บทที่ 1501 ผมชอบมาก
ไม่ใช่กับดัก ไม่ใช่ระเบิด แต่เป็นกุหลาบขาวสดใหม่ชุ่มฉ่ำหยดน้ำอัดแน่นเต็มตู้รถ…
อ่อนหวานงดงาม…
หลังสถานที่นิ่งเงียบหลายวินาที สีหน้าของทุกคนต่างโง่งมอยู่บ้าง
เอ่อ…นึกไม่ถึงว่าจะเป็น…ดะ…ดอกกุหลาบ?
นี่มันเรื่องอะไรล่ะนี่
ทุกคนล้วนมีสีหน้างุนงง
เยี่ยหวันหวั่นมองจี้หวงพลางเอ่ยปากอย่างไม่รีบร้อน “ของขวัญเล็กๆ น้อยๆ ไม่ถือเป็นเกียรติอะไร จี้หวงชอบไหม”
พริบตาที่สิ้นเสียงของเยี่ยหวันหวั่น ไม่รู้ว่ามีดเหล็กในมือใครตกลงมา เกิดเป็นเสียงเคร้งดังก้อง จากนั้นก็เป็นเสียงสูดลมหายใจเย็นกันพร้อมเพรียง
สีหน้าที่ทุกคนมองเยี่ยหวันหวั่นเหมือนเห็นผีไม่ปาน!
เวรๆๆ!
พวกเขาเห็นอะไรเข้าแล้ว!
ไป๋เฟิงนี่…ถึงกับ…
ถึงกับให้ดอกกุหลาบจี้หวง
“เชี่ย! ไป๋เฟิงนี่บ้าไปแล้วเหรอ”
“ได้ยินมาตลอดว่าผู้นำพันธมิตรอู๋เว่ยไป๋เฟิงมากรักหลายใจ ดูท่าจะจริงแล้ว!”
“แต่กล้าแหย่แม้แต่จี้หวง ออกจะใจกล้าไปหน่อยหรือเปล่า”
“ฉันว่าเธอรนหาที่ตายแล้วละ! จี้หวงจะยอมให้เธอไม่เกรงใจได้ยังไง!”
…
ไม่ใช่กับดัก ไม่ใช่ระเบิด แต่เป็นกุหลาบขาวสดใหม่ชุ่มฉ่ำหยดน้ำอัดแน่นเต็มตู้รถ…
อ่อนหวานงดงาม…
หลังสถานที่นิ่งเงียบหลายวินาที สีหน้าของทุกคนต่างโง่งมอยู่บ้าง
เอ่อ…นึกไม่ถึงว่าจะเป็น…ดะ…ดอกกุหลาบ?
นี่มันเรื่องอะไรล่ะนี่
ทุกคนล้วนมีสีหน้างุนงง
เยี่ยหวันหวั่นมองจี้หวงพลางเอ่ยปากอย่างไม่รีบร้อน “ของขวัญเล็กๆ น้อยๆ ไม่ถือเป็นเกียรติอะไร จี้หวงชอบไหม”
พริบตาที่สิ้นเสียงของเยี่ยหวันหวั่น ไม่รู้ว่ามีดเหล็กในมือใครตกลงมา เกิดเป็นเสียงเคร้งดังก้อง จากนั้นก็เป็นเสียงสูดลมหายใจเย็นกันพร้อมเพรียง
สีหน้าที่ทุกคนมองเยี่ยหวันหวั่นเหมือนเห็นผีไม่ปาน!
เชี่ยๆๆ!
พวกเขาเห็นอะไรเข้าแล้ว!
ไป๋เฟิงนี่…ถึงกับ…
ถึงกับให้ดอกกุหลาบจี้หวง
“เชี่ย! ไป๋เฟิงนี่บ้าไปแล้วเหรอ”
“ได้ยินมาตลอดว่าผู้นำพันธมิตรอู๋เว่ยไป๋เฟิงมากรักหลายใจ ดูท่าจะจริงแล้ว!”
“แต่กล้าแหย่แม้แต่จี้หวง ออกจะใจกล้าไปหน่อยหรือเปล่า”
“ฉันว่าเธอรนหาที่ตายแล้วละ! จี้หวงจะยอมให้เธอไม่เกรงใจได้ยังไง!”
…
อย่าว่าแต่คนอื่น แม้แต่เป่ยโต่วยังรู้สึกว่าตัวเองตายแน่แล้ว ชีซิงก็มีสีหน้าเปี่ยมความตื่นตัว เตรียมพร้อมรับมือสถานการณ์ที่จะเกิดขึ้นฉับพลันทุกเมื่อ
ภายใต้สายตาของทุกคน จี้หวงขึ้นหน้าหนึ่งก้าว เดินช้าๆ มาถึงด้านหน้าดอกกุหลาบที่ท้ายรถนั้น
เห็นแค่มุมปากชายหนุ่มวาดเป็นรอยยิ้มบาง ยื่นนิ้วเรียวยาวดึงกุหลาบหนึ่งดอกจากในท้ายรถช้าๆ ก่อนวางดอกกุหลาบใกล้ปลายจมูกแล้วดมกลิ่นเบาๆ
จากนั้นชายหนุ่มก็พลันคลี่ยิ้ม รอยยิ้มนั้น เยี่ยหวันหวั่นกะพริบตาปริบพลันถูกรอยยิ้มนั้นทำตาพร่าแล้ว
เวลานี้ชายหนุ่มตรงหน้านี้ ยังงดงามลานตายิ่งกว่ากุหลาบคาวทั้งคันรถนี้เสียอีก…
ขณะเดียกัน ในหัวของเยี่ยหวันหวั่นก็พลันเจ็บแปลบ
เกิดอะไรขึ้น?
เยี่ยหวันหวั่นขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ความรู้สึกผิดปตินั้นเธอยังไม่ทันจับพริบตาเดียวมันก็หายแล้ว
ในมือจี้ซิวหร่านถือกุหลาบขาวดอกนั้น จากนั้นสายตาก็มองไปยังหญิงสาวอย่างลุ่มหลงและอ่อนโยน “ขอบคุณผู้นำไป๋มาก ผมชอบมาก”
ทันทีที่จี้หวงพูดประโยคนี้จบ ดวงตาจองผู้ชมทุกคนก็แทบจะตะลึงจนหลุดออกมาแล้ว
เชี่ย! ไม่น่าเชื่อว่าจี้หวงจะไม่ซักไซ้ไล่เลียง?
“ผู้หญิงคนนี้มีโชคบ้าอะไรกันเนี่ย!”
“หึ ก็แค่จี้หวงเป็นมิตรเท่านั้นแหละ ถ้าเปลี่ยนเป็นท่านนั้น…เกรงว่าเธอคงตายไร้หลุมฝังศพไปนานแล้ว!”
“ท่านนั้น? ถ้าเธออยากตายจริงๆ ละก็นะ!”
…
ณ เวลานี้ ‘ท่านนั้น’ ในปากของทุกคนกำลังอยู่ในรถสีดำฝั่งตรงข้าม
หลินเชวียรู้สึกว่า…วินาทีที่กุหลาบท้ายรถนั้นเปิดออก พื้นที่แคบนี้ก็ใกล้จะถูกแรงกดดันของใครบางคนสะเทือนทลายแล้ว…
แม่งเอ๊ย! ไม่สู้เป็นระเบิดเต็มรถยังจะดีเสียกว่า!
นี่น่ากลัวกว่าระเบิดซะอีกนะ!
เดิมทีเชาแค่เห็นว่าพี่เก้าหลายวันมานี้อารมณ์น่ากลัวเกินไปแล้ว จึงคิดจะอ้อมมาดูลาดเลาสถานกาณ์ของเด็กคนนั้น ให้ตายเขาก็นึกไม่ถึงว่าจะดันปะทะเข้ากับฉากนี้
นี่มัน…วันสิ้นโลกชัดๆ!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี