้านหลังทุกคนตะโกนจ้อไม่หยุด