บทที่ 1499 ความคิดของซือหม่าเจา
สุดท้ายเยี่ยหวันหวั่นก็ขับรถตรงไปยังที่อยู่ของกองกำลังจี้หวง
เป่ยโต่วกับชีซิงไม่วางใจจึงตามเธอไปด้วย ตลอดทางเป๋ยโต่พูดเกลี้ยกล่อมไม่หยุดปาก แต่เยี่ยหวันหวั่นกลับใจเย็นไม่อ่อนไหวติงแม้แต่น้อย
ระหว่างที่พูดคุยกัน รถเฟอร์รารีสีแดงสดคันนั้นก็แล่นฉิวขับไปตรงหน้าส่งปลูกสร้างสไตล์ยุโรปโบราณหลังหนึ่ง
มองทะลุผ่านหน้าต่างรถไปสามารถมองเห็นคนกลุ่มหนึ่งกำลังเดินแถวออกมาจากภายในตึกใหญ่ ชายหนุ่มบุคลิกสง่างามอ่อนโยนดุจหยกที่นำหน้าคนนั้น ก็คือจี้หวง
ที่ตามอยู่ด้านหลังมีเบื้องบนหลายคนของกองกำลังจี้หวง แล้วก็ยังมีหัวหน้าขององค์กรอื่นๆ อีกไม่น้อย ทั้งหมดต่างเป็นยบุคคลทรงอำนาจของรัฐอิสระ คาดว่าวันนี้คงกำลังปรึกษาหารือเรื่องอะไรบางอย่างกันพอดี
“จี้หวงไม่ทราบว่าจะให้เกียรติไปกินข้าวสักมื้อด้วยกันไหมครับ ผมจองร้านอาหารไว้แล้ว!”
เจ้าพ่อหลายคนเอ่ยเชื้อเชิญพร้อมกัน
ในหน้าต่างรถ เป่ยโต่วมองคนตั้งมากมายที่ข้างนอกก็ยิ่งอยากร้องไห้แล้ว เจ้าพ่อมีหน้ามีตามากมายขนาดนี้ล้วนอยู่ที่นี่ ภายใต้การจับจ้องของทุกคน ถ้าพี่เฟิงทำแบบนั้นจริงๆ ฉากนี้เขาไม่กล้าจินตราการเลยสักนิด
“ขอบคุณอะไรกัน…พี่เฟิง…นี่ไม่ใช่การขอบคุณนะพี่…นี่พี่ยิ่งอยากปิดยิ่งโผล่…ปิดหูขโมยกระดิ่ง…ความคิดของซือหม่าเจาคนผ่านทางยังล่วงรู้[1]ชัดๆ…”
เยี่ยหวันหวั่นลูบๆ หัวหมาของเป่ยโต่ว จากนั้นจึงเปิดประตูรถลงไปโดยตรง
อีกด้านหนึ่ง จี้ซิวหร่านกำลังจะเอ่ยปาก แต่จู่ๆ สายตากลับพลันมองไปยังจุดไม่ไกลที่ด้านหน้า
ดังนั้นคนอื่นๆ ที่ด้านข้างจึงมองตามสายตาของจี้ซิวหร่านไปโดยไม่รู้ตัว
ทุกคนเห็นแค่ว่า เฟอร์รารีสีแดงสดคันหนึ่งส่งเสียงบรื้นพลางจอดลงตรงประตูทางเข้า ผ่านไปชั่วครู่ประตูรถก็เปิดออก หญิงสาวสวมชุดจิ้นจวงสีดำ [2]มัดผมทรงหางม้า ดูห้าวหาญงามสง่าคนหนึ่งเดินลงมาจากในรถ ชวนให้คนตาลุกวาว
“เด็กคนนั้นคือใคร…” หนึ่งในหัวหน้าองค์กรพึมพำ
ช่วงนี้การกระทำของเยี่ยหวันหวั่นเด่นดังมาก ดังนั้นในที่นั้นจึงมีคนที่จำตัวตนเธอได้อย่างรวดเร็ว เสียงตกตะลึงหนึ่งดังขึ้นในกลุ่ม “ปะ…ไป๋เฟิง…นั่นไป๋เฟิงไม่ใช่เหรอ”
“ไป๋เฟิง? ไป๋เฟิงไหน?”
“รัฐอิสระยังจะมีไป๋เฟิงกี่คนได้! แน่นอนว่าต้องเป็นผู้นำพันธมิตรอู๋เว่ยแบดเจอร์!”
“ว่าไงนะ! แบดเจอร์?”
ทันทีที่ได้ยินคำว่าพันธมิตรอู๋เว่ยกับแบดเจอร๋ ทุกคนก็หน้าเปลี่ยนสีแล้ว
สมกับเป็นพันธมิตรอู๋เว่ยกองกำลังที่ชื่อเสียงฉาวโฉ่ที่สุด ชื่อนี้เพียงพอให้สะเทือนหูได้เลย
“จำผิดหรือเปล่า แบดเจอร์กลับเป็นเด็กสาวบอบบางขนาดนี้เนี่ยนะ?” มีคนถามอย่างด้วยสีหน้าเปี่ยมความเหลือเชื่อ
อีกคนเอ่ยปากขึ้น “บอบบาง? กำลังล้อเล่นเหรอ ช่วงก่อนหน้านี้หลิงฮั่วของแก๊งไอรอนเฮดไปหาเรื่องที่ ผลคือถูกแบดเจอร์ทรมานฝ่ายเดียวเชียวนะ!”
ทุกคนฟังถึงคำพูดนี้ก็พลันมีสีหน้าสยองขวัญ คนไม่น้อยถอยหลังโดยไม่รู้ตัว
หลิงฮั่วก็เป็นบุคคลโหดเหี้ยมในรัฐอิสระ ได้ยินว่าตอนนั้นถูกพันธมิตรอู๋เว่ยกำจัดและแทนที่ไป นึกไม่ถึงว่าหลังผ่านไปหลายปีหวนคืนกลับมา ก็ยังถูกทรมานอีกครั้ง
พันธมิตรอู๋เว่ยตั้งแต่ที่ผู้นำหายตัวไป พลังอำนาจก็ไม่ยิ่งใหญ่เท่าเมื่อก่อน แต่ตอนนี้ดูท่าจะฟื้นคืนกลับมาอีกแล้ว…
“วันนี้แบดเจอร์มาที่นี่คิดจะทำอะไร คงไม่ใช่มาหาเรื่องอีกแล้วหรอกนะ!”
“พันธมิตรอู๋เว่ยนี่อวดดีชะมัด! ที่นี่เป็นอาณาเขตของจี้หวงนะ! พวกเขากล้าไม่เกรงใจเหรอ”
“แค่ก นั่นคือพันธมิตรอู๋เว่ยเชียวนะ มีอะไรที่พวกเขาไม่กล้าทำบ้าง…หลายปีก่อนไม่ใช่ว่ายังทำลายสาขาย่อยหลายแห่งของจี้หวงหรอกเหรอ…”
“เนื้อร้ายพรรค์นี้ควรบีบคอให้ตายในรัฐอิสระซะ!”
“ถูกต้อง!”
แม้ทุกคนตะโกนว่าสู้ว่าฆ่า แต่ทว่าล้วนไม่มีใครกล้าขึ้นหน้าสักก้าว
——————————————————————————————
บทที่ 1500 คิดจะทำอะไรอีกแล้ว
ใครเต็มใจล่วงเกินพันธมิตรอู๋เว่ยกองกำลังอย่างนี้กัน ไม่ใช่หาเรื่อวยุ่งยากหรอกเหรอ!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี