บทที่ 1509 อายุก็ไม่น้อยแล้ว
ตาชีซิงนี่ก็…ให้ตายเถอะ ให้เครื่องประดับเพรชนิลจินดากับทองเนี่ยนะ!
นาทีนี้ เยี่ยหวันหวั่นรู้สึกเหมือนหัวใจโดนกรีดเฉือน…
เนี่ยอู๋หมิงปิดกล่องของขวัญเงียบๆ สองมือกอดกล่องของขวัญไว้แน่น ไม่ยอมปล่อยมืออีก
“หวันหวั่น เข้ามานั่งเร็ว”
นายหญิงตระกูลเนี่ยดึงมือเล็กๆ ของเยี่ยหวันหวั่น แล้วพาเข้าไปนั่งในห้องโถงใหญ่
พอสัมผัสได้ถึงความเอ็นดูที่นายหญิงตระกูลเนี่ยมีต่อเธอ เยี่ยหวันหวั่นอดประหลาดใจไม่ได้ ตอนแรกยังนึกว่าอาจจะโดนไล่ตะเพิดออกไป…แล้วทำไม…หรือเธอมีสูตรโกงอะไร?
พอเข้ามาในห้องโถงใหญ่ เยี่ยหวันหวั่นพบว่านายหญิงตระกูลเนี่ยกำลังมองพิจารณาเธอด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม
“หวันหวั่น แม่หนูคลอดหนูออกมาได้ดีจริงๆ” นายหญิงตระกูลเนี่ยมองดูหน้าตาและบุคลิกของเด็กสาว กุมมือเธอแล้วชมด้วยรอยยิ้ม
“ขอบคุณค่ะคุณป้า” เยี่ยหวันหวั่นรับคำตามมารยาท
“เรื่องครั้งที่แล้ว คุณป้าอาจจะเข้าใจผิดไปบ้าง หนูอย่าถือสาเลยนะ” นายหญิงตระกูลเนี่ยเอ่ย
เยี่ยหวันหวั่นยังไม่ทันพูดอะไร นายหญิงตระกูลเนี่ยก็เอ่ยต่อว่า “หวันหวั่น หนูอยู่จีนไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงมาอยู่รัฐอิสระได้ล่ะ?”
“แม่ จะไปถามอะไรคนอื่นเขาเยอะแยะ เธอไม่ใช่ลูกสาวแม่ซักหน่อย ยุ่งเรื่องคนอื่นเขามากเกินไปแล้วนะแม่” เนี่ยอู๋หมิงเดินเข้ามาจากข้างนอก แล้วเอ่ยอย่างไม่พอใจ
นายหญิงตระกูลเนี่ยถมึงตาใส่เนี่ยอู๋หมิง “อย่าเสียมารยาท อายุก็ไม่ใช่น้อยๆ แล้ว”
“ผมเพิ่งจะยี่สิบเก้าเอง!” เนี่ยอู๋หมิงรีบบอก
สิ้นเสียงเนี่ยอู๋หมิง นายหญิงตระกูลเนี่ยกับเยี่ยหวันหวั่นก็หันไปมองเนี่ยอู๋หมิงพร้อมกัน และสายตาที่มองเนี่ยอู๋หมิงก็เหมือนจะเอือมระอาอยู่หน่อยๆ
“ทำไมเหรอ?” เนี่ยอู๋หมิงถาม
นายหญิงตระกูลเนี่ยมองเขาด้วยหางตา ไม่ได้พูดอะไรมาก แต่หันไปมองเยี่ยหวันหวั่น
เด็กคนนี้ นายหญิงตระกูลเนี่ยยิ่งมองก็ยิ่งรู้สึกชอบ รู้สึกสนิทสนมอย่างน่าประหลาด
“หวันหวั่น ตอนอยู่จีน ถังถังคงเลี้ยงยากมากใช่ไหม” จู่ๆ นายหญิงตระกูลเนี่ยก็ยิ้มแล้วพูดกับเยี่ยหวันหวั่น
เยี่ยหวันหวั่นรีบส่ายหน้า “ไม่นะคะ ถังถังเชื่อฟังมากๆ เลยค่ะ”
“อ้อ…”
นายหญิงตระกูลเนี่ยแปลกใจเล็กน้อย ถังถังเชื่อฟัง ถือเป็นเรื่องที่หาได้ยาก…
“แม่ ผมก็บอกแม่แล้วไง ของสิ่งหนึ่งย่อมพิชิตสิ่งหนึ่งได้ จอมมารน้อยอยู่ต่อหน้าหวันหวั่นเชื่องยิ่งกว่าหมาอีก!” เนี่ยอู๋หมิงรีบพูดแทรก
พูดจบ เนี่ยอู๋หมิงก็โดนเยี่ยหวันหวั่นกับนายหญิงตระกูลเนี่ยถมึงตาใส่อีกครั้ง
“ถ้าแกไม่รู้จะพูดอะไรก็เงียบๆ ไว้เถอะ” นายหญิงตระกูลเนี่ยมองเนี่ยอู๋หมิง ย่นคิ้วเล็กน้อย ลูกชายเธอคนนี้อย่างกับคนไอคิวต่ำ ทำไมเธอถึงได้คลอดเจ้าคนแบบนี้ออกมาได้นะ…
“ผมทำไม” เนี่ยอู๋หมิงไม่เข้าใจ
“แกดูน้องสาวแก อู๋โยวกับหลิงหลง แล้วหันมาดูตัวเองสิ เป็นพี่ชายไม่ได้เรื่อง แล้วยังเป็นลุงที่ไม่ได้เรื่องอีก อายุขนาดนี้แล้วแฟนซักคนก็ยังไม่มี อายเขาไหมล่ะ!” นายหญิงตระกูลเนี่ยกล่าวเสียงเย็นชา
เนี่ยอู๋หมิงปากกระตุก ทำท่าจะพูดอะไร แต่สุดท้ายก็พูดไม่ออกซักคำ
“แม่คะ”
จู่ๆ เงาร่างหนึ่งก็ปรากฏ เป็นหญิงสาวสวมชุดผาวดูหรูหรากำลังเดินเข้ามาในห้องโถง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี