แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 1513

บทที่ 1513 หรือเธอต่างหากคือเนี่ยอู๋โยว

ผู้ชายคนนี้…หน้าคุ้นมาก เหมือนเธอเคยเห็นที่ไหนมาก่อน…

จู่ๆ เยี่ยหวันหวั่นก็นึกขึ้นได้ ตอนนั้นที่อยู่จีน เธอเคยโดนไล่ล่าอย่างไม่รู้สาเหตุ…และในหมู่คนที่ไล่ล่าเธอก็มีผู้ชายคนนี้อยู่ด้วย…

เยี่ยหวันหวั่นสะท้านไปทั้งใจ

ดูอีกทีเหมือนผู้ชายคนนี้จะเป็นคนของเนี่ยหลิงหลง…

หรือคนที่อยู่เบื้องหลังการไล่ล่าเธอในตอนนั้นก็คือเนี่ยหลิงหลง?!

แต่ตอนนั้นเธอกับเนี่ยหลิงหลงไม่เคยบาดหมางอะไรกัน พวกเธอไม่รู้จักกันด้วยซ้ำ ทำไมเธอต้องไล่ล่าเยี่ยหวันหวั่น ? แล้วทำไปเพื่ออะไร?!

เพียงเสี้ยววินาทีเดียว ความคิดมากมายผุดขึ้นมาในสมองเยี่ยหวันหวั่น

เนี่ยอู๋หมิงเดินทางไปประเทศจีนเพื่อตามหาเนี่ยอู๋โยวที่เป็นน้องสาว…แล้วเขาก็พูดมาตลอดว่าเธอเหมือนน้องสาวเขามาก…

หลังจากนั้นถังถังมาตามหาแม่ที่จีน แล้วก็ได้รู้จักกับเธอ

ต่อมาเนี่ยอู๋โยวถูกตามหาจนเจอในจีน…แต่เนี่ยอู๋หมิงกลับสงสัยว่าเนี่ยอู๋โยวเป็นตัวปลอม

แม้แต่เจ้าหมาจรจัดอี้สุ่ยหานก็ยังไหว้วานให้เธอช่วยตรวจสอบเรื่องนี้ด้วย

ประจวบเหมาะกับตอนนั้นเนี่ยหลิงหลงส่งคนไปไล่ล่าเธอที่จีน…

หรือว่า…

เยี่ยหวันหวั่นครุ่นคิดด้วยความประหลาดใจ กระทั่งไม่อยากเชื่อ…

ถ้างั้น สมมติว่าเธอเป็นเนี่ยอู๋โยว…

แต่ไม่ว่าเยี่ยหวันหวั่นจะคิดยังไงก็รู้สึกว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง

ถ้าเธอเป็นเนี่ยอู๋โยวจริง เนี่ยหลิงหลงก็เป็นน้องสาวเธอ น้องสาวเธอจะไล่ล่าเธอทำไม?

อีกอย่าง เนี่ยอู๋หมิงก็จะกลายเป็นพี่ชายเธอ แล้วนายหญิงตระกูลเนี่ยก็จะกลายเป็นแม่ของเธอ

พี่ชายกับแม่แท้ๆ ของเธอจะจำเธอไม่ได้เชียวเหรอ?!

นี่มันออกจะน่าเหลือเชื่อเกินไปแล้ว…

แต่ไม่ว่ายังไง เนี่ยหลิงหลงกับผู้ชายคนที่ไล่ล่าเธอต้องมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ด้วยแน่!

วินาทีนี้ เยี่ยหวันหวั่นเหลือบมองเนี่ยหลิงหลงแล้วยิ้มเล็กน้อย “คุณกับพี่สาวรักกันดีจังเลยนะคะ ฉันได้ยินพี่อู๋หมิงบอกว่าเนี่ยอู๋โยวเก็บคุณมาเลี้ยงตั้งแต่เด็ก ถ้าไม่ใช่เพราะเนี่ยอู๋โยวคุณคงตายอยู่ข้างนอกนั่นแต่แรกแล้ว ทำไมตอนนี้ถึงได้กลายเป็นคุณหนูตระกูลเนี่ยผู้ร่ำรวยมั่งคั่ง แล้วยังเป็นนักเรียนในตำนานของโรงเรียนชื่อเหยียนไปได้อีก”

สิ้นเสียงเยี่ยหวันหวั่น โดยเฉพาะพอได้ยินคำว่าเก็บมาเลี้ยง สีหน้าของเนี่ยหลิงหลงดูมืดมนทันที แต่ไม่นานก็ปรับสีหน้าเป็นปกติ

“หึๆ ใช่ค่ะ ดูเหมือนคุณกับพี่ใหญ่ของฉันจะสนิทกันมากนะคะ ขนาดเรื่องอย่างงี้พี่ใหญ่ยังเล่าให้คุณฟัง…ถูกต้องแล้วค่ะ พี่สาวเก็บฉันมาเลี้ยง ถ้าไม่ใช่เพราะพี่สาวฉันคงตายไปแล้ว” เนี่ยหลิงหลงกล่าว “ฉันรู้สึกขอบคุณพี่อู๋โยวมาก”

“ถ้างั้นสถิติของเนี่ยอู๋โยวในโรงเรียนชื่อเหยียน คุณในฐานะน้องสาวของเธอ ทำไมต้องจงใจทำลายสถิตินั้นด้วยล่ะคะ?” เยี่ยหวันหวั่นแสร้งถามด้วยสีหน้าฉงน

เนี่ยหลิงหลงหรี่ตา จ้องพิจารณาเยี่ยหวันหวั่น

เนี่ยหลิงหลงยังไม่ทันพูดอะไร นักเรียนที่ยืนอยู่ข้างหลังเนี่ยหลิงหลงกลับแค่นเสียงหัวเราะ จ้องเยี่ยหวันหวั่นแล้วบอกว่า “เรื่องนี้เกี่ยวอะไรกับคุณด้วย เรื่องในโรงเรียนชื่อเหยียนของเรา คนที่ไม่รู้เรื่องอะไร แล้วก็ไม่มีชื่อเสียงอย่างคุณมีสิทธิ์อะไรมาวิจารณ์?”

นักเรียนชายเองก็แค่นเสียงกล่าวว่า “มาเป็นแขกที่บ้านคนอื่นเขา ควรแยกแยะให้ออกว่าใครเป็นเจ้าบ้าน”

“แม่เอ็งเถอะ!”

จู่ๆ เนี่ยอู๋หมิงก็ซัดฝ่ามือใส่หัวของนักเรียนชายคนนั้นอย่างแรง

วินาทีต่อมา ร่างของนักเรียนชายคนนั้นกระเด็นออกไปไกลหลายเมตร

ไม่นาน เสียงร่างกายร่วงกระแทกพื้นก็ดังสนั่น